Случајно гледав една емисија за едно дете кое имаше 19 години,а тежеше 376 кила.И цело време неговата мајка му купуваше храна,високо калорична,и цело време му даваше да јаде.А и детето беше многу гладно.Ме интересира според вас,дали е тоа до самиот организам,кој бара се повеќе храна,дали е до психата,во која е зацртано да се јаде огромна количина јадење,или пак проблемот е до членовите насемејството,кој не сугерираат да се престане,туку напротив,даваат јадење колку што им бара?Ако имате вакави слични случаи,слободно пишете:smir::smir:
Прегојазност......Проблем со органите за исхрана,проблем со психата,или семејството?!
- Креатор на темата Чоста ^
- Време на започнување
- Член од
- 13 септември 2007
- Мислења
- 5.787
- Поени од реакции
- 4.039
Со мозокот?
Освен тоа:
It takes time for the body to recognize that you have eaten and for the feeling of hunger to go away. Eating too quickly may cause you to eat more food over the same period of time as eating slowing and allowing your body to feel "full".
Гладта е контролирана од мозокот, ако има некоја повреда на мозокот, можно е да чувствува константен глад.
Освен тоа:
It takes time for the body to recognize that you have eaten and for the feeling of hunger to go away. Eating too quickly may cause you to eat more food over the same period of time as eating slowing and allowing your body to feel "full".
Не,не беше повреден.Туку тој почнал да се здебелува на 11 години.И нормално почнал повеќе да јаде.Ама ,неговата мајка му давала се повеќе количински,и тоа станало енормно големо.Меѓутоа,ако во главата ти е зацртано дека не треба да јадеш многу,како тоа се што ќе ти биде донесено,мораш да го изедеш?
А тоа дали е поврзано со психата,тоа е една теза од докторите што го прегледуваа.Па затоа ме интересира........што е виновникот за предебелееноста?Дали проблемот лежи во главата,и дали тој може да се контролира?
А тоа дали е поврзано со психата,тоа е една теза од докторите што го прегледуваа.Па затоа ме интересира........што е виновникот за предебелееноста?Дали проблемот лежи во главата,и дали тој може да се контролира?
- Член од
- 8 јануари 2009
- Мислења
- 169
- Поени од реакции
- 8
Во психијатријата постои група болести -болести на исхранувањето-
Многу често состојбите со хранењето се психички растројства (на психобиохемискофизиолошко ниво)
Многу често состојбите со хранењето се психички растројства (на психобиохемискофизиолошко ниво)
Aли пак мене ми е поентата,за да внесеш толкава храна во себе,треба да си гладен и да немаш јадено 3 дена,или пак стварно да имаш проблеми со главата.Еве на пример,како можите вие да го контролирате гладот,и количината на храната што ја јадете секој ден?
- Член од
- 18 јануари 2009
- Мислења
- 1.407
- Поени од реакции
- 339
Значи детето уште од мало се хранело обилно. Тоа предизвикало:
- да му се прошири желудник (му собира појше храна и тешко се полни) следователно појќе храна му е потребна за да се наполни и појќе ќе јаде.
- се зголемил бројот на липоцитите (масни клетки) и има кај да ја депонира вишок храната, те ја депонира во нив.
- му се навикнала психата да се презаситува те прејадува, а тоа е навика која тешко се губи
- тоа што почнал да се дебелее по автоматизам причинило тој што помалку да се движи (кај ќе џогираш со 200 кила), а штом не се движи и не троши енергија, значи дека храната не ја троши, а ја депонира во вид на масти и се дебелее
И така натаму и така наваму
- да му се прошири желудник (му собира појше храна и тешко се полни) следователно појќе храна му е потребна за да се наполни и појќе ќе јаде.
- се зголемил бројот на липоцитите (масни клетки) и има кај да ја депонира вишок храната, те ја депонира во нив.
- му се навикнала психата да се презаситува те прејадува, а тоа е навика која тешко се губи
- тоа што почнал да се дебелее по автоматизам причинило тој што помалку да се движи (кај ќе џогираш со 200 кила), а штом не се движи и не троши енергија, значи дека храната не ја троши, а ја депонира во вид на масти и се дебелее
И така натаму и така наваму