Ваша поезија!

А бе, џабе да објаснувам, ако не се ја разбрале пораката, џабе.
А која е таа Гане-вистичка?
 
Golemini

Sednav na bregot
od Golemiot Okean.
Vetrot shepoti molitva nekoja
a moite usni nemo
kamchinjata gi ljubat.
Kamche po kamche,
najmalite...
Branovite peat oda
za dlabochinite,
no vo sluhot dzvonat samo
snite na kamchinjata.
Son po son,
najgolemite...
 
Proltno haiku by Svetovid

Bumbari vo let
Peperutki na shofershajbna
Daleku e moreto.
 
Косачот


Својата коса бесмртна, душа в рај или
В пекол што испраќа, молчешкум,
векутум, во својата работа самува.

А не жали, оти за жал не знае,
Ниту радост земна, како луѓето,
чија нишка прекинува.

Косачот, под сводот небесен,
на сонце и месечина,
под ѕвездено небо ил’ в темнина.

Траорна работа без поговор
ил’ дума извршува,
Како наложено, од бога, од дамнина.

Косата, што на бледа месечева светлина
Што затапува, при танц на сенки игриви
И прекинати искри животни.
.
Ја остри, полека се подготвува,
На сончева светлина, на тоцило од зраци,
Уште само една, да пресече, верува,

Сал сака да одмори, да почине,
Со неа, нишката да си пресече,
И спокој ветен од дамнина, да изнајде,

Ја крева и кон себе замавнува,
За прв пат, се насмевнува,
умира.​
 
Vo zabot na vremeto

Na senkite se molam
neka te sledat nokva
i tisinata neka ti e sojuznik


So sekoj cekor te obvitkuvam
i blizinata mi e ogan
me gori toa sto nemam uteha


Koga vremeto ke zaspie
ke ja otvoram grobnicata
ako si tamu,ke legnam do tebe.....

od mojata drugarka ETA :pop:
 
Немој некој да ме критикува за песнава:pishtoldz
Не ме бива баш за поезија, ама ептен ми дојде да ги напишам овие неколку збора:

Љубовта доаѓа

Љубовта доаѓа, се најави
утре треба да ми дојде
да ја видам, да ме види,
да ја гушнам и бакнам,
срцата да ни затреперат заедно како едно
телата да ни се соединат во волшебен танц

А улиците цутат!
Еве ја иде, ја гледам
и птиците пејат гласно, се радуваат и тие
и на дрвата веќе лиисја има
мене ми е топло, вријам,
тревниците се зелени небаре пролет е,
...-а Февруари е!

Заедно сме, гушнати неразделно
како залепени со невидлив лепак
кој не е досега познат а постои
а таа прекрсна, мила, ме бакнува нежно,
ми вели „те сакам најмил мој“...
и мене убаво, прекрасно ми е
и водиме љубов, силно, страсно
и не сакаме крај, а таа мора да оди,
и заминаува со тага и желба пак да дојде,
а јас останувам со грутка в грло.

...улиците повторно на Февруари личат
само во душава трошка пролет останува вечно
и желба за повторна пролет среде зима,
пак да ми дојде, пак да да ја видам,
да ја гушнам, бакнам, да водм љубов со нејзе,
да и покажам и кажам дека ја сакам!​

посветено на мојата љубена
 
Каде

Сон ли беше,
Привидени е ли,
Шепот на ветрец,
кој гали и потурнува,
оди вели,оди си,
не врти се замини.
Те љубљм,Те љубам,
заминувам,
сакам без трага,
трага оставам,
трага вечна...
Очи бадемчиња,
Очи бисерчиња.
Два пара,
со поглед, во една точка,
точка,
далечна.
Те љубам,Те љубам,
заминувам,
сакам без трага,
трага оставам,
трага вечна...
 
Молк

На крстопатите прашливи, безводни,
Со крилјата свиени, крај мене гледам
пустини в очите на ангелот кои заминува.

Ги следам беспоговор чекорите негови
додека одекнуваат како солзи в тишината
што месечината ја разбива полека.

Над молкотот, над карпа, простумејќи
безустно, молчешкум извикувам
крик на душата која прелестува.

Некаде сум во градините на мислата
посакувам надежта да ме погали,
а како пустиник в ќелија, молкувам.
 
Silence


​
On the dusty crossroads, arid,
With curved wings, I see next to me,
Deserts in the eyes of the angel leaving.

Spellbind, following his footsteps,
Blasting like tears in the silence,
That moonlight slowly is reliving.

Over the stillness, over the rock, still,
Voiceless, quietly shouting,
A flying soul's grieving.

Somewhere in the gardens of thought
Wishing for the hope’s embrace,
Yet, like a hermit restrained, I’m unvoiced.
 
Ja dobiv na poklon i sakam da ja pokazaam na site!

SKRIEN VO TVOITE GRADI

Shtom zaspie nokjta na tvojot prozorec i zvonata na
mesecinata zazvonat vo tvoite sni,
plaslivo kje te pomiluva mojata senka.
Kako steblence dolgo kje stojam i kje go mirisam
mirisot na mladoto zito.
Neka me bijat molnji, neka pagjaat casovi,
no jas kje cekam.
Kje cekam senkata moja da bide tvojot son,
da se otvori vratata od tvojata postela
i da gi baknuvam vdlabnatinite na mekiot carsav.
Ako pobaras da ja vidis mojata senka,
kje ja najdes vo staklenoto sonce,
vo dozdlivoto popladne,
vo nasmevotna kamenot
i vo pesnata na slepiot napisana za tebe.
Ako i tamu me nema, poslusaj dali seuste cukam vo
tvoite gradi?


 
I’m thаt light when you can’t see
I’m that air when you can’t breathe
I’m that feeling when you can’t leave
Some doubt, some believe, some lie, cheat, and deceive
So it’s only you and me.
When you weak, I’ll make you strong, here’s where you belong
I ain’t perfect, but I promise I won’t do it wrong
Keep you away from harm, my love is protected
I’ll wrap you in my arms so you’ll never feel neglected
I’ll just make you aware of what we have is rare
In the moment of despair, I’m the courage when you’re scared
Loyal, down for you, soon as I saw you
Wanted to be there cause I could hold it down for you

She's a queen, so to be with her i preffer
This is all for Bube, cause i simply adore her!
 
Зима е горештини тешки
еден млад старец шеташе пешки
седеше на дрвен камен
и тивко се дереше
Еј ти вамо дојди тамо
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom