Постоењето на слободна волја наспроти предопределеноста е поврзано со прашањето: „Дали нашите мисли и акции се причинети од нешто или не?" Ако сме дел од овој Универзум кој работи причински-последично, невозможно е да не бидат детерминирани нашите мисли и акции. И овде завршува муабетот со детерминизмот. Ти пробуваш да го сведеш детерминизмот на нихилизам.
Во приказната постои „битно" бидејќи сме еволуирани да создаваме приоритети и морално етички верувања. Во феноменологијата на умот постои „битно" и воопшто не е важно дали тоа се сведува на феномени од понизок ред кои ги немаат особините на свеста. Тешко дека со ваков лабав детерминистички пристап ќе го решиш „Тешкиот проблем на свеста".
Ако имаме влијание од друг систем, пак ќе бидеме детерминирани. Треба нашиот ум да биде надвор од просторот и времето за да не бидеме.
Но на крајот од денот, ти си во феноменологијата на твојот ум и не можеш да знаеш дали се' е детерминирано или не е.
Склоноста кон анксиозно пореметување најверојатно е поприлично инхерентна, но од што се плашиш, како се справуваш со нештото и колку ќе се изрази тоа во некоја мера е и поради некаков удел на околината.
Сексуалноста е во најголема мера инхерентна. А околинските фактори кои влијаат може да бидат од секаков карактер. Околински фактори се и удари по глава. Луѓето мислат дека ако не може се' да се препише на генетските и пренаталните фактори (сакаат точно да знаат кои се), тогаш е семејството (не ги боли кур за сигурни докази дека е семејството наспроти безброј други околински фактори зашто се пристрасни кон своето верување).
1
Семејните динамици имаат улога во развојот на личноста и тоа огромна, не сфаќај ме погрешно. Но корелација не укажува на каузалитет. Ако децата на разведени родители почесто се разведуваат на пример, не знаеме дали тоа е бидејќи така научиле, дали нивните родители имаат инхерентна склоност кон конфликти со партнерот која му ја пренеле на детето, склоност кон зависности што е фактор за развод итн. или разводот на децата и родителите е резултат на трет околински фактор.
Фројд направил зулум повеќе отколку арно.