Практикувам тасавуф неколку години. Ќе споделам некои свои сознанија, кои повеќето првин ги доживеав како визии, а потоа го дооформив теоретското знаење. Учењето кое денес се нарекува суфизам е прастаро, потекнува уште од антички Египет, но својот процут/созревање го добива во времето и преку пророкот Мухамед. Зошто? Затоа што ова тајно учење, до кое немал секој достапност, во времето на пророкот Мухамед (с.а.в.с.) станало достапно и за луѓето кои живееле во општеството (можеле да живеат, работат и имаат фамилија и да го учат тасавуфот). Пред тоа морале да одат во изолирани заедници (на пр., монаштво). Самиот пророк Мухамед вели дека тој не носи нова религија и тоа е точно, како што и вели дека Иса бил муслиман, односно Аллахов роб (целосно потчинет на Аллаховата волја). Интересно е и тврдењето дека секој е роден како муслиман, под ова се подразбира целосната предаденост на доенчето кон Бог, тоа секако се уште не е кондиционирано/условено од светот на возрасните. Во некои тарикати се примаат и муриди од други вери, како на пример тарикатот Чишти, кој важи за еден од најтолерантните тарикати. Методите на тесавуфот вклучуваат разни техники на дишење (некои се многу слични на јогата, како оние од Чишти редот), медитации и зикр, кој користи одредени формули и 99 имиња на Алах. Токму во изговарањето на Алаховите имиња се наоѓа и една од главните исламски суштини, спојување со одредени Аллахови атрибути преку фреквенција/вибрација на неговите имиња. Вежбите служат за развивање на субтилните центри латаифи (чакри). Сепак има една интересна разлика меѓу субтилниот срцев центар (латаифа/чакра) како што е виден од суфиите и како што е претставен од јогините. Срцевиот субтилен центар кај суфиите е составен од три големи делови лев, средишен и десен, додека кај јогините е претставен како помал. Кога го видов во живо главниот водач на мојот ред (претходно повеќе пати го гледав на астрал), тој драматично почна да ми го вибрира целиот срцев регион само со моќта на неговата мисла. Тоа е директно пренесување на одредено знаење, кое не се учи од книги туку се пренесува од срцето на главниот учител во срцето на муридот. Тоа искуство не може да се добие од книги, ниту пак од формално практикување на верските обврски. Затоа е шеикот толку важен, ама додека ова не се искуси не може да се разбере.
Има причина зашто некои шеици им велеле на своите муриди ,,ако не ме сониш истата вечер не може да станеш мој мурид". Не ја има секој дарбата на сонувањето, а на почетокот преку луцидни сонови многу од работите се осознаваат. Како и да е, повеќе од сите моќи кои може да се стекнат по патот, најважна останува љубовта према Бог и доброто однесување (адаб) према сите живи суштества.
Што се однесува до рајот, за мене рајот е таму каде сите се спасени. Што ќе ми е рај, ако други души страдаат во пеколот? Не го практикувам тасавуфот за да заслужам место во рајот, туку поради големата привлечност кон осознавање на вистината и служење на другите суштества.
Упорно не учиш ништо во врска со тој твој омилен Кришнамурти!
