Ваша поезија!

[Сатори]

Секој мој дим завршува на твоите усни,
секој збор на крајот од свесноста,
звуците се далеку од страшни,
сликите преприсутни,
капучиното е слатко и без шеќер,
кафето е секогаш благо,
пеперутките се раѓаат во утобата,
и таму умираат.
Морбидно склопени на моите црни бели дробови
играат кашлиците,
додека стојам на врвот од смртта,
зарем треба да ти кажам дека те сакам?

 

[kat.<3]

Наполни ја оваа празнина со денови
Во мојата соба ти можеш да одиш, можеш да останеш

Не можам да спијам
Не можам да зборувам

Сега овие денови заклучени на мојот плакар
Ќе отворам само за да видам, за да сум сигурна

И посегнувам за вистинскиот
И така го научив значењето на сонцето
И се ова како порака доаѓа за да го промени мојот начин на кој ги гледам нештата
И да гледам низ мојата светлина
Како што ја обојува сенката од тебе

kat.
[FONT=&quot]

[/FONT]

 

[Razorblade Kiss]

Dirt and holy spit-- mud on my eyelids,
A sacred burn salve to soothe my seared sight.
After my vision was restored to me,
I saw the All-Seeing Eye's irises
Glaring at me, three inches from my face,
Scanning my soul's eyeballs for cataracts--
Burning them away, with His pupils' flames.

The Great Optometrist has perfect sight,
And will correct your blurred spiritual eyes.
For a fee? Never! His grace is for free!
His Wooden Office is at Calvary.

 

[Untak]

Видов еден цвет,

или пак беше птица во лет,
видов сепак еден цвет,
најубавиот на овој свет !

Беше неодоливо црн,
или пак беше цијан,
се боцнав, но немаше трн,
од неговата убавина јас бев пијан !

Ми се насмевна на мене,
или можеби сонував,
не сакам тој да свене,
без него јас потонував !

На ридот тој вирее,
недалеку од моето место,
не го познавам, можеби пиреј е,
но сепак сакам да го гледам често !

Со својот мирис ме занесе,
во рајот мене ме понесе,
ако мислите дека беше роза,
грешите, тоа беше . . . Мимоза !

Ја напишав за една одредена личност! Мислам дека се гледа по крајот! :back:​

 

[negabulavna ema]

Misliš da me voliš,
ne prati onog koji ni sam ne zna put,
predgrađe si do svjetala koja me vode do nje,
ostalo je još malo vremena da izbrojiš korake do našeg rastanka,
inače si izgubljena.

Meni je svejedno pijem li crno ili bijelo,
ali ne daj da ti bojim oči u smeđe,
imaš još tako malo vremena da zaboraviš,
inače ću se sjetiti.

Misliš da me voliš,
nadam se da me voliš kao ona,
evo nas u suzama,
ne idi dok mi ne ispričaš sve svoje snove,
ne sanjaj dok me ne istjeraš iz sna.

Nježnost pokazana podjelom bola,
čujem te da govoriš ali to nisi ti,
naslikao sam je preko tebe u ovom zagrljaju,
misliš da me voliš,
nadam se da me voliš kao ona.

 

[negabulavna ema]

AKO ODEŠ

Ako odeš, ništa strašno
Neće svijet ostat bez boje
Samo neće biti isti
Ako nema - one moje

Ako odeš, ništa strašno
Neće nestat cvijeće svo
Al će buket bez tog jednog
Znati da to - nije to

Ako odeš, ma ništa strašno
Ma znam bit će još veselja
Samo...ne znam...
Naučit ću to što moram-
Biti ovdje s manje želja

Zato...
Slušaj...

Ako ideš
Ako moraš
Nemoj da te bude sram
Ma ne moraš ništa reći
Sve osjećam
I sve znam...........................

 

[Сатори]

Со остри ножици извади ги емоциите надвор,
ми велеше милата моја
додека си ги сечев прстите на нејзината маса,
потруди се да разбереш мило,
да разбереш.

Болката е првиот степен на разградување,
сонце мое,
ајде полека,
ќе ти го ставам арсеникот во чај
за да можеш да го разредиш
духот на твојата морбидна потреба,
ќе умреш,
ама се биде убаво и полека.

Благодарам мила.

Се забавува ли чукањето?
Ги чувствуваш ли петиците?
Се гледаат ли
црвени модрици по телото
за да можам да ги овековечам
во мојата меморија за тебе,
прекрасна моја?
Никогаш подалку од твоите образи.

Земи дрвен стап со големи боцки
и зариј го во месото
можеби така ќе почнеме да чувстуваме,
да разбираме,
да молчиме,
да викаме,
да плачеме?

Дај ми го арсеникот, драга моја,
можеби треба само да умреме.

Можеби.

 

[burn84]

Поемава ја најдов на нет...од првите зборови ме хипнотизира. Морав да ја споделам

A Night to Forget

If I had one night with you
That I knew you would never remember
I'd tell you the things I never say
I'd tell you that I love you
That I have always loved you

I'd tell you that My heart breaks a little every time you walk away
I'd tell you that all those things I say in jest are true
That you are the most beautiful of all
That I waste hours daydreaming of you

Hmm....

I would tell you that there is nothing more exquisite to me than you
In this whole crazy world

But you would never believe me
because I'm just that girl
The one who jokes and giggles
So you don't realise that I adore you

because if you knew, you wouldn't call
You'd be a gentleman and say you don't want to hurt me
or mess with my head
So I will be satisfied with my daydreams
and the little part of you I have
That's never really enough

 

[TheBossesSis]

​

Жал ми е



Очите ти беа филџани ококорени и сјајни ,
зошто не ги носиш леките,
или пак светнаа дека ме видоа мене така горда а сепак се рушам од внатре ,
и 700 килограми тага носам на плеките?!
Сепак дождот колку и да е пријатен во лето ,
го мразам од дното на душата и од срцетo сето ,затоа што ми се витка косата а веке сум ја испеглала...
А ти ,ме гледаш така со очите ,
и јас се обидувам да се присетам на ноките ,
кога ме гушкаше ,и со љубов те гледав ,
и сега кога те погледнав сватив дека во себе трошка љубов немав ...

 

[MorrisonKA]

одамна
немам утепано ден
со тепалка за мува
да го плеснам
згмечам
оправдано стимулирам
за дочек
на последното 72-ро
телотворение
луѓето
ама баш
ич кур не ги боли
за боите
на туѓите виножита
и каде завршуваат тие
кога еден
скромен продавач на тезга
по дождот
ја затвора кутијата
со непродадените лепези
дамата мува
седи и сере
одлучно претендира
еден сосем
безначаен гнев

 

[kat.<3]

Ќе ги однесам твоите детски сонови
И ќе ги претворам во еден прекрасен филм
Ќе ги земам твоите најважни нешта
Ќе ги однесам толку скапоцени да наполнат музеј

Твоето срце не знае каде било моето
Никогаш нема да дозволам твоето срце да оди каде што било моето

Ќе ја бакнам секоја солза
Тие ќе исчезнат во мојата уста
И јас ќе верувам во сите твои стравови
Ти им дозволуваш да влезат, јас ќе ги испратам надвор
И ќе ги оставам на нивното место

И Твоето срце не знае каде било моето
Никогаш нема да дозволам твоето срце да оди каде што било моето

kat.

 

[аце_шваба]

ponekogas mi e tesko
ponekogas mi olesnuva
krugot se vrti zesko
ama se siri i stesnuva

a postojat nekoi zborovi
da ne im veruvas na svoite usi
poradi sto ostanav sam bez nikogo
i svetot ko kula od karti mi se srusi

ima denovi koga srceto
samoto raboti protiv tebe
i samiot neznaes so sakas
a odvnatre boli kako da grebe

lugeto pravat cudni raboti
za da osetat adrenalin vo sebe
a jas se custvuvam predoziran
samo koga ke te poglednam tebe

ponekogas custvuvam praznina
koja mi pravi zbunetost i maka
i se na svetov ke prodadam
ama ne priznavam deka te sakam






песнава ми е напишана некогаш коа сум бил пијан (не се секавам, ама у таа тетратка ми е) и е посветена на една бивша
едит: чекам критики, ако заслужувам нормално

 

[Сатори]

Паркетот е мазен денес,
не сме заборавиле пред да си легнеме,
дека треба да го оставиме чист,
паркетот.

 

[kat.<3]

Кога сум сама
Мислам за тебе
Кога никој друг не е до мене
Моите чувства ми кажуваат
Само колку многу ме сакаш
Чувствувам дека си ми ѕвезда тука горе
Доволно близу за да сјаеш на мене
И кога сум толку далеку
Чувствувам дека си тука
Секогаш близу за да ме држиш
Кога паѓам
Чувствувам дека си тука за да ме спасиш
Во моте очи, во моето срце
Во мојот мирис
Почувствував дека никогаш повеќе не можам да живеам
Само во моите чувства за тебе
Моите чувства за тебе секогаш ќе бидат исти


kat.

 

[burn84]

да завршиме
Мирисот на иднината
Горчливоста на денешнината
Зарем веќе е 10 часот побогу?
Ехх, поради тој проклет волк имаме мрачна енергија околу нас

Не грижи се драга, јас бдеам...
Но и јас ќе бдеам!