Тага

[stefi]

tagata ne e negativno cuvstvo. toa e normalno cuvstvo kaj lugjeto. znaci nema negativni cuvstva samo negativni postapki. tagata se sozdava od drugite cuvstva pr. ti sakas nekogo on ne te saka, ke se cuvstvuvas tazno. toa se razocaruvanja. cesto tagata ili drugite cuvstva mozat da pridonesat do poremetuvanja zatoa sto covekot nema da moze da si gi kontrolira cuvstvata. sovet: ne gledajte na tugjata strana na svetot, gledajte svojata da si ja napravite poubava;i ne se zamarajte so tugjite problemi.

 

[DuFFy]

Тага е она што не спушта на земја одкако среќата ке не крене во облаци.....

 

[Сатори]

Тага...
Силна, мизерна, фрустрирачка,подла емоција...преполна со мртви надежи за наредниот ден...
Тага...
Болна меланхолија...потреба од сила...недостаток на истата.

 

[Aceva]

Тоа чувство се вика сочувство или сожалување, зависно од тоа како го доживуваш. Не е тага.

Не би рекла. Тогаш, тагата е самосожалување. Ти си таа/тој што остануваш без некој што го сакаш, ти си напуштен/а, тебе те боли празнината...

 

[leandra]

Како би ја дефинирала...чувство на грутка во грлото која не ми дозволува да изговорам ниту еден збор без да ми се насолзат очите,солзи кој ме потсетуваат на причината - ми се случува нешто кое сакам да престане,а немам сила да го спречам неговото влијание врз мене.
Како делува...ме става во ќош,без желба да излезам од четирите ѕида,ја сакам тишината,несакам никој да ме буди од кошмарниот сон,без апетит и желба да ја пуштам перницата.
Како се справувам...дозволувам да ме освои целосно,да ме исцрпи..за потоа да станам,досадно ми е да се гледам таква,немам ни сила за плачење,а и неможам да се поднесам патетична.

 

[ada]

Не се дефинира тага. Како што не се дефинира ни љубов, болка, среќа. Апстрактни чувства кои се крајно субјективни и кои не се доживуваат и манифестираат исто ни кај две особи, а камо ли кај повеќе.
Во тагата има беспомошност, самосожалување, себичност, немоќ, страв..безброј делчиња. И кај секого различно се "склопуваат", во зависност од карактерот, темпераментот, па се до моменталното расположение и опкружување.
Лично тагата ја сублимирам у пет стиха од пабло Неруда:
"-Напуштен сум јас како бреговите в зори.
За одење е време.
Подалеку од се,
подалеку до се.
Ах, напуштен сум јас."

 

["_____________"]

Ke probam da ja interpretiram shto poverno definicijava na tagata, poshto ne e moja.

Tagata e mentalna bolka. Taa ja ima istata funkcija kako i fizickata bolka, koja shto ni ukazuva deka ima neshto fizichki shto ne e vo red so nasheto koleno.

Tagata se javuva koga realnosta otskoknuva od toa shto sme si go zamislile kako realnost. Tagata e indikator koj ni ukazuva deka ima neshto vo realnosta shto nie sme si ja zamislile shto ne se poklopuva so vistinskata realnost. Nejzinata funkcija kako cuvstvo e da ne potsetuva deka treba nashata zamisla za realnosta da si ja prisposobime na vistinskata realnost. Koga procesot na prisposobuvanje ke zavrshi, koga nashata zamisla za realnosta povtorno ke se poklopuva so vistinskata realnost, togash i ke prestaneme da cuvstvuvame taga.

Pr. Sme ja nacekale devojkata shto ja sakame kako ne vara. Vo momentot koga sme doznale deka devojkata(deckoto) ne vara, od toj moment pa natamu nashata zamisla za realnosta (mene mojata devojka me saka) ne odgovara poveke na vistinskata realnost (mene mojata devojka ne me saka) i dodeka jas ne izvrsham prisposobuvanje na mojata zamisla za realnosta (t.e. dodeka ne se pomiram so faktot deka mojata devojka ne me saka/ne me ni sakala isl.) jas ke prodolzam da cuvstvuvam taga. Vo momentot koga jas ke ja imam kompletno prisposobeno mojata zamisla za realnosta da odgovara na vistinskata (znaci, kompletno, nema da ima poveke 'e pa zoshto ne me saka', 'zosto me vara' i sl.), togash, koga veke, narodski kazano, sum se pomiril so vistinskata realnost, togash i ke prestanam da cuvstvuvam taga.

 

[OBDN]

Не би рекла. Тогаш, тагата е самосожалување. Ти си таа/тој што остануваш без некој што го сакаш, ти си напуштен/а, тебе те боли празнината...

Таман се залетав, а то дама ме претекнала.Баш така, самосожалувањето не е независна емоција, т.е. станува збор за резон кој ја предизвикува емоцијата тага. Јас се` уште не сум видела некој да се самосожалува или да сожалува а емотивно да скока од радост и среќа.

 

[Micka]

Тагата е двојник на живиот човек.Таа живее во него , се храни од неговиот дух и се додека човекот ја созрева болката, таа расте,а ТОЈ ја гледа опасноста дека еден ден неговиот близнак ќе го завземе неговото место.
Само СВЕСТА може да му каже на човекот дека тагата е негова совладлива битка. Се лекува-ДА - по методот на неговите дотогашни среќни моменти претварајќи ги во сегашност со старите или нови лица.

пс.Ми се плачее многуууу

 

[Shiki]

Тагата е чувство кое постојано е во нас за разлика од среќата која ја носи некој поштар кој е многу многу СПОР

 

[dete]

Тагата во некои случаи е душевна,во некои е психичка состојба.
.

Душевна и психичка состојба е едно исто. Психе е старогрчки збор кој значи душа.
Тагата јас не ја сметам за некоја негативна емоција, ако не сме никогаш тажни како ќе знаеме кога сме среќни???

 

[MaRiNa`Oh]

Тага како појава неможам да ја објаснам. Неможам да зборувам за тоа зошто ја чувствуваме, за разлика од стравот, на пример, или потребата да се помогне некому. Но можам да образложам што мислам за последиците од нејзиното постоење. Тагата, според мене, постои за на некој начин да одржи баланс меѓу реалниот живот, и оној другиот, во кој секој од нас, индивидуално смислен, би живеел, доколку постоеше таква утопичка средина каде личноста е совршено среќна. Тагата врши удел во осознавањето дека ние сме премногу среќни со самото тоа што сме стапнале на овој свет, што секојдневно го чувствуваме мирисот на животот и се она што пропратно оди со него, но тоа не значи дека сме посебно привилигирани. Тагата е еден вид на reality check, која е неизбежна. Некои се среќни што ја почувствувале помалце, за разлика од други. Тоа е нешто како јин и јанг. Ничив живот не е толку совршен да не почувствува тага некогаш, а и колку и да некоја личност да живее трагичен живот, ќе дојде ден, па ќе му се насмевне среќата. Не викам дека тагата е позитивна појава. Напротив. Мразам тага. Хипик сум, нели Но понекогаш знае да е итекако здрава. Доколку сме доволно силни да ја пребродиме, потоа ни помага повеќе да го цениме животот и да се изградиме. Знаете, не учиме многу од среќните моменти.

 

[mirkec]

Tagata denes mi e najdobrata drugarka. Denes sum mnogu tazen. Sam sum, slusam nekoja bez vrska muzika i se dvoumam dali da otvoram nekoe sise crno vino i da se raspolozam.

 

[kat.<3]

тагата е чувство кое како да го распарчува срцето, но па тоа и не може без нејзе, за мене тагата му дава искреност на срцето, ако е способно да чувствува тага чисто е.

 

[Femme fatale]

Според мене тажен е човек кога губи друго човечко суштество засекогаш или кога не може да успее да си ги оствари зацртаните цели.
Обично тагата ја асоцирам со загуба на некој многу важен во нашите животи