Името мораше да се смени тоа беше работа која што нема сакаш или не сакаш. Не сакам ни јас да е така, ама тоа е реалноста. Наше беше како и на кој начин ќе го направиме тоа. Очигледно го направивме на најлошиот можен начин, кој ни отвори уште толку проблеми.
Најмногу му се лутам на Груевски, што имаше доволно време, а немаше храброст да одлучи во време кога промена на името само за надворешна употреба беше и најдобрата опција за нас, и остави таа одлука да ја направи најлошиот човек на кого можеш да му оставиш таква одговорна работа. Циганот Заев. Тогаш Груевски да се согласеше само за надворешна употреба со некоја додавка како (Скопје) или па макар и да беше сегашново име Северна Македонија, ама само за надвор, наместо да им брца во очи на Грците со споменици сега немаше да го имаме проблемот со Бугарија и некој да ни го спори нашиот идентитет, немаше разни татари да ни викаат дека ние магично сме се разбудиле на 1ви јануари 45та и сме одлучиле да бидеме Македонци, а пред тоа сме биле Бугари.
Назад веќе нема, штетата е направена од страна на менталната комуњара, која немаше црвени граници, стави све на распродажба и не и беше гајле што прави и кои идни проблеми ги прави. Секој што збори дека ќе го врати името, продава ветер и магла.