Селски кооперации низ Македонија

[Perdika I]

Кои се најдобрите и најлудите селски кооперации што сте ги посетиле низ Македонија? Каде се пие најевтино, каде се јаде најдомашно, а каде забавата трае до сабајле без струја?

Ако имате и фотки – постирајте тука, да видиме докази!
Муабети, анегдоти, ликови, пијачи, специфични локации и места сè е добредојдено – од селска чешма до легендарни кооперации каде што времето засекогаш застанало.

 

[Mojso]

Прилеп, како целина, се брои ?

 

[NikoDragon]

Кај и да одиш нема да погрешиш. Цела држава е селска кооперација.

 

[Perdika I]

Пак да видиме малку разновидие да слушниме некоја приказна )) да запознаеме некој ликови Дали уџум в планина или пак во урбана средина

 

[StoleD]

@Perdika I Кајгана ти е најголема селска кооперација во државава. Сите се умни, сите се образовани, сите се академски граѓани, сите прават пара ко да нема утре. Сите се чисти од гревови и солат памет на гревните како да живеат. Его пробива стратосфера, и нема начин да се заузда.

Нешто ми фали ама ме мрзи да пишувам.

 

[Staufer]

Неможам многу да кажувам во детаљ, само дека искуствата се од поодамна едно 15 години можеби. Во Кичевско. За жал не работи одамна. Квалитетот зависи од самиот газда не да е продавница туку кафанче. Е сега во случајот си беше посветен оти и мераклија, имаше најдобра скара во Кичевијата, без да претерувам а даваше од прилика колку да не е во минус. Исто така пијачките 10 Денари плус од набавната. Да седне на маса да фрли тура отиде прометот од таа маса. Појако беше од недела до четврток пошто Сабота и Петок се одеше вчаршија.

Таксисти од Кичево ќе идат во три сабајле понеделник према вторник да земат некого на тераса ора се вртат. Збунет не му е јасно што се дешава кога во Кичево од 8 вечерта е штама. А во селото тоа дури и нормално беше сред недела пред 12 полноќ не затвараше.

Ситуации влагаш во осум една маса со луѓе другите празни си викаш едно пиво и одам. За после пола саат два да наидат луѓе и да ескалира целата вечер (во позитивна смисла) без најава испаднале најјаките вечери. Имаше народ си работеше на вечер дур има луѓе ако немаше каде да се оди тука обавезно беше отворено.

Празници, свирки понекогаш, а иначе радио, цд, Бум Тв, ќе се најдеше музика. Аца Лукас прва и друга вече у кафани. Тешко да се опише со зборови, има доста текстови на нет за магијата на Балканска кафана, токму така беше.

Тоа беа добри времиња, имаше луѓе, млади луѓе, дружење, ...

Кршењето беше ретко искрено на почеток интересно да се проба имало и доста ескалации ама не ми фаќа мерак и мислам дека е ептем глупо и без почит према газдата. Су идел и другата ден да очистам од што ми било срам.

Само едно на крај да кажам, сум имал гости од Германија тогаш млади бевме. Реков ај ќе ве однесам да видите нешто и малце да се дружиме со луѓето. Буквално банкет им се спрема да не знаеш што попрво да каснеш. Цела младина се собра и јако поминавме. Се збратимија вечерта со луѓето до денес и едните и другите ја памтат таа вечер. Ми викаат тоа од све што виделе и каде што пошле им беше најпријатно.

И нормално глупостите кога ќе ти увикаат некоја глупост од друга маса па ќе ескалира за на крај ама ја тебе те поштувам до ја тебе те сакам.

Си имаат селските корпорации шарм и ги жалам денешните млади што голем дел нема да го доживеат.

 

[Ron Burgundy]

Кооперација лесно се прави. Ти треба мало дуќанче и ракииче домашно или купечко. Еден да седне пред дуќан со ракија и 20 души ќе се навртат.

 

[fennel]

Нема веќе коперации, често нема ни луѓе да ја наполнат.
Сега ако и некој подработува, само пензионери му се клиенти.
Инаку за коперацијата и кафаната во моето село(веќе и двете затворени). Двете беа разбира се во Задружниот дом и во него десно беше кооперацијата, лево кафаната. Цените мање више тука, со таа разлика што во кафаната имавме повеќе ладно пиво и три-четири маси со по 4 столчиња. Нормално и телевизор за гледање утакмици и каубојски серии
Од коперацијата земеното обично се пиеше пред неа, на 3-4 гајби,2 свтрени за маса со хартија, месни нарезак и купче вегета. Менито и во двете места беше мање више исто.
Главно беше што на ширината пред домот игравме фудбал, на пиво се разбира! Ред се чекаше!
За жал тие две институции не ја преживејаа транзицијата. Кафанчето умре со ЗИК от, а кооперацијат до пред 10 години даваше знаци на живот.
На сликата долу, лево е кафанчето, десно коперацијата, пред нив нашиот терен за фудбал. Горниот спрат беше резервиран за учителите!