Какво е Вашето мислење? Дали постојат ограничувања на Слободата кои не потекнуваат од општеството на кои можеме да вијаеме?
Можеме да влијаеме.....
И јас ја правам паралелата со времево во кое живееме, можеби најцрното што го видела оваа земја од средниот век наваму.....како срушена Германија после 1945, како Јапонија после Хирошима и Нагасаки...
Сега ти сега си контрибутор во туѓ космос....ние, сме...ги градиме грдите куќи, џипови, летувања, зимувања на една ситно „избрано“ малцинство....работиме за нивно удобство, слобода и космос....слично како што се распоредени работите секаде во вселената океани од црна материја и распрскани „мали“ ѕвезди - уредувањата на меѓучовечките односи се еквивалент, со тоа што двигателите се од поинаков карактер. Твоето (не го земам ова како лично) „удобство“, твојата слобода ја поистоветуваш се некои твои 50-100 квадратни метри интимен простор и 3-5 км јавен простор - просторот во кој си „сигурен“, те познаваат продавачите на тезга, комшиите, твоите роднини знаат каде живееш.....тоа преминува во комформизам, задоволување со ситни, основни работи - нешто што е тотално непознато надвор од планетава - кога ѕвездата ќе го потроши своето гориво колабира до одредена точка, а потоа експлодира и уништува, проголтува се во својата околина, тоа е својство само за егоистички луѓе, луѓе кои не веруваат во ништо конкретно, во некаква иднина, туку во божества, светци и слични утешителни измишљотини.....прашањето е кога, како ќе го прекинеме нашево колабирање и ние ќе експлодираме и дали ќе експлодираме воопшто?
Од ѕвездата останува, ѕвезден материјал, прашина - материјал за понатаму да се оформи некоја нова.....нашиот човечки страв е дека мораме да си ги изживееме тие скапани (со космички димензии смешно кратки) 50, 60, 70 години, па макар и во нечовечки услови. Дека со истрпување на ова гадно време ќе им овозможиме на следните генерации да им биде подобро утре. Ништо не не спречува, буквално, ментално и физички сме силни да ги тргнеме тие репресии од нас (грабежи од ЕВН, топлификации, паркинзи....), ама не го праиме тоа - само заради тој комформизам....доживување на слободата како нешто подарено од некого (некакви си врски со некакви измислени богови, сили, љубови и слични замаености) не носи до ова ниско дереџе, самопонижување - се додека си се ставаме самите како единка над се и не се бавиме со општествено добро ќе има ваков распоред на силите и ваков концепт на космос кој не ни е во прилог. Само со нов хаос ќе си ги вратиме работите наназад, протест, реакција, одговор...нов хаос, конструктивен хаос...
Јас го гледам главниот проблем во преценувањето на залогот кој го даваме - точно тоа е нашето образование, нашето се' што сме го работеле цел живот, нашите домови.....ама ќе си дојдеме во состојба да ги немаме и тие - што би рекло дека е многу подобро во борба да се загубат, отколку „на спиење“...