Се сеќавам на финалето како да беше вчера. Тоа не се заборава
И ја се сеќам како ичера да беше.
Среда,иамо физичко и наш најбољи фудбалер у одделение беше едини јувенташ.Даниел Балабур га викасмо хахаха прф комшија на Столета Рајоваљакански.
Целу утакмицу на физичко муда ни ги надува дека Јувентус ке згази,Дел Пјеро,Зидан,Југовиќ,Виери....
Стфарно састаф ги беше огањ,башка и Липи на клупу. Пола одделение не беше ни чуло за Дортмунд ама нема везе.Ја ги знаеше ради најубави дресови у тој време и ради Матијас Замер. Ја почна да му контрам дека ке изгубиф,мада Јуве беше фаворит ептен, ама дирам га викам малце да плаче како јувенташи туја хахаха мала шала.
И навечер деси се што се деси.Историја.
Утакмица беше перфектна,јаки стартови,акцие,на Виерита гол му поништисфа,Дел Пјеро даде добро голче у петерац,али на крај дечки сс најубави дресови поштено си тепасфа.
Од тк Дортмунд ми бидна фтор симпа тим у Европу.Трет су ми Фејнорд.
За прф знам дека знаете.Манекените од Манчестер.