Јас потенцирав дека ќе биде викенд, само временски некако поинаку ми одат работите.Како и да е ... ѕвездена прашино, мислев да те анализирам после собиранката за да можам да те запознаам во живо па да напишам неколку импресии, ама вака ми се виде поинтересно.
Да видиме дали нешто сум погодила или не.
Потребите се мешаат со желбите, нели?
Депресијата преминува во еуфорија секогаш кога работите се хаотично измешани во глава, а контролата по која што копнееш за да можеш совршено да ги скоцкаш работите едноставно се губи некаде помеѓу релациите со луѓето и претставата која што ја глумиш.
Сите глумиме мила, не се навредувај од тоа.
Конфузно е нели, кога сакаш да се натераш себеси на нешто, а знаеш дека не е возможно со целата таа полетност нешто повеќе да се направи освен докажување во полињата во кои што си добра.Анкциозноста преовладува само кога си сама и немаш потреба да се криеш од никој освен од огледалото, па и ставовите кои што ги имаш се менуваат со искуствата кои што ги добиваш, подложноста која што ја има од страна на луѓето кои што сакаат да го докажат секогаш спротивното од она во што веруваш.
Сонце, не им верувај на зборовите кои што ги слушаш, слична си на мене, само со многу поголема самоконтрола, ако нешто научив во текот на таа година повеќе од тебе е дека зборовите не можат да повредат повеќе од обичната сила која што ја имаат, санкциите се тука само за да го земат она што е во внатрешноста и да го асимилираат, немаат друга моќ ако се избориш со нив.
Бараш припадност, океј, сите бараме, ама комфорно ли е доволно за да биде тоа патриотизам?
Ако ти е тебе доволно, тогаш се е во ред.Ништо друго не е битно.
Освен тоа убаво е нели да се биде растеретен и флексибилен за да може да се прилагоди средината или ти да се прилагодиш на неа, затоа секогаш е лесно да се земе друг облик.Иако тоа може да се протолкува како површност и слаба концентрација, далеку е од тоа.Разностраноста е философска, интелегенцијата ја форсира авантурата која што колку и да ја потиснуваш за да се урамиш себеси, никогаш нема да умре, никогаш.
Се приметуваат и оние моменти на пресилно влијание, кога на површина се појавуваат сите скриени детали од цветот кој што сака да биде бел наместо црвен.
Потписот е добар, ја потенцира слободата зад зборовите и мислењето, ја бара неа како право, а не како нешто што треба наводно да го стекнеме, со неа сме родени.
Сите малечки елементи склопени во едно и добиваме, само естетика, ништо повеќе, има длабочина во неа мила.
И јас и ти знаеме.:wink:
П.с. Ако не се запознаеме на собиранката, ако не дојдеш, те утепав!:back: