Туѓите очекувања...

[Crazy in Love]

Секогаш луѓето имаат некои очекувања од нас... Без разлика дали се тоа нашите родители или роднини или пријатели или партнер... Секогаш некој очекува нешто од нас...

Дали сме должни да ги исполнуваме туѓите очекувања и дали тие треба да бидат пред нашите сопствени желби и очекувања од самите себе?

Дали е себично ако некој прво се посвети на себе, па потоа гледа дали исполнил туѓо очекување?

Во туѓи очекувања припаѓаат и очекуваните општествени норми на однесување... дали тие треба да имаат првенство или нашата желба и нашата индивидуалност?

Вие ги исполнувате ли туѓите очекувања или живеете за остварување на своите?

 

[..........]

Чекајки лугето, да им ги исполнам очекувањата од моја страна, косата им обеле,
а мене па влакно не ми вене, дали овие чекале или чекална отвориле, очекувањата се форсирање, оверклок и несвест.........инаку оптимист сум, така и им велам, чекајте вие чекајте, чекам и јас и сите заедно чекаме,
па и чекањето е релативитет, чекање=време, време=простор, си се губиме во просторот, чекајки и венејки, дали некој ке ни ги исполни очекувањата(абе комплекс е:wink

п.с ме побрка ова зборче:ЧЕКА

 

[VeS]

Колку што можам би остварила туѓи очекувања,поради почит кон родителите/пријателите и слично.
Но,сега научив прво да го остварам она што од самата себе го очекувам,а потоа од другите,па макар и да е многу себично од моја страна,сепак научив мојот живот да си го ценам повеќе од се зошто никој не ти го враќа назад.
Сигурно за се постои добра причина и образложение зошто не би остварила на пример то шо мама се запнала да студирам медицина.

 

[Гладиус]

Ах, нешто кое секогаш знае многу добро да ги исплетка меѓучовечките односи.
Како што некој има очекувања од мене, така и јас имам од себе. А бидејќи како човек поединец во последно време гледам секогаш себеси да се поставам на прво место, ќе кажам дека ги исполнувам пред сè моите очекувања.
Туѓите очекувања можат само да ми бидат показател на тоа дека сум оставил впечаток дека можам да направам нешто кое тие најверојатно не можеле. На тој начин ми се дава до знаење дека оној кој ги има тие очекувања од мене ме смета за силна личност.

За општествените норми е малку покомплицирано. Се задаваат од една цела заедница а не од една индивидуа. Овие очекувања треба да се исполнуваат од причина што општеството е формирано да функционира на тој начин да од прилика сите би требале да се водат од едни исти правила. Тука малку се губи индивидуалноста на човекот, но сепак тоа понекогаш може да биде и добра последица.

Ги почитувам и не ретко ги исполнувам туѓите очекувања, но она што ме прави мене е она што јас го сакам и јас го очекувам од самиот себе.
На крај, не заборавам дека моите очекувања и не можат секогаш да се исполнат. Едноставно има работи кои се подобро да останат само очекувања а не и реализација.

 

[smart ass]

Само не градете кули од сништа....за кога ќе се срушат,штетата да биде помала.

 

[Annabel]

Тешко е да се исполнат очекувањата што другите ги имаат од нас,а сепак тие очекувања понекогаш се главната мотивација за да се движиме напред,да имаме чувство на победа,самоувереност,вредност и можеби она “најважното“-исполнување на тие очекувања за да бидеме прифатени од другите.
Некогаш луѓето очекуваат многу па би пишала и премногу од нас и кога нема да успееме да ги пресретнеме нивните очекувања почнуваме да се потценуваме себеси и да се рамниме со калта од синоќешниот дожд.

Факт е дека не можеме сите да ги задоволиме и на овој или на оној начин секогаш за некого ќе правиме нешто погрешно и нема да се трудиме доволно.Она што треба да го сфатиме е дека НЕ ТРЕБА да чекаме некој да ни каже:да,во ред е тоа па за да го направиме.
Треба да дејствуваме онака како што ние мислиме дека е правилно и да ги исполнуваме нашите очекувања.
Луѓето кои секогаш се трудат да ги исполнат туѓите очекувања се луѓе со ниска самодоверба и тоа уште повеќе им дава сила на другите да ги газат.Луѓето кои се спротивставуваат се луѓе што знаат што сакаат и што не чекаат одобрение од некого за да го земат она што мислат дека е најдобро за нив.

И што е најинтересно,кога ќе почнеме да ги исполнуваме нашите очекувања и ќе престанеме да бараме одобрение за се,тогаш другите ќе почнат да ги исполнуваат очекувањата и да бараат одобрение од нас.

 

[Aurora~Borealis]

Го мразам фактот што многу се очекува од мене, а околностите кои го оневозможуваат сето тоа не играат никаква улога. Не сакам да ги разочарувам луѓето околу мене, па затоа и честопати се ставам себеси на последно место и се форсирам себеси само за да не ги разочарувам останатите.

Не сакам другите да бидат разочарани само затоа што знам како е да очекуваш од некого нешто и да останеш разочаран. Штета што останатите не се трудат воопшто, па разочарувања има се повеќе и повеќе.

 

[Setsuko]

Колку и да сум се трудела речиси никогаш не сум успеала да ги исполнам. Сум запаѓала во невојли самата за да оставам впечаток на одговорна личност, личност што ги остварува своите ветувања дури и нешта што навидум не се очекуваат.

Секогаш запаѓаме во „самоуништување“ (или некоја поблага форма на зборов) кога се обидуваме да им удоволиме на другите, а си наштетуваме себеси.

Никогаш не може да ги исполниме очекувањата на другите, секое наше добро дело ќе биде сметано како нормално, а едно невнимание ќе нè окарактеризира како себични луѓе.

 

[Красулка]

Тешко е да оствариш туѓи очекувања и нечии други идеали.
Да остваруваш нечии туѓи соништа и да продолжиш таму каде што некој застанал и не успеал.
Фрустрацијата е огромна посебно ако потклекнеш и максимално ја разочараш особата а исто ако воопшто не ти причинува задоволство самата работа.
Во секој случај се концентрирам на остварување на моите очекувања и замисли, на остварување на она што сум си го зацртала.А ако веќе тука потклекнам мислам дека би била повеќе разочарана.

 

[bucio]

Па не исполнувам туѓи очекувања затоа што тоа се туѓи пусти желби, ама тоа што јас го очекувам од себеси тоа не може никој да го очекува од мене имам премногу високи критериуми. Ако проценам дека е добро да прекршам некои си моментално впишани опшествени норми, јас ќе прекршам со голема леснотија. Аскет сум испосник ако треба една вечер не јадам навечер аааааааааааааааааааааааа last stand .

 

[аллександар]

прво гледам да си ги исполнам моите очекувања. така можам да видам колку можам и колку сум способен. тоа што ке успеам да го остварам за мене го споделувам и за другите. ако некој друг очекувал од мене повеќе... жалам но толку ми се можностите...

 

[Very Nice Girl]

само Господ може да ми суди, правам што мислам дека треба да правам, некогаш не си ги исполнувам ни своите очекувања, така да и не се замарам со мрчењата од други страни, иако се личности што ми значат. Но, некогаш треба да дадеш за и да земеш, па може да се промени нешто, или барем да се посвети внимание кон некоја работа ако сконтам дека навистина треба да се промени.

 

[Marjan-MiKi]

Очекуваат од мене многу работи, полека ги исполнувам.

 

[Stre3T Danc@]

Дали сме должни да ги исполнуваме туѓите очекувања и дали тие треба да бидат пред нашите сопствени желби и очекувања од самите себе?

Никогаш. Не сум ничија марионетка да бидам манипулирана и контролирана за да им угодувам на другите. Ако јас решам и сакам да угодам некому, ќе го сторам тоа.
Единствено моите родители можат да очекуваат од мене да биде нешто во иднина, да ме советуваат, но да ме тераат да станам правник, лекар etc. работи кои никогаш не би ги работела, да одам против своите цели, не.

Дали е себично ако некој прво се посвети на себе, па потоа гледа дали исполнил туѓо очекување?

Себично е ако се погазиш сам себе си за да удоволиш нечија туѓа желба. На крајот тој да биде задоволениот, а ти да не добиеш ништо од тоа. Некои не знаат за благодарам, па треба да процениш кој заслужува да му се угоди. Значи првин јас, а после сите други. Од искуство, затоа што има луѓе кои докажале дека не се вредни да се стават на прво место, а и од втора причина што никој не смее да биде пред тебе, пред задоволување на твоите потреби.

Настојувам да ги исполнам прво сопствените замисли. Јас сум на прво место, а потоа сите други. Сум тип на човек кој обожава да помага на луѓе, да биде фер.. но ако тоа мене не ми одговара, никогаш не би одела против себе поради сатисфакција на нечија туѓа потреба/желба/очекување.

 

[POWER-MKD]

Секогаш луѓето имаат некои очекувања од нас...
Дали сме должни да ги исполнуваме туѓите очекувања и дали тие треба да бидат пред нашите сопствени желби и очекувања од самите себе?

Дали е себично...?

Вие ги исполнувате ли туѓите очекувања или живеете за остварување на своите?

Ајде да идам по ред...

1. Има разлика за кои луѓе станува збор. Дали очекувања имаат нашите најблиски (семесјството) или пак некои други роднини, пријатели или познаници.
-Нашите родители пред се очекуваат дека нивното дете ќе биде најдобро од сите, дека секогаш се труди, дека учи/работи со сета сила итн. Тие очекувања се нормални, но се разбира без постојани притисоци,закани, и уцени од нивна страна.
Се разбира дека и ние треба барем дел од тој вложен напор во градењето на нашата личност да им го посветиме на оние кои ни овозможиле да стигнеме до таму.
-Од друга страна, очекувањата на луѓе кои само ги познаваме "ради-реда" сметам дека воопшто не треба да ги земаме во предвид, зошто пред се, дел од нив се полни со љубомора,завист, и може само лошо да ни влијае таа негативна енергија.

2. Воопшто не е себично, бидејќи го работиме/студираме/учиме, она што ние го сакаме и кое (во најголем дел) ќе ни биде животна преокупација, и треба максимално да се стремиме истото да го постигнеме.

3. Кратко и јасно- тоа што сум си го зацртал, тоа и ќе го остварам. На страна сите зафрканции, и не сериозни муабети, плановите за иднината остануваат во мене, и секогаш ќе се стремам да ги надградувам со нови идеи и иновации. Само да сме живи и здрави.