Миленко Неделковски:
Прикаска за добра ноќ:
Си било едно племе. Чудно племе. Различно од другите, ептен различно!
Сите племиња биле во 21-от век, но ова племе си било во првобитно општество.
Сите племиња прифатиле општо правило дека жената е партнер на мажот (и обратно). Само ова племе дозволувало дртави старци да сексаат 10-годишни девојчиња и деца.
Само ова племе сметало дека единствена кола на светот е Голф 3-јка. Само они сметале дека на црна ципела и пантолона се носи бела чарапа. Само они сметале дека прасече не е најубаво јадење на светот (“Док не пробам лава, за мене је свиња краљ животиња“).
Само ова племе не знаело дека нивниот историски јунак и “нивниот воин на коњ“ бил христијанин. Исто така и омилената часна сестра (полу влаинка, полу рисјанка).
Само ова племе не знаело што е добар кафиќ, дискотека, клуб, ресторан... Па затоа трчале во локалите на другите племиња.
Само ова племе немало низ историјата светски пејач, композитор, скулптор, сликар, глумец, уметник... Тие што станале големи уметници од нивното племе, бегаа од соплемениците. ЛАжеа дека се од друго племе. Едниот глумец, се самоуби во Белград, на пример.
Да, да, да... Си беше едно племе. Сеуште постои тоа племе. Работи како платеник за големиот светски хегемон. Но, на тоа племе полека му истекува употребната вредност. Како Осама, како Мубарак, како Талибанците, како Садам, како Ортега, како многу други ќе бидат пуштени во герисот на историјата како племе за една употреба. Племе тоалет папир. Непарфимиран.
Си беше едно племе кое секогаш сакаше да си има газада. Да има кој да го господари/стопанисува. Си беше, и сеуште има едно племе каде што племенската политика е едноставна: вечно да се биде слуга.
ПП! Партал племе.