Тој што губи ...

  • Креатор на темата Креатор на темата Дивајн
  • Време на започнување Време на започнување
Како што кога победуваме знаеме како да го сносиме успехот и да бидеме задоволни од себе си,треба да знаеме како и гордо да го поднесеме неуспехот...некогаш победуваш некогаш губиш(стекнуваш нови искуства и памет за у иднина)тоа е животот..далеку од совршенство!
 
Од сите битки во животот ние учиме по нешто, дури и од оние што ги губиме.
Пауло Коелјо
(Петтата гора)​
 
Toj sto gubi ne treba da go sfakja porazot kako kraj na svetot, tuku samo kako novo iskustvo vo zivotot po koe treba da prodolzi ponatamu. Ne se nerviram koga gubam, tuku se vodam od stihovite na "Zemlja" od EKV :
U svakom porazu ja sam video deo slobode
I kad je gotovo
Za mene, znaj, tek je po4elo....
 
Тој што губи , пак нека губи , ама сепак пример имам еден другар , а изгубит нешто било што и го нема по една недела да се јави или било што . А јас знам да си прифатам пораз или било што , а понекогаш и да изглумам пораз ,, само да го сторам кејфот на спротивната страна.....
 
треба да си ја најде грешката и да работи колку што е потребно за да се поправи и да може следниот пат да победи во што и да е.. ако се откаже ништо не постигнал и еден ден ќе свати дека живее во заблуда
 
Според мене секој треба да си го признае својот неуспех не треба да се бара грешката во другите или да ги обвинува другите за својот неуспех,ништо не постигнува со тоа...од како ке го увиди тоа треба да си размисли за својот неуспех и да се потруди да го поправи на некој начин...
 
Грешката прво треба да се побара во себе,да се преиспитаат постапките кои довеле до неуспех,и да се направи обид за подобрување.

Нормално е да се лути оној кој губи,но треба да се лути првенствено на себе.
Повеќе би рекла дека губитникот љубомори на оној кој победил,а тоа понекогаш се манифестира со лутина.:)
 
Не се лутиме за се` и сешто, туку она што ни е важно ќе предизвика реакција кај нас и самата лутина не` тера да се чувствуваме способни да реагираме. Само, уште пред да се налутиш пожелно е да си сфатил дека другите луѓе не ти се виновни.
Ако лутината од неуспехот за одредена работа е потисната, таа ќе излезе на друго место, па најчесто се истура на некој кој нема врска со сето тоа.
Ако си смирен и сконцентриран борец, гневот на човекот кој изгубил не може да ти наштети. Ако противникот стане гневен, значи низ целиот тој процес на „борба” тој трупал лутина, согледувајќи дека постои можност да изгуби. Ако полека се познава неуспехот од некоја работа, незадоволството и лутината се натрупуваат, за на крај да завршат со гнев и истурање на сета негативност кон тој што успеал (катарзична улога на лутината).
Правилно е да веруваме во она што правиме (иначе не би имале мотив за дејствување), но грешката е што некои премногу долго веруваат во нешто што очигледно не оди. Поразот треба да си го признаеш сам на себе, џабе е упорно да се обидуваш да исправиш некои работи, така само може да се влезе подлабоко и да се влоши ситуацијата.

Ако за нешто се борам, ако нешто ми значи, сигурно низ целата таа спонтаност ќе седнам и ќе ги анализирам сите можни ситуации и сите чекори кои ги преземам. Точно дека однапред не можеш да знаеш како другиот(те) ќе реагира(ат) точно во било која ситуација, ама лесно е да претпоставиш ако размислуваш и ако добро ја познаваш ситуацијата. Ќе ја имам предвид и можноста да изгубам и можноста да добијам.
Значи, гледано од агол на губитник. Откако ќе ми стане јасно што можам да изгубам, тогаш нема зошто да чувствувам гнев кон другиот, самата сум била свесна што може да се случи. Може да бидам лута на себеси затоа што не сум вложила повеќе труд и способност, а на другиот само ако сум навредена. Потешко оди да се повлечеш, ама ако успееш што побрзо, поуката ќе дојде побрзо.

Некогаш тој што победил знае да го предизвика гневот на другиот и да турива водичка во жешкото масло, не мора да значи дека сам по себе ќе се појави кај тој што изгубил.
 
Pa treba da razmisli kade zgresil i da se obide da go popravi toa sledniot pat,a ne da mu bide kriv drug nekoj.E sega ljubomorata e losa rabota vo ovoj slucaj koja sekako e prisutna no vo sekoj slucaj sekogas treba da se vidis samiot sebe i da odlucis nesto za sebe a ne da gi zemas site drugi za reper.
 
Ja mislam deka treba da si ja najde greskata i da ja popraime po moznost:toe:
 
greski sme luge pravime :(.. postojat osobi sto ucat od svojte greski i osobi sto uporno gi pravat istite greshki :)
 
На прв момент,кога ќе изгубиме сме гневни на сите околу нас,а особено на оние што не победиле.Но по извесен период доаѓа самоанализа на нашите постапки,која е причината за поразот.Ако е во нас,тогаш наредниот пат не треба да ја повториме ако сакаме да успееме.
Но не секогаш поразот е по наша вина.Што и да направиш во некои ситуации,да го дадеш и направиш најдоброто што го знаеш,неможеш да успееш,постојат х причини за тој неуспех.Може и конкурентот е стварно подобар од нас во секој поглед,тоа треба да си го признаеме,но не да се разочараме,туку да поработиме уште малку на себе,да се надоградиме за да може успехот да биде поблиску до нас.Нема потреба од гнев кон подобриот,он не ни е крив што е подобар(ако е се фер,се разбира) спортски е да признаеш некогаш дека си поразен од подобриот.
 
Тој што губи е лузер!
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom