Порака на еден злоставуван средношколец

[Crazy in Love]

Едно е да тормозиш машко ама чим почнеш да тормозиш женско веќе и во очите на сите стануваш сељак така да и најголемите идиоти такво нешто избегаваат. Женски беа главно фаќани за гз и цицка и тоа го имаше и го има, ама тепање девојки од машки соученици е ретко. Ако сепак имаш конкретни статистики дека не сум во право слободно приложи ги.

Од дискусија за насилство меѓу машки деца се префли на девојки, за што сакаш конкретно да дискутираме, дека се нашите девојки од основно школо малтретирани и понижувани од машките соученици? Ете не верувам во тоа, но слободно демантирај ме, ама со факти.

Ти упорно тврдиш дека борбениот тренинг кај деца е џабе а јас не само што мислам туку и знам од пракса дека грешиш, нејсе да те убедувам немам намера, ќе си останеме секој со свое мислење.

Фаќањето на девојчиња го тргам настрана, зборам за физичко и психичко малтретирање и тоа во подолг период. И не, немам статистики, ама знам за што зборувам, ако ти не си видел, не значи дека не постои. И верувај, не секогаш машкото кога удира девојче се категоризира како сељак, особено ако станува збор за група на машки кои го прават тоа. Тврдам, одговорно пред форумов дека постои малтретирање, понижување и физичко и психичко врз девојчиња од страна на машки. Не можам да ти кажам процент, затоа што не го знам, ама постои и тоа го урива светот кај девојче во пубертет кое само што почнало да расте. Како тоа девојче ќе се одбрани? КАКО? Еве нека помага кај машките борбената вештина. Кај женските како? Не може никој да ме убеди дека 13-14 годишно девојче може еднакво да му возврати на машко на нејзина возраст, едноставно ја нема таа сила. Да каже на родител нема да каже, затоа што ќе и е страв дека само полошо ќе направи. Јас го спомнав малтретирањето општо, ги спомнав и машките и женските. Го истакнав малтретирањето на женските затоа што тоа е нешто што не е толку зборено, а темава е општо за насилници. А не за машки или женски жртви.

 

[dystopian]

нема чаре у вакви ситуации..

И овде стануваше збор за класично малтретирање, ама проследено со етнички тепачки. На пример ќе те начекаат група (која секојдневно патролира низ маало) додека се враќаш од школо, сам или со другар, и те зачакаат. Ластици, буткања, пцуења... едноставно те понижуваат. Ако се буниш и негодуваш, на сцена стапуваат шамари и клоци, ако решиш да вратиш исто ти се фаќа дали ќе ги истепаш или ќе те истепаат, зошто утредента ти доаѓа цела фурија на голем одмор пред училница и пак мора да се тепаш (т.е ќотек да јадеш). И тоа ништо не помогна зошто после некоја недела пак истото се случува, дали од истата група дали од некоја друга, сеедно. Дури и ги влоши работите...

Или па истото му се случува на некој твој другар, одиш не да се степаш туку да смириш ситуација и на крај и ти со се него си тепан...

После некое време дојдов до заклучок дека ни Брус Ли не би излегол на крај со овие, што значи единствено решение е ова:

Спојлер

Can't say i haven't fantasized about it...

 

[Harry the dog]

Како прво ниту еден таканаречен фраер, не се родил злобен, туку средината го изградила неговото однесување. Почнувајќи од ране, скарфејс, остали мафијашки филмови кои што лошо се сватени од еден младич(грешен тв канал, грешна препорака за филм), па се до недоволна, понекогаш никаква грижа на родители, завршуваат со градење на една млада личност, што гледајќи ја од страна делува на дефект. Не е криво детето што е такво и има милион начини за променување на неговото однесување и ако не го знаете методот, немора да значи дека не постои и дека треба да судите.

Педагозите и психолозите во училиштата за жал немаат никаква функција и ретко кога си ја сваќаат работата сериозно. Според мене секое дете треба да посетува училишен педагог или психолог од време на време, да се откријат тие навидум детски проблеми, од каде потекнуваат (дома, улица, училиште), кој ги предизвикува и најважно од се како да се решат. Со тоа и жртвите на школската тортура, а и "фраерите" ќе добијат третман кој може да е клучен во развојот на едно детство. Е сега можеби не секој го имал тој луксуз на хармонично семејство и здрава училишна средина, сепак не е тоа нешто за кое што треба да се плаче и жали, туку треба да се реши. Генерациски често имавме проблеми со "поголемите" и се создаде една детска илузија дека тие "фраери" се непобедливи, силни, без страв и дека се најјаки на свет, а и ретко кој би можел во тој период да ме натера да мислам поинаку. Али еден ден, на враќање од школо, таа илузија падна во вода, кога еден момак може година постар од нив, ги построи сите надвор од школскиот двор и ги "учеше лекција" поради тоа што го закачале брат му. Најголемиот шизик од таа багра во тој момент плачеше и молеше да не биде тепан. Тогаш, сите детски илузии на осмо-одделенски семоќници ги снема. Поминати се околу 10 години од тогаш, а од таа група, едно дете заврши на игла, а еден во затвор. Не се они криви што растеле така, за жал средината е сјебана.

 

[shubi-dubi]

Mnogu raboti na temava se napisani zborejki od pamet, a ne deka vistinski razbiraat kako e da se tamu. Se napaga licnosta koja e maltretirana? Navreduvana e? Pobogu, do kaj otide svetot? Ednostavno mi se losi od mnogu raboti sto gi procitav. Se svedeno na racionalizacija i cyber bullying... nisto poveke. Mnogu od sovetite se voodusevuvacki..