Абе види сеа не барам пример јас сум правник и веднаш да ме вработат како правник во Тутунска банка. Не дека не сакам
, ама знам дека е невозможно тоа.
Aма огласи поврзано со правото или асистент (второ име на деловен секретар) или некој си обичен економист нешо слично има по 2-3 неделно, па и ни толку нема. И дел од нив се само онака ставени се знае кои работат.
Епа неќам да сум продавачка и месарка и келнерка.
А има работа малкуцка некои пракси, стажирања, волонтирања за 2000-3000 месечно каде црнчариш а газдите се возат со мерцедеси и имаат куќи на водно. Нивните синови си го прчат и се фураат низ градов со новото bmw а ти кај татко му работиш за 2000 денари каде се ти е вклучено и храна и превоз. Сите бараат работници за ич пари.
Toa e нашата македонска реалност сите сакаат да работат што си учеле и да зимаат добра плата, газдите пак бараат некој свој човек или некој клошар за 3000 денари што ќе му работи, владата пак вика учете факултет тоа е вашата иднина, а факултет секој завршува и факултетската диплома служи за украс дома за ништо друго. Нови фирми и фабрики се отвараат на една рака да изброиш годишно, а секој млад човек којшто амбициозен и којшто гледа за својата иднина сака да работи и да заработува. А има дел што се миленичиња на мама и тато и што се мрзи невидени, ама тие ќе бидат директори еден ден сепак.
За секој оглас на крај се наоѓа човек што би работел, но ги разбирам луѓето кои се со диплома и не сакаат да се келнери за 300 денари дневно. Се надеваат дека ќе најдат нешто од она што сакаат да го работат, за што вложиле труд. Ако не најдат на крај сепак прифаќаат што било...