Вистинско другарство, постои ли?

  • Креатор на темата Креатор на темата Lil-Krist**
  • Време на започнување Време на започнување
Немам другари, ги убив!

Единствените другарчиња се 2 на број. Едниот учи во Германија-математика, другиот учи во Австрија-исто математика. Се гледаме по 2 пати во годината и си прајме еден салам муабет така подолг и то.
Другите ми се онака пријателчиња на кои свесно кога можам им помагам и никогаш не барам реципроцитет. Ако нештото го направам, мене ми чини задоволство што ете сум подолеснал работа некому, не сега тоа да биде некоја глупа наивност која постојано ќе ја исцрпуваат, туку онака, минијатурни работи.
Добрите работи остануваат добри, но секогаш се поставувам пооштро, подиректно и на мала дистанца. Заебанцијата е заебанција, сериозноста е сериозност, но се во границите на нормалата која сам ја дефинирам.
 
За жал не постои за мене. Но познавам некои имаат баш право другарство, но јас не можам да продолжам со некоја другарка која многу лоши работи почнала да збори за мене или прави...А најчесто сите го прават тоа, за жал.
Сега сите другарки ги дружам површно, значи кафиња, муабети, зезање, искачање, но без отварање превише и зборење све и свашта лични ствари. Ги држам на дистанца. Тоа сум научила дека најдобро ми е така, мирна сум и неам проблеми со нив воопшто.
 
Се надевам дека постои.. -засега имам само еден вистински френд.Другите се разбегаа.. а како што шетав.. не само кај мене на најмалце уште 2/3 места видов дека заебале другарство.. а се дружеа/ле цел живот.


If any need friend i will try to be friend with him. :)
 
Јас имав,меѓутоа ме викаше секогаш кога му треба некоја помош,а за друго нигде го нема..од кога се запишав средно имам 2 добри другари на кои им кажувам се.
 
Ако очекувате многу и нереално од другарствата тогаш „вистинско“ другарство не постои. Разочарувањата се правопорционално зависни од очекувањата.:) Јас не очекувам многу од луѓето затоа честопати сум позитивно изненаден.
 
Во денешно време ретко има вистински пријатели. Скоро сите се од корист или да те наседнат за нешто. Имам многу "другари" чисто онака, али џабе е кога знаеш дека кога би ти требало нешто итно или кога би било густо би се изгубиле и би исчезнале.. Таквите ги сметам како пријатели и ништо повеќе. Додека имам 4-5 другари на кои можам да се искажам и би ми помогнале и биле тука за што и да треба и никогаш не ме заебале за ништо, а се разбира и јас се би направил за нив. Баш заради тие личности сеуште верувам дека има вистински другари.
 
Тое се луѓе со кои можеш да седнеш на маса в кафана и да ќутиш два саати. Седиш, ќутиш, гледаш в маса и не ти е воопшто незгодно и нема потреба од глупави прашања за да нема тишина пошо веќе одамна сите муабети се направени. Имаа к 15 вакво нешто на зафрканција некои скечови, ама озбилно за другарство ми се чини ова е дефиницијата.
Луѓе со кои можиш да седиш и ќутиш на маса. Ретки се.
 
Се надевам дека само така ми изгледа...ама никој од вас нема другари? Вистински другари?
Јас мислам дека ги имам :) имам неколку во скопје, неколку во милано, и неколку низ свет лево десно. Си некои се гледам често со некои не, ама и да не се чујам месец два три...кога ќе се чуеме/видиме се осеќам ко секој ден да сме го прошле заедно :) и да, сме се подкарувале, ама па ги знам поише од 15 год, нормално е тоа, важно на крај пак се почитуваме и се смееме
 
Ne postoi vecen prijatel,kako sto ne postoi vecen neprijatel no postoi vecen interes:)
 
Не дека немам другари кои ми се блиски и на кои можам да се потпрам, но сепак би го цитирал Балзак : Кога ги запознав луѓето ги засакав животните . :)
 
Денес повеќето од другарите се за корист..имав маалски другари со кои порано сме играле по цел ден на улица,не било од корист,меѓутоа како пораснавме се сменија ! Ме викаат само кога им треба помош,а инаку нигде ги нема,последно време пробувам да ги одбегнувам.Од кога отидов средно се здружив со 2 школски кои се секогаш тука.
 
Последно уредено од модератор:
Постои ама ретки се за жал
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom