Правниот систем во Р.Македонија (либерален или конзервативен)

[Сатори]

Темата ја отварам намерно во „Општи муабети“ наместо во „Право“ затоа што ќе ја поставам воопштено и второ затоа што не ме интересира само како правниците и политиколозите гледаат на ова, напротив.

Почнувајќи од хипотезата дека најчесто правните норми (треба да) ја следат реалноста во општествените односи помеѓу луѓето, на моменти ме чуди како можеме да бидеме толку агресивно прогресивни, а во други традиционални до мера заостанатост.Освен што не ми се поклопува како може средното образование да биде задолжително, а со Законот за семејство и работни односи да му се гарантира на секој со навршени 15 години да заснова работен однос, како ќе успее да си ги исполни двете права кои му се дадени, до тоа вонбрачната заедница да биде на скалило подоле од брачната и итн. Она што убедливо ми е најфасцинантно е следното:

ЗАКОН ЗА БИОМЕДИЦИНСКО ПОТПОМОГНАТО ОПЛОДУВАЊЕ
Сл.Весник на Р.Македонија бр.37 од 19.03.2008 година

Во поголемиот дел од европските држави постхумната репродукција или воопшто не е правно регулирана или е забранета.Дозволена е само во Австрија, Белгија, Грција, Холандија, Велика Британија, Шпанија и Македонија.Но, клонирањето и сурогат мајчинството со истиот закон се забранети:
Член 27
Забрането е преку јавен оглас, јавни медиуми или на кој било друг начин да се бара или нуди услуга на раѓање дете за друг (сурогат мајчинство).Забрането е да се договара или спроведува БПО заради раѓање дете за други лица.Договорите за раѓање на дете за друг, за предавање на роденото
дете по раѓањето со паричен надоместок или без надоместок се ништовни.
Член 28
Забранета е секоја постапка наменета за создавање човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, било живо или мртво. Човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, во смисла на овој член, значи човечко суштество кое со другото го дели истиот сет гени.

ЗАКОН ЗА СПРЕЧУВАЊЕ И ЗАШТИТА ОД ДИСКРИМИНАЦИЈА
Службен весник на РМ, бр. 50 од 13.04.2010 година

Член 3
Се забранува секоја директна или индиректна дискриминација, повикување и поттикнување на дискриминација и помагање во дискриминаторско постапување врз основа на пол, раса, боја на кожа, род, припадност на маргинализирана група, етничка припадност, јазик, државјанство, социјално потекло, религија или верско уверување, други видови уверувања, образование, политичка припадност, личен или општествен статус, ментална и телесна попреченост, возраст, семејна или брачна состојба, имотен статус, здравствена состојба или која било друга основа која е предвидена со закон или со ратификуван меѓународен договор (во натамошниот текст: дискриминаторска основа).

Освен што бираме дека не сакаме воопшто правно да ги регулираме хомосексуалните заедници, бираме и да не ги впишеме во законот за заштита од дискриминација.Идентичен случај како горе наведениот во обратната насока.Затоа што Белгија, Канада, Исланд, Холандија, Норвешка, Португалија, Јужна Африка, Шпанија, Шведска и Аргентина целосно ги изедначија хетеросексуалните и хомосексуалните бракови, во САД: Колумбија, Конетикет, Ајова, Масачусетс, Њу Хемпшир и Вермонт. Хомосексуалните бракови се признати и во Израел и во државите Калифорнија, Њујорк, Мериленд и Роуд Ајленд.

За да не вадам уште членови од закони, мислам дека е кристално јасно за што станува збор.Што мислите вие, како влијае ваквото одење од една до друга крајност? Кон што треба да се стреми Македонија кон либерализација или одржување на традиционални вредности, кое од овие две би и користело или штетело повеќе?
Дали е воопшто возможно да се има општество кое што ќе функционира врз вредности (морални, општествени и какви уште не) со ваков правен систем?

 

[MEDDLE]

Кратко и јасно - либерален (уствари ај вака нео-либерален)..

 

[Zaphod Beeblebrox]

Правото и обичаите се често тесно-поврзани т.е. правото произлегува од обичаите. Но обичаите со тек на време избледнуваат и се заменуваат со нови условно кажано правила на живеење во општествата. Страшно е како нашиот правен систем е заглавен со обичајни права од минатиот век. Всушност не сум нив видел некој нов закон кој произлегува од модерно време. Каскаме во место со правниот систем во корист на традиционалистите во земјава а во штета за напредокот. Знам убаво дека се што е напредно не е добро ама и тотално избегнување на напредокот на општество, не значи дека ќе се заштитиме од негативните влијание на денешницата. Едноставно, општеството во Македонија, не треба да се чува под кристално ѕвоно од правото, зашто и низ кристалот се гледа убаво што има надвор од него.

 

[Chemical Angel]

Од правото најмногу ме буни ако убиеш во самоодбрана, т.е некој дома ти влезе да ти краде телевизор, пари или накит и нормално ти земаш маваш, вадиш пиштол, он вади пиштол и ти прв пукаш и го убиваш, ќе го лешиш затвор.
Второ од законот за работни односи, прекувремената работа е на следниот начин регулирана, значи ако има потреба од работа потребно е да останеш на работа да ја доработиш, што пак влегува во тој нелогичен свет, ако работодавачот нема потреба од работа тогаш сите би вработени би ги отпуштил и ќе стави клуч на фирмата.
Правниот систем е нелогичен, не ниту либерален ниту конзервативен

 

[PurplePuma]

Либерален, барем посакувам да биде.
Малце со терминиве... можеби контролирано либерален?
Секој да може да склучи брак (хомо, хетеро) но еднакво да бидат контролирани и да немаат толкава слобода во воспитувањето - односно социјалните служби да имаат поголеми овластувања и поголем удел во семејствата.
Тоа ми звучи добро.

 

[leandra]

Јас мислам дека правниот систем во земјава спаѓа во нешто друго, нешто недефинирано и необјасниво. Или поточно би му одговарал терминот „каша попара“.

 

[THE_CHOSEN_ONE]

Јас истото го пишав ко леандра али некој сака да брише постови.

 

[Zaphod Beeblebrox]

Јас истото го пишав ко леандра али некој сака да брише постови.

Нееоваиграчница. Можеш да објасниш секако со повеќе зборови. Многу си речит кога треба некој да испровоцираш или да навредиш али кога треба некое мислење - само еден збор. Поздрав.

 

[Splendora]

Госпоѓице прекрасна Сатори , ќе ми извиниш ако застранам од општа филозофија кон пракса, но во државата ни наша нема стратегија во која насока се тера. Почнувајќи од Уставот, и законите во нивната прва верзија (без секојдневните им измени), нашите закони се пеколно либерални. Логично, сите се препишани. И што правиш кога сфаќаш дека невозможна е нивна примена со оглед на менталното стројство на овој народ? Си ги менуваш според личните потреби да не претерам ама минимум еднаш до двапати годишно, со тоа што после неколку години, ти имаш проблем еден прочистен текст да направиш, а не па уште успешно да го применуваш во пракса.
Она што сакам да го кажам е дека не се бира тим од експерти кои прво вршат анализи пред да се донесе некој закон чија примена нема да претставува проблем, туку се случува ситуација да вујкото на третиот братучед на комшијата на возачот на помошникот на шефот на некоја позиција во влада , имал некаков проблем во државава зошто не постапувал законски, и секако, нема да му се укаже или не дај боже казни, за да не постапува така во иднина, туку многу е полесно законот да се смени.
Заклучок: калакурница!

 

[Антоние]

Искрено, не ме занима многу муабетов, али би пофилозофирал малку на нешто што ми боде очи.

Почнувајќи од хипотезата дека најчесто правните норми (треба да) ја следат реалноста во општествените односи помеѓу луѓето, на моменти ме чуди како можеме да бидеме толку агресивно прогресивни, а во други традиционални до мера заостанатост.

ЗАКОН ЗА БИОМЕДИЦИНСКО ПОТПОМОГНАТО ОПЛОДУВАЊЕ
Сл.Весник на Р.Македонија бр.37 од 19.03.2008 година

Во поголемиот дел од европските држави постхумната репродукција или воопшто не е правно регулирана или е забранета.Дозволена е само во Австрија, Белгија, Грција, Холандија, Велика Британија, Шпанија и Македонија.Но, клонирањето и сурогат мајчинството со истиот закон се забранети:
Член 27
Забрането е преку јавен оглас, јавни медиуми или на кој било друг начин да се бара или нуди услуга на раѓање дете за друг (сурогат мајчинство).Забрането е да се договара или спроведува БПО заради раѓање дете за други лица.Договорите за раѓање на дете за друг, за предавање на роденото
дете по раѓањето со паричен надоместок или без надоместок се ништовни.
Член 28
Забранета е секоја постапка наменета за создавање човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, било живо или мртво. Човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, во смисла на овој член, значи човечко суштество кое со другото го дели истиот сет гени.

Дали е воопшто возможно да се има општество кое што ќе функционира врз вредности (морални, општествени и какви уште не) со ваков правен систем?

Целта на моралот никогаш не била да се прави она што го преферираш, без разлика кој бива повреден од тоа.

Дел од суштината на моралот е имањето во предвид на нашето влијание врз другите. Најпосле, силувачите сакаат да силуваат, но никој не вика дека тие 'треба' да силуваат, но се разбира ова е неточно.

Ако ги прашуваме силувачите зошто не смеат да го прават она што го сакаат, тоа целосно ја игнорира преференцата на жртвата. Никој не вика дека сите преференци се морално ирелевантни, но некои ите како се.

Во нашето општество има голем број на морални прохибиции кои се во врска со нанесувањето болка. Ова значи дека тоа што нашата ненаклонетост кон болка, на крајот станува преференца, воопшто не ја намалува релевантноста и битноста на овие прохибиции.

Кога ќе ја дисектираме било која морална облигација, секогаш ќе најдеме одреден елемент на преференцирање, дури и ако станува збор за преференца која е детерминирана од биологијата.

Е сега, ако некој верник го чита ова може да оди до таму да ми каже нешто у стил: "Ако Господ не постои,
Антоние, тогаш тоа значи дека не постои основа за објективни морални должности затоа што не постои морален законодавец", имплицирајќи дека законодавец може да ја донесе таа основа.

Но, и ова е неточно.

Законодавците сепак се субјективни битија. И нивната присутност не гарантира морална објективност. Онтолошкиот аргумент на Анселм докажува дека дури и ако небесен законодавец бара одредени должности од нас, се што е тука познато е само дека бара должности од нас. А сеуште не е познато дали овие должности се:
- Објективно добри
- Објективно основани

 

[Сатори]

Секој да може да склучи брак (хомо, хетеро) но еднакво да бидат контролирани и да немаат толкава слобода во воспитувањето - односно социјалните служби да имаат поголеми овластувања и поголем удел во семејствата.

Затоа што совршено добро си ја вршат работата?
Според мене најнеефикасно трошење на ресурси би било да се инвестира во социјалните служби во оваа држава која што нема базично познавање од поимот социјален проект или развојна стратегија, а не пак да ефективно да делуваат.
Тоа што го зборуваш може да резултира или како научна фантастика или како „тероризирање“.Само неконсидеративноста е преголема во секој случај за да биде тоа возможно.

Целта на моралот никогаш не била да се прави она што го преферираш, без разлика кој бива повреден од тоа.
Дел од суштината на моралот е имањето во предвид на нашето влијание врз другите. Најпосле, силувачите сакаат да силуваат, но никој не вика дека тие 'треба' да силуваат, но се разбира ова е неточно.
Ако ги прашуваме силувачите зошто не смеат да го прават она што го сакаат, тоа целосно ја игнорира преференцата на жртвата. Никој не вика дека сите преференци се морално ирелевантни, но некои ите како се.

Целта на моралот исто така кога има импакт од широки размери е дел од колективната свест на масата, а тука многу лесно можеме да ја отвориме дебатата на „мнозинството и демократијата“ но тоа би било комплетно бессмислено.Генерално да се поставуваат работите на принципот „треба“ и „мора“ и „е“ е малку небитно за позитивизмот.

Во нашето општество има голем број на морални прохибиции кои се во врска со нанесувањето болка. Ова значи дека тоа што нашата ненаклонетост кон болка, на крајот станува преференца, воопшто не ја намалува релевантноста и битноста на овие прохибиции.

Кога ќе ја дисектираме било која морална облигација, секогаш ќе најдеме одреден елемент на преференцирање, дури и ако станува збор за преференца која е детерминирана од биологијата.

Абе ајде? Сериозно?
Сега те молам извади ми го на маса аргументот за повластувањето на жената додека е бремена.

Законодавците сепак се субјективни битија. И нивната присутност не гарантира морална објективност. Онтолошкиот аргумент на Анселм докажува дека дури и ако небесен законодавец бара одредени должности од нас, се што е тука познато е само дека бара должности од нас. А сеуште не е познато дали овие должности се:
- Објективно добри
- Објективно основани

Со овој дел комплетно се согласувам.Од законодавците и нивната неспособност мојата држава и нејзиниот правен систем личат на дворски шут.

 

[Антоние]

Целта на моралот исто така кога има импакт од широки размери е дел од колективната свест на масата, а тука многу лесно можеме да ја отвориме дебатата на „мнозинството и демократијата“ но тоа би било комплетно бессмислено.Генерално да се поставуваат работите на принципот „треба“ и „мора“ и „е“ е малку небитно за позитивизмот.

Абе ајде? Сериозно?
Сега те молам извади ми го на маса аргументот за повластувањето на жената додека е бремена.

Со овој дел комплетно се согласувам.Од законодавците и нивната неспособност мојата држава и нејзиниот правен систем личат на дворски шут.

Пак ми бодеш очи

Во 18 век, Дејвид Хјум прв се има спротиставено на начинот на кој авторите на моралот го премостуваат истиот од изјави чија основа е "(тоа) е" или "(тоа) не е" во "(тоа) треба (да биде)" или "(тоа) не треба (да биде)", затоа што според него ова "искажува нов однос". За Хјум било тотално незамисливо "треба, не треба" односи да можат да бидат дедуцирани од "е, не е" односи, затоа што тој гледа на овие односи како сосема поинакви.

Ова слободно би го интерпретирал у смисла: Не можеме да донесеме заклучок за тоа што морално треба да го правиме од чисто фактички премиси. Не можеме да деривираме "ТРЕБА" од "Е".

Меѓутоа идејата дека не можеме да деривираме морални "ТРЕБА" од фактички "Е" изјави јас не ја ни гледам како проблем.

Се што оваа идеја тврди е дека моралните облигации не се утврдливи чисто од неморални факти. И ова е точно ако се смета дека моралните облигации вклучуваат емоционални елементи.

Пример:

"Јас не сакам болка."

- Моето несакање на болка не е арбитрарно
- Ниту пак пристрасно од биолошки аспект

Некој може да каже дека одбивниот карактер на болката не заштитува потикнувајќи не да се повлечеме во случај на штетен и опасен стимул.

Али еве ајде исто така да ставиме премиса дека во примеров немам валидна основа да мислам дека моето ниво на комотност е особено битно:

- Ако сакам другите да не ме повредуваат,

тогаш за да избегнам лицимерие,

- Јас се обврзувам да не ги повредувам нив.

Како што гледаш, оваа облигација не е безусловна, туку произлегува од биолошки влијаени преференци. Што пак, не враќа на првиот муабет...

 

[Shellshock nam67]

Госпоѓице прекрасна Сатори , ќе ми извиниш ако застранам од општа филозофија кон пракса, но во државата ни наша нема стратегија во која насока се тера. Почнувајќи од Уставот, и законите во нивната прва верзија (без секојдневните им измени), нашите закони се пеколно либерални. Логично, сите се препишани. И што правиш кога сфаќаш дека невозможна е нивна примена со оглед на менталното стројство на овој народ? Си ги менуваш според личните потреби да не претерам ама минимум еднаш до двапати годишно, со тоа што после неколку години, ти имаш проблем еден прочистен текст да направиш, а не па уште успешно да го применуваш во пракса.
Она што сакам да го кажам е дека не се бира тим од експерти кои прво вршат анализи пред да се донесе некој закон чија примена нема да претставува проблем, туку се случува ситуација да вујкото на третиот братучед на комшијата на возачот на помошникот на шефот на некоја позиција во влада , имал некаков проблем во државава зошто не постапувал законски, и секако, нема да му се укаже или не дај боже казни, за да не постапува така во иднина, туку многу е полесно законот да се смени.
Заклучок: калакурница!

i mojot odgovor bi bil vo taa nasoka so toa sto bi dodal deka tocen e faktot deka golem del od zakonite se prepisani da ne recam izglasani vo naseto sobranie od bivsata ni drzava Jugoslavija i toa e dobro ne gledam loso vo toa.
e sega kolku i kako se primenuvaat istite i kolku vlijanie imaes bivsiot minister( citaj penzioner so dvete noze )vo Pravniot sitem vo makedonija e drugo.
Posebno preku sekojdnevnite eklatantni primeri koi gi sledime sekojdnevno na televizija, se gleda kolku i do koj stepen se profesionalni sudiskite kadri vo Makedonija.
Da ne ja spomnam i akademijata za sudii i obviniteli kakvi se ne prasanja im postavuvale na kandidatite megju koi i koja bila majkata na Aleksandar Makedonski, sega vidite kolku toa ima dopirni tocki so pravoto.
i da ne zaboravime na kraj kolku zakonski odredbi ponisti Ustavniot sud na Makedonija so pravo gi ponisti istite.
--- надополнето: Nov 8, 2011 8:55 PM ---

Темата ја отварам намерно во „Општи муабети“ наместо во „Право“ затоа што ќе ја поставам воопштено и второ затоа што не ме интересира само како правниците и политиколозите гледаат на ова, напротив.

na kratko ce ti odgovoram na tvojava tema Satori vaka znaci :
Ne mozees so isto tempo i dinamika da baras da se sproveduvaat zakoni(kopiraat zakoni) od EU, vo zemja vo koja ocajno se obiduva da vleze vo taa evropska unija a od druga strana istata so site sredstva se bori da ne vleze.
Se se pravat nekoi kopii od zapad ama losi kopii (koi vo nasi uslovi, vo nasevo opstestvo tesko da profunkcioniraat primer ( vo hrvatskoto pravosudstvo slicno na naseto ima izmeni vo krivicnata postapka so toa sto i kaj niv istragata kako i kaj nas ja prezema javno obvinitelstvo, za sto po nivni procenki im treba period od prilika 10 godini za da moze da se osposobi celosno javnoto obvinitelstvo da postapuva vo istrazni dejstvija, sto kaj nas primer vednas se primenuva , so bi rekol min za zdrastvo dziu dzicu potezi .
kakvi se nasite zakoni jas bi rekol ni liberalni ni konzervativni
nesto pomegju niv nekade ima ostapki nekade ne zavisi koja sredina ja reguliraat
primer gi spomna homoseksualnite brakovi, zosto na primer vo kolevkata na pravosudstvoto i paramento Velika Britanija se uste ne se regulirani (odnosno zosto se uste ne e priznaen toj brak ) znaci golema e listata na zemij koi istiot ne go reguliraat so zakonski ramki.
Eve da receme kaj nas da se regulira istiot da dobie zakonska ramka i od toa da dobijat i imotnite prava koi sledat od toa, sepak decata se ranliva kategorija i kategoricno sum protiv sekakvo posvojvanje na deca od homoseksualni parovi.
Fala bogu ima instituciia za toa dokolku decata se siracinja.
vazno e kolku se primenuva zakonot a ne kakvi zakoni se nosat
vprocem i Hamurabieviot zakon od vavilon bil dobar bidejki istiot i se sproveduval na delo !!!

 

[Сатори]

Пак ми бодеш очи

Во 18 век, Дејвид Хјум прв се има спротиставено на начинот на кој авторите на моралот го премостуваат истиот од изјави чија основа е "(тоа) е" или "(тоа) не е" во "(тоа) треба (да биде)" или "(тоа) не треба (да биде)", затоа што според него ова "искажува нов однос". За Хјум било тотално незамисливо "треба, не треба" односи да можат да бидат дедуцирани од "е, не е" односи, затоа што тој гледа на овие односи како сосема поинакви.

Ова слободно би го интерпретирал у смисла: Не можеме да донесеме заклучок за тоа што морално треба да го правиме од чисто фактички премиси. Не можеме да деривираме "ТРЕБА" од "Е".

Меѓутоа идејата дека не можеме да деривираме морални "ТРЕБА" од фактички "Е" изјави јас не ја ни гледам како проблем.

Се што оваа идеја тврди е дека моралните облигации не се утврдливи чисто од неморални факти. И ова е точно ако се смета дека моралните облигации вклучуваат емоционални елементи.

Пример:

"Јас не сакам болка."

- Моето несакање на болка не е арбитрарно
- Ниту пак пристрасно од биолошки аспект

Некој може да каже дека одбивниот карактер на болката не заштитува потикнувајќи не да се повлечеме во случај на штетен и опасен стимул.

Али еве ајде исто така да ставиме премиса дека во примеров немам валидна основа да мислам дека моето ниво на комотност е особено битно:

- Ако сакам другите да не ме повредуваат,

тогаш за да избегнам лицимерие,

- Јас се обврзувам да не ги повредувам нив.

Како што гледаш, оваа облигација не е безусловна, туку произлегува од биолошки влијаени преференци. Што пак, не враќа на првиот муабет...

Не се секирај ја поминав филозофијата еднаш веќе.
Јас не велам дека тоа што ти го велиш дека е погрешно, само дека не е позитивизам, туку теоретско објаснување кое не го наоѓа својот пат во реалната примена.

 

[MEDDLE]

Темата ја отварам намерно во „Општи муабети“ наместо во „Право“ затоа што ќе ја поставам воопштено и второ затоа што не ме интересира само како правниците и политиколозите гледаат на ова, напротив.

Почнувајќи од хипотезата дека најчесто правните норми (треба да) ја следат реалноста во општествените односи помеѓу луѓето, на моменти ме чуди како можеме да бидеме толку агресивно прогресивни, а во други традиционални до мера заостанатост.Освен што не ми се поклопува како може средното образование да биде задолжително, а со Законот за семејство и работни односи да му се гарантира на секој со навршени 15 години да заснова работен однос, како ќе успее да си ги исполни двете права кои му се дадени, до тоа вонбрачната заедница да биде на скалило подоле од брачната и итн. Она што убедливо ми е најфасцинантно е следното:

ЗАКОН ЗА БИОМЕДИЦИНСКО ПОТПОМОГНАТО ОПЛОДУВАЊЕ
Сл.Весник на Р.Македонија бр.37 од 19.03.2008 година

Во поголемиот дел од европските држави постхумната репродукција или воопшто не е правно регулирана или е забранета.Дозволена е само во Австрија, Белгија, Грција, Холандија, Велика Британија, Шпанија и Македонија.Но, клонирањето и сурогат мајчинството со истиот закон се забранети:
Член 27
Забрането е преку јавен оглас, јавни медиуми или на кој било друг начин да се бара или нуди услуга на раѓање дете за друг (сурогат мајчинство).Забрането е да се договара или спроведува БПО заради раѓање дете за други лица.Договорите за раѓање на дете за друг, за предавање на роденото
дете по раѓањето со паричен надоместок или без надоместок се ништовни.
Член 28
Забранета е секоја постапка наменета за создавање човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, било живо или мртво. Човечко суштество генетски истоветно со друго човечко суштество, во смисла на овој член, значи човечко суштество кое со другото го дели истиот сет гени.

ЗАКОН ЗА СПРЕЧУВАЊЕ И ЗАШТИТА ОД ДИСКРИМИНАЦИЈА
Службен весник на РМ, бр. 50 од 13.04.2010 година

Член 3
Се забранува секоја директна или индиректна дискриминација, повикување и поттикнување на дискриминација и помагање во дискриминаторско постапување врз основа на пол, раса, боја на кожа, род, припадност на маргинализирана група, етничка припадност, јазик, државјанство, социјално потекло, религија или верско уверување, други видови уверувања, образование, политичка припадност, личен или општествен статус, ментална и телесна попреченост, возраст, семејна или брачна состојба, имотен статус, здравствена состојба или која било друга основа која е предвидена со закон или со ратификуван меѓународен договор (во натамошниот текст: дискриминаторска основа).

Освен што бираме дека не сакаме воопшто правно да ги регулираме хомосексуалните заедници, бираме и да не ги впишеме во законот за заштита од дискриминација.Идентичен случај како горе наведениот во обратната насока.Затоа што Белгија, Канада, Исланд, Холандија, Норвешка, Португалија, Јужна Африка, Шпанија, Шведска и Аргентина целосно ги изедначија хетеросексуалните и хомосексуалните бракови, во САД: Колумбија, Конетикет, Ајова, Масачусетс, Њу Хемпшир и Вермонт. Хомосексуалните бракови се признати и во Израел и во државите Калифорнија, Њујорк, Мериленд и Роуд Ајленд.

За да не вадам уште членови од закони, мислам дека е кристално јасно за што станува збор.Што мислите вие, како влијае ваквото одење од една до друга крајност? Кон што треба да се стреми Македонија кон либерализација или одржување на традиционални вредности, кое од овие две би и користело или штетело повеќе?
Дали е воопшто возможно да се има општество кое што ќе функционира врз вредности (морални, општествени и какви уште не) со ваков правен систем?

Види, прееска ти пишав многу кратко, затоа што сметав дека во поглед на анкетата само бараш потврда каков е нашиот правен систем. Без оглед на тоа што ти одговорив прееска (а ти одговорив нео-либерален) тоа, во суштина, ама апсолутно ништо не значи. Можев да ти кажам дека ниту едно од тие две напоменати (конзервативен vs либетален), можев да ти кажам англо-саксонски или континентален, а ни тоа, туку дека е позитивно-правен, со оглед на тоа дека веќе подолго време (уште од пред WW2) владее позитивното право (а тоа со пластичен пример би значело - „2+2=4 освен ако со закон не е поинаку определено“ и е сосема правно издржано). Е сеа ќе кажеш, како тоа правно издржано? Да разграничиме, едно е реално, друго е правилно, а трето е правно издржано! во тој поглед нема да ги објаснувам многу, гледам Антоние супер ја завршил таа работа и секоја чест!

Затоа да те прашам, Зошто точно ги цитираш тие два закони и токму тие членови? Да не си хомосексуалец? Не мислам да те дискриминирам ниту пак покажам со прст, нема ништо страшно ниту срамно во тоа што си (ако си), туку само ме интересиира а-пропо темава.

Од друга страна, причина плус заради што те прашав е затоа што кога веќе зборуваш за правниот систем на Р.М., а се нафаќаш да цитираш членови од закон и нивната контрадикторност со смислат ана правниот систем во Р.М. ондак зошто не почнеш со Уставот? Тој и онака ти е основната рамка за она што тебе те интересира. Е сеа бидејќи бараш контрадикции сами по себе, мене лично, како правник, воопшто не ме загрижува ова со дискриминацијата на хомосексуалците како и одредбите кај биометриско-потпомогнато оплодување. Повеќе ме загрижува фактот што во Уставот на Р.М. стои дека секој има право на работа и дека има еднакви шанси при вработување и стапување во работен однос, додека истовремено имаш Закон за Работни односи од 2005 година кој е менуван и лоботомизиран, небаре франкенштајн, и ниту се знае кој пие и кој плаќа. Дури ни законодавецот не знае да го толкува тоа чудовиште што го има направено.

Трето, кога веќе сопмнав дискриминација на хомосексуалци, па вештачко оплодување, па посвојување и сл исл. Не мислам дека тука имаш некоја дискриминација кај нас. Постојат многу јавни личности, или во најмала рака вработени во јавната администрација па и во крупниве приватни фирми, кои се хомосексуалци, па не се дискриминирани. Не е проблемот во дискриминацијата (затоа што не мислам дека постои) туку проблемот е во законодавната регулатива. Немаш закон, или во најмала рака, немаш одредби во законот за брак и семејство, како и во законот за наследување, каде што изрично ќе го определи статусот на оваа група на граѓани и нивните права во тој поглед. Лично повеќе би ме загрижило како таа група на луѓе - нивните потомци, би наследувале и по кој основ (а треба тоа да се среди), отколу како би се репродуцирале. На пример во Уставот на РМ си кажува дека бракот е заедница помеѓу еден маж и една жена. Тоа може да се промени, со амандмани преку иницијатива за промена на уставот и со 2/3 мнозинство, но не се променува затоа што 1. не знаат како да го направат тоа и 2. затоа што не знаат, истото го ставаат како помалку важно, оти ние сеуште се занимаваме (барем нашава економија мака мачи до ден денешен) со реалокација на трудот и работната сила, па така се што се носи од законодавно-правен аспект се носи во тој поглед.

И да не те чуди ова „Освен што не ми се поклопува како може средното образование да биде задолжително, а со Законот за семејство и работни односи да му се гарантира на секој со навршени 15 години да заснова работен однос, како ќе успее да си ги исполни двете права кои му се дадени“ , ова баш оди во прилог на финтава со Работниве односи, во смисла, кој вели дека не можеш да работиш и да учиш? Па имаш вечерно школо (грубо речено)! Но ако прашаш правник, ќе ти одговори, „во тоа се гледа екстензивноста на зконодавно-правната норма“. Од друга страна, не знам дали си знаела, но со навршени 15 години можеш да стапиш во и брак, со дозвола од обајцата родители (е сеа тука има низа одредби како се доаѓа до таа дозвола), со тоа што штом ќе стапиш во брак, се смета дека си полнолетен и способен да си обезбедиш иднина за себе и за твоето семејство. Па оттука, кој вели дека обете работи погоре не се можни?

Но во секој случај, апсурден е фактот не затоа што тоа е дозволено, туку затоа што односите се менуваат, а системот си тапка во место. Немој да мислиш дека само законите во РМ се такви, земи прочитај го Америчкион Устав и одредени закони (не заебавај во Тексас годишно по 300 луѓе се осудуваат на смртна казна и бројката се зголемува!), Англискине закони, а да не зборам во Кина.... Така да на жалост тоа ти е светски „тренд“. Глобално гледано ниту една држава денес не е во состојба преку правото, а со тоа и преку законодавството да ги задоволи потребите на граѓаните - па погледни што се случува!

И за крај, да не забегувам поише, немој да мислиш дека „тука негде се крие моралот“. Моралот е изгубена категорија, и мислам дека дури е и до коска субјективизирана и индивидуализирана. Врската, Морал-Право-Закон-Традиција е прекината, со тоа што денес глобално постои само право-закон-право-закон-право-закон итн. Па дури и во Велика Британија, каде што правниот систем им е англо-саксонски (влече корени од обичајното право, па оттука и немаат пишан устав), нивната т.н. традиција е сведена на позитивно-правна практика на обичајно-правната норма, што значи само постои практика на примена правни норми запишани од пред 100 и кусур години, но исклучиво од аспект на тоа дека „2+2=4 освен ако со закон поинаку не се определени“.

толку ај.. доста беше..