Се скарав со другарка ми :(

[Crazy_Rasmus]

Воопшто не ми е чудно долгогодишно другарство да се рстури за ситница. Мене четиригодишно другарство ми се растури за едно кафе. Да, да, само за едно кафе.

И кажав на другарка ми дека не можам да одам на кафе со неа баш таа вечер, оти планирав да излезам со други. После тоа не се јавуваше и ме игнорираше, за на крај да кажува дека сум и забила нож во грб и дека сум имала поважни луѓе во животов од неа. Уште сум во шок од ова, оти не знам што сум згрешила, ама стварно. Глупава е ситуацијава, не е ни за пишување, зошто е типична за мали деца,а не за 24годишни девојки, ама морав да дадам пример за што се настауваат кавги. Не разбирам луѓе што се лутат за ситници...

 

[jopplin]

ako pocne da "jade slatki " znaci deka e vreme da ja/go "ispleskas" u faca

 

[Medea]

Во друштво сме четири жени, и кога имаме нешто да си кажеме, тоа оди искрено, брутално, отворено, и после довербата е силна и истрајна, се караме само за некои ситници која ниту една од нас не може да ги промени во карактер(на крајот на краиштата, поради различниот дух се надополнуваме), и најубавото кај нив ми е тоа што секоја од нас има свој свет, но заедно секогаш правиме голем хоризонт.
Не паметам кога сме се скарале, секогаш директно си кажуваме што не мачи.

 

[VeS]

ako ne saka da te soslusa,ne te vika nikade, postojano te navreduva i so uste ne togas ke sfatis t.e. dovvolno e da utvrdis dali te koristi
fala bogu jas ne pripagam tuka

 

[Емкаа]

јас имам сеа еден пример таков, и баш би сакала ако можи помош...
3 другарки сме, и сеа една од нас се дружит со едно друштво сите заедно шо се дружевме, ама јас и другава другарка излеговме пошо тие многу дволични испаднаја, таја знајт дека се такви, ама се дружит со нив само заради шо симпатијата е во то друштво. пошо сме 1 година разлика, имат и друго друштво од нашкола. И сеа јас и другава другарка кога и да ја викниме овие 2 месеци, не можит да дојдит пошо немала време, морала да се најдит со едното, па после со другото друштво... јас сегогаш имам време за нејзе, за се шо сакат, а таа 2 месеци не најде време за нишо...
и сега?

 

[Nemiseverue]

јас имам сеа еден пример таков, и баш би сакала ако можи помош...
3 другарки сме, и сеа една од нас се дружит со едно друштво сите заедно шо се дружевме, ама јас и другава другарка излеговме пошо тие многу дволични испаднаја, таја знајт дека се такви, ама се дружит со нив само заради шо симпатијата е во то друштво. пошо сме 1 година разлика, имат и друго друштво од нашкола. И сеа јас и другава другарка кога и да ја викниме овие 2 месеци, не можит да дојдит пошо немала време, морала да се најдит со едното, па после со другото друштво... јас сегогаш имам време за нејзе, за се шо сакат, а таа 2 месеци не најде време за нишо...
и сега?

Па претпоставувам дека на другарка ти веќе и ја наполниле главата со секакви невистини и бесмислици од другото друштво за тебе и онаа другата другарка што ја имаш блиска. Според мене, најдобро е да ја елиминирате од дружење без никакво карање бидејќи нема потреба од тоа. Таа одлучила да тргне по свој пат и треба да го почитувате тоа без разлика на се`. Дури и подобро така, бидејќи ако настојувате може и да се возгордее па да почне и да ве исмејува пред другото друштво.

 

[Тикви4ка]

јас со една моја од на времето *најдобра * другарка се одалечив поради тоа што ме притискаше за себе... доколку јас излењзев со други другарки морав да му дадам отчет за тоа кај сум била што сум правела и све со ред... недај боже да излезев со некој тип... морав пред тоа да побарам фигуративно речено дозвола од неа..
за секој мој дечко имаше *сјајни* зборови а нејзиниот не беше нешто да речеш подобар, ги оговараше другите другарки пред мене (а 100% ме оговарала и мене пред нив) и све живо како и други мои добри другарки кои ете нејзе не и се допаѓаа, се обудуваше да биде како мене (стави леќи плави и се офарба како мене )и никако не порасна... ок и јас сум уште дете во памет... али нејзиното однесување е однесување на дете БУКВАЛНО.. дури и сестрами од 13 години знае дали не нешто паметни или не е паметнод а го направи...
почна по случајност да ме гледа по коли со х личности во моменти кога јас бев дома и се грчев од менструални болки ( а пред тоа ме испратила до врата )
јас во неа престанав да имам доверба и престанав да и кажувам се како до тогаш... дружењето со неа ми стана напорно и со време се одалечив од неа...
значи станува збор за последнава година/ година и пол
ја видов пред некој ден.. застанавме онака муабет да напрајме... се уште е таква.. незнам... неможам да сфатам

 

[~~БоЖиЦа~~]

Јас не би се скарала за ништо на светов со другарка ми...а ако не ти помага постојано те напаѓа и некои слични глупости треба да се запрашаш дали навистина ти е другарка....

 

[RockLady]

..сеа за сеа е супер:smir:...ај лов мај френдс:back: а лоооооооот:nesvest:

 

[*princess*]

Вистинското пријателство е тешко да се стекне,,но најлесно е да се растури..А штом ќе се растури,,тогаш тоа значи дека не ни било вистинско пријателство!!!:smir:

 

[babydol]

Вистинското пријателство е тешко да се стекне,,но најлесно е да се растури..А штом ќе се растури,,тогаш тоа значи дека не ни било вистинско пријателство!!!:smir:

е моето вакво беше и сега она е у лондон и ....ништо од другарството

 

[емче]

истово ми се има случено и не сакам да коментирам... откако се скаравме сфатив дека никогаш и не ми била права другарка

 

[емче]

не се замарај многу.почекај да видиш како ќе изреагира,дали ќе те побара дали ќе сака да знае зошто сте се скарале и дали ќе ти даде објаснување на сето тоа,а после ќе заклучиш дали треба да се смирите или не.

 

[Sungerot Bob]

Јас да не се урочувам..... јас со мојата најверна другарка се дружиме веќе 16 години и се уште се немаме скарано, мислам се караме по некогаш ама тоа е за ситници, но никогаш не сме дозволиле да се растури нашето пријателство

 

[Dumbledore]

Најдобри другарства,добро има доверливи личности кои на нив би можеле да се потпреме,но не и целосно да се навалиме на нив.И најјаката карпа пука при удар на гром,а тој гром е еден вид кавга,расправија или пак тепачка,но или само игнорирање.Емотивно секако ќе попуштиме малку еден период,зборувам од искуство,дали поединецот ќе плаче,ќе се нервира или едноставо ќе го изеде совеста ќе зависи од самиот поединец и неговата емотивност ,како карактерна особина.