Самоубиство!

  • Креатор на темата Креатор на темата еци^^^
  • Време на започнување Време на започнување
Мала си уште.
Ќе пораснеш. :)

На темата.
Самоубиството е решение. Се додека се гледа на него како на решение нема апсолутно никаква потреба да биде осудувано. Сите ги решаваат проблемите на различен начин, затоа што сме различни луѓе. Инспиративноста е прекрасна, но не е исплатлива на долг рок. Самоубиството е.

Како? Не те чув? Самоубиството е исплатливо на долг рок? :)
Ми се свиѓа као размислуваш :)
Самоубиството е решение на секој проблем, знаеш? :)
Гладна си?
Go kill yourself.
--- надополнето: 29 декември 2011 во 15:38 ---
Далеку од тоа дека треба сите кои што се несреќни да одлучат да се убијат, тогаш светов не би постоел, но целосно стојам зад индивидуалниот избор.

Која сум пак јас воопшто да оправдувам некој за неговите дела, негови се, не мои.

Па ако целосно стоиш за индивидуалниот избор, што се тресеш бе принцезо? <3
Зашто не би имала право да осудуваш или да оправдуваш?
Тоа е како некому да му го одземеш правото да размислува :)
Во случајов тоа сама си го правиш себе си. :)
Зошто? Да не ги увредиш оние што се рокнале? Please...
Мафи, немој бе вака... :)
И ја се сложувам со тебе дека тоа е сто процентно нивен избор и нивна ствар, ама, еј, сто процентно го задржувам правото да осудувам.
--- надополнето: 29 декември 2011 во 15:45 ---
“Life’s like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get.”

You're gonna get chocolate, Captain O.
 
Како? Не те чув? Самоубиството е исплатливо на долг рок? :)
Ми се свиѓа као размислуваш :)
Самоубиството е решение на секој проблем, знаеш? :)
Гладна си?
Go kill yourself.
Стефан, мислам дека хиперполизација од овој тип е крајно смешна и непотребна. :)
Нема на темава да ти ја негирам борбата за живот на бездомниците, но исто така нема дебатирам околу тоа колку луѓето се способни да спознаат за да се решат на чекор самоубиство.
Ќе биде тоа крајно непродуктивна дебата. :)
Па ако целосно стоиш за индивидуалниот избор, што се тресеш бе принцезо? <3
Зашто не би имала право да осудуваш или да оправдуваш?
Тоа е како некому да му го одземеш правото да размислува :)
Во случајов тоа сама си го правиш себе си. :)
Зошто? Да не ги увредиш оние што се рокнале? Please...
Мафи, немој бе вака... :)
И ја се сложувам со тебе дека тоа е сто процентно нивен избор и нивна ствар, ама, еј, сто процентно го задржувам правото да осудувам.
Зошто да осудувам кога одбирам да не го правам тоа. Јас не сум фактор и не сакам да бидам, ако изборот е индивидуален, тежината останува секогаш кај оној кој го направил изборот. Моето судење или оправдување нема тежина. А не сакам да бидам непрактична. Став е едно, осуда на личност поради истиот тој став е само пресликување на омраза и рефлектирање на страв.
Затоа не се тресам принцу. :)
 
Sudel nekoj ili ne... koga ke resi da go prezeme toj cekor, se e zaludno. Samo sto mozebi kasno ke sfatime ili ne deka namesto sudenje i omraza popozelno e da shirime troa poveke ljubov i razbiranje.:pipi:
 
Што би и кажале на личност која сака да се самоубие?
 
Стефан, мислам дека хиперполизација од овој тип е крајно смешна и непотребна. :)
Нема на темава да ти ја негирам борбата за живот на бездомниците, но исто така нема дебатирам околу тоа колку луѓето се способни да спознаат за да се решат на чекор самоубиство.
Ќе биде тоа крајно непродуктивна дебата. :)

Зошто да осудувам кога одбирам да не го правам тоа. Јас не сум фактор и не сакам да бидам, ако изборот е индивидуален, тежината останува секогаш кај оној кој го направил изборот. Моето судење или оправдување нема тежина. А не сакам да бидам непрактична. Став е едно, осуда на личност поради истиот тој став е само пресликување на омраза и рефлектирање на страв.
Затоа не се тресам принцу. :)

Нема врска пеер, не ти хиперболизирав, напротив, само го поедноставив за сите уствари да сфатат што кажа :)
Самоубиството е решение, и тоа, на долг рок :)
Your words, not mine.
А, и, ова више, не ми се виѓа -.-
Муабет ми напраи, ништо не ми кажа...
Дај ми некаков став, нешто, да се натегаме...Наваму, натаму.. :)
--- надополнето: 31 декември 2011 во 00:58 ---
Што би и кажале на личност која сака да се самоубие?

Културно би го замолил да ми ја наведе причината пради која таква мисла му се врежала во памет на прво место...
 
Зарем ставот не ми е јасен? :)
Очигледно имам недостаток од концизност и чиста експресија.
 
Сум размислувал за ова.. но вреди да се трпат некои срања за некои добри работи кои се случуваат во животот
 
Human beings absolutely follow through on who they believe they are.
The strongest force of the whole human personality is this need to stay consistent on how we define ourselves.
Дури и самоубиството би било дел од оваа потреба.
Како е всадена во човечкиот ум, тоа е полето на кое
треба да се работи.
 
Во постов ги тргам настрана самоубиствата поради тешка болест (неизлечива, која влијае на размислувањето) и поради сторен тежок злостор.
Не го оправдувам самоубиството поради тоа што сметам дека тоа не е спас од ништо. Животот може да се промени за секунда. Секој во животот може да доживее несреќа, големи финансиски проблеми и уште што не, тоа и те како влијае на размислувањето, но не значи дека човек треба да си стави крај на животот. Човекот е ранлив на секакви депресии, но секогаш може да се реши проблем каков и да е, само треба да се побара помош. Некогаш полесно изгледа проблемот кога ќе го споделиш на друг, отколку кога си го размислуваш само во твојата глава. Само е потребно човек да свати дека има проблем, дека не може да размислува рационално и да побара помош од другите, не е решението самоубиство. Па и некој да направил голема грешка, која ќе му го повреди егото, ќе му донесе голем срам пред семејството и другите, човек е, ќе ја прифати грешката, ќе му се намали гордоста, но верувам сите околу него се спремни да му дадат втора шанса, ќе научи да живее со тоа, ќе се поправи и потоа ќе биде горд што го надминал тој тежок период од животот.
Потребно е соочување со проблемот, со луѓето, со сам себе, за да се продолжи натаму и да се надмине било каква пречка. Самоубиството е само слабост, иако некогаш се прави поради голема гордост.
 
Во постов ги тргам настрана самоубиствата поради тешка болест (неизлечива, која влијае на размислувањето) и поради сторен тежок злостор.
Не го оправдувам самоубиството поради тоа што сметам дека тоа не е спас од ништо. Животот може да се промени за секунда. Секој во животот може да доживее несреќа, големи финансиски проблеми и уште што не, тоа и те како влијае на размислувањето, но не значи дека човек треба да си стави крај на животот. Човекот е ранлив на секакви депресии, но секогаш може да се реши проблем каков и да е, само треба да се побара помош. Некогаш полесно изгледа проблемот кога ќе го споделиш на друг, отколку кога си го размислуваш само во твојата глава. Само е потребно човек да свати дека има проблем, дека не може да размислува рационално и да побара помош од другите, не е решението самоубиство. Па и некој да направил голема грешка, која ќе му го повреди егото, ќе му донесе голем срам пред семејството и другите, човек е, ќе ја прифати грешката, ќе му се намали гордоста, но верувам сите околу него се спремни да му дадат втора шанса, ќе научи да живее со тоа, ќе се поправи и потоа ќе биде горд што го надминал тој тежок период од животот.
Потребно е соочување со проблемот, со луѓето, со сам себе, за да се продолжи натаму и да се надмине било каква пречка. Самоубиството е само слабост, иако некогаш се прави поради голема гордост.

Што доколку од другите добива само формално тапшање по рамо, а суштински ги боли уво за него и едноставно не сакаат да се замараат со неговите проблеми, или уште полошо намерно му ја влошуваат ситуацијата? Си размислил за такви околности?
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom