Go objavuvam integralno, otvorenoto pismo do site nasi prijateli i neprijateli, politicari i kreatori i negatori na nasiot identitet, od nasiot vrven klasicen filolog i odlicen poznavac na antickata istorija, Prof. d-r Ljubinka Basotova, sto vsusnost pretstavuva poucno cetivo, koesto sodrzi del od istoriskite fakti na koi treba da se povikuvaat nasite neuki politicari pri pregovorite koi se vodat pod pokrovitelstvo na UN, a so medijatorstvo na G-dinot Metju Nimic, tekst-reakcija koj denes izleze vo Vest, kade sto novinarot i urednikot od nim poznati pricini go imaat skrateno, a delovite koi nedostasuvaat vsusnost ja sodrzat poentata na istiot.
Кој ја присвојува историјата?
Hoc demonstrandum est!
Со години веќе сме изложени на беспоштедни напади и навреди од страна на нашите јужни соседи како присвојувачи на нивната, хеленска историја. Сега дури стигнуваат од нив до нас и закани со уцени доколку не го смениме уставното име на нашата земја. Наводно, тие имале ексклузивно право на името Македонија, зашто историјата на оваа земја била нивна, хеленска историја. Е, ајде да видиме дали е баш така и кој е тој што присвојува туѓа историја.
- Како прво, ги прашуваме нашите соседи, кога тоа државата Македонија била исто што и Хелада (односно, нивните полиси, зашто во антиката нивните претци, Хелените и не биле баш некој државотворен народ, за разлика од Македонците, кои имале не полиси, туку држава)?
- Нашите соседи ставаат знак на равенство меѓу Хелените и Македонците. Ние прашуваме: ако Македонците биле Хелени, и историјата на Македонија е историја на Хелада, зошто предокот на Александар III Македонски (кој во антиката токму така е нарекуван, а прекарот Велики го добил многу подоцна) Александар I (480 г.пр.Хр.) бил наречен Филхелен (Filhelen “оној што е пријател со Хелените, што ги љуби Хелените”)? Зошто би бил Филхелен, ако бил Хелен?
- Зошто Демостен, хеленската гордост и слава, за таткото на Александар Македонски жестоко ќе извикува на атинската агора дека Филип: “... не само што не е Хелен, не само што не им е близок ни роднина на Хелените, туку тој не е ниту од барбарска земја, за која би се кажало нешто убаво, туку е Македонец - гибел и Македонец - злодеец” (Демост. Трет говор против Филипа, гл. 31)
- Зошто кај Плутарх читаме како Александар извикува дека “Хелените се перчат пред Македонците како полубогови сред диви ѕверови”, правејќи притоа (и не само таму) јасна дистинкција меѓу овие два етноса? (Плутарх, Споредбени животописи: Александар)
- Ако Македоците биле Хелени, тогаш тие би зборувале ист јазик (или бар некој хеленски дијалект). Но изворите експлицитно ни укажуваат дека Хелените не го разбирале јазикот на Македонците. Кај Плутарх читаме (кавгата меѓу Александар и Клит), како Александар им се обраќа и ги повикува своите штитоносци “на македонски, што било знак за голема вознемиреност” (ибидем).
- Дека Хелените не го разбирале македонскиот јазик ни сведочи и к*ртиј Руф. (Историја на Александар Македонски, кн.VI, гл.9); пишувајќи за судењето на Филота, Александар го прекорува Филота што нема да се брани на мајчиниот (македонски) јазик, зашто овој претходно изјавил дека ќе се брани на јазикот, на кој и тој (Александар) зборувал секогаш кога сакал сите да го разберат; од ова јасно произлегува дека не сите присутни го разбирале неговиот мајчин, т.е. македонскиот јазик.
И други антички извори укажуваат на посебноста на македонскиот етнос и држава (Ливиј, Страбон, Диодор Сикулски), која по смртта на Александар опстојува се до освојувањето на Македонија од страна на Римјаните до средината на вториот век (146 г.) пред Христа, кога станува римска провинција Македонија. Римското владеење на овие простори, (подоцна како Источно римско царство, чии поданици во историските извори се нарекувани Ромеи, т.е Римјани,) трае се до паѓањето на Константинопол (1453 г.) и освојувањето од Османлиите, кога териториите од Ромејското царство и народите, што го населувале (а ги имало преку 40) стануваат поданици на Отоманската империја, вклучително и Македонија .
Ако се знае сето ова, ако е непобитен фактот дека Македонија од памтивека била држава (за разлика од Хелада, чии полиси никако не можеле да се обединат и да создадат држава, каква што имале Македонците), ако се знае дека Филип е тој, откако ги покорил, се обидел да ги обедини преку Коринтскиот сојуз, дека тој се прогласил за хегемон (вожд) на тој сојуз и со тоа ја наметнал македонската доминација врз Хелените, дека по неговата смрт тоа место го зазел неговиот син, Македонецот Александар, ако е јасно дека историјата на државата Македон не е историја на Хелада, иако во воените походи на македонските владетели учествувале и Хелени (а учествувале и други етноси), тогаш, кој е тој, што присвојува туѓа историја? Оние ли, што секогаш надмено, со потценување и презир гледале кон Македонците (сп. Демостен, Плутарх), па иако некогаш “се перчеле како полубогови среде диви ѕверови” сега од петни жили настојуваат да се идентификуваат со тие “диви ѕверови”, кои “ниту се Хелени, ниту им се блиски ни роднини”, и си го присвојуваат правото историјата на античка Македонија да ја прикажат како своја историја, оспорувајќи ни го нам, кои живееме на дел од територијата на античка Македонија, правото нашата држава да ја нарекуваме Македонија, како што се нарекувала од секогаш.
Впрочем, кој им го дал правото да ни бидат кумови и да ни наметнуваат име?! Ние не сме доселени од некоја друга Македонија, па според нивниот терк (Неа Тенедос, Неа Мудоња и др.; речиси сите топоними на Халкидик се со придавката Неа) да се нарекуваме Нова Македонија. Ние сме тука, повеќе од милениум и пол, на просторите на географска Македонија и нашата држава ќе се нарекува Македонија и никако поинаку. Не се напрегајте да го убедите светот дека некој нешто ви присвојува. Вие сте тие што се перчите со туѓи перја, вие кревате врева околу името на нашиот аеродром, како да ви е Александар Велики прв братучед, заборавајќи што вашите славни претци мислеле и кажувале за Македонија и Македонците. Не претерувајте со вашата македонофобија, не се покажувајте како недостојни потомци на толку славни претци (Хомер, Перикле, Сократ, Платон, Аристотел, Тукидид, Софокле, Ајсхил, Еврипид и многу други). Имате доволно своја слава. Не присвојувајте си го она, што не е ваше.
Ова треба да се предочи на нашите јужни соседи. Ова треба да го има предвид господинот Нимиц и учесниците од обете страни во преговорите за името на нашата татковина.
Hoc dicendum et demonstrandum est
(Ова треба да се каже и да се покаже!)
Македонски духовни конаци
Проф.д-р Љубинка Басотова, класичен филолог
Претседател на Извршниот одбор на Конаците
Ova pismo-reakcija e objaveno na forumov so soglasnost dadena od avtorot.
ama i taa ke mora da se sooci so relanosta narecena MAKEDONIJA.