Нарекувајте го исламот "ислам"

[Donald Sikert]

Не си ме разбрал што сакам да кажам. Искуството не е можно да се пренесе, искуството единствено може да се искуси лично. И не е поентата да ги спречиш своите деца да не поминуваат низ истите искушенија, напротив без нив ќе бидат посиромашни за лекциите кој ги нуди животот. Искушението не е нешто погрешно или непотребно, тоа е оној тест со кој вистинската природа на човекот поминува а се она што е лажно останува разодкриено.
Утопијата не е можна ниту сега, ниту било кога. Еве замисли хипотетичка ситуација, каде се што ќе посакаш, се што ќе помислиш се остварува. Можеби на почетокот ќе ти биде незамисливо добро и совршено, но што после педесет, сто....милион години? Во што ќе најдеш смисла на твоето постоење во таа утопија, каде што се што ќе посакаш се остварува? Дали си размислил за тоа?

Кога споменувам искуств, највеќе мислам на лошите искуства.

Ако тоа искуство можам да го пренесма врз поколението да не го преживее негативното искушение, тоа и ќе го сторам.

Не сум сигурен дека ако некој не помине низ истите искушенија, ќе биде посиромашен за некакви се лекции.
Ако искушението те однесе горе на небесата, ебате лекцијата шо треба да ја научиш.

Ако ти говориш за искушение како поим кој ја подразбира целокупната човекова активност во едно општество и разно-разните пречки што се појавуваат во текот на животот, тогаш е во ред.

Па искрено никогаш утопијата не сум ја замислувал буквално да се што посакаш да имаш.

Па ако ова прашање околу смислата му го поставиш на некој што нема леб да јаде, а такви ги има многу низ светоб, ќе те праша а која е смислата на постоењето во ситуација каде се што ќе посакаш НЕ ти се остварува
--- надополнето: 18 мај 2012 во 08:20 ---

Спирос јас никаде неспомнав никакви животински нагони, да не испадне како народната - кој си ја има мувата на капата. Искушенијата доаѓаат во многу форми и облици, и секое искушение е животна лекција од непроценливо значење. Да се бега од нив, значи да се биде кукавица.

ТУка е повторно муабетот што подразбираме под искушение.

Некојпат е добро да се учиш од туѓите искушенија и исходите од нив, или народски кажано поарно да учиш од туѓите грешки

Некако имам впечаток дека и ти, и јас, па и Спирос говориме за едно нешто, а напишано со зборови излегува нешто сосема друго.

 

[spiros]

.

А јас ти велам дека штотуку го направи еден од поголемите гревови во христијанството - Клеветата!
Јас во ниеден момент ниту сум одобрил ниту толерирал порнографија во училишта! Тоа е една најобична лага и клевета. Поентата ми беше дека ако некој му пушти порногравски видеоматеријал на дете, тоа ќе гледа на него со изненадување или зачуденост а не како на искушение.

.

Ти немаш ништо против искушенијата, дури учиш дека се корисни! Така?

За многу луѓе ама (деца и возрастни) порнографијата е засигурно искушение !

Ете, затоа ти реков дека (свестно или несвестно) ги поддржуваш тие делови од “современиот“ заблуден свет, кои ја обожаваат и величат сексуалноста!


Кој сега од нас двајца направил грев и лага (?) тоа ќе му препуштиме на судијата да реши (!) а дотогаш човекот треба да се труди повеќе да не греши!


п.с. Се извинувам ако те повредив, но и јас сум повреден кога некој шири или велича искушенија, посебно помеѓу чедата БОЖЈИ! .



„Кој ќе соблазни едно од овие мали, за него е подобро да му се обеси воденички камен на вратот и да потоне во морска длабочина.
Тешко му на светот од соблазни, зашто соблазните треба да дојдат; но тешко му на оној човек, преку кого доаѓа соблазната.

(Ев.Матеј 18:6,7)

.

Втора работа! Цитатот за кој тврдиш дека е догма е мое лично размислување или став.
Добра ноќ и на тебе.

.Твојот личен став и мислење - кога го изнесуваш во јавност - постанува учење (догма) кое од некого ќе биде прифатено, а од некого одфрлено.

Според Христовото учење - и сведоштвото на Апостолите - искушенијата не доаѓаат од БОГА туку од она (зло и лукаво) нешто кое што Му се противи на Единствениот Вистински и Совршен БОГ, чија што надприрода во Христа е Љубов чиста!

Таа чиста Љубов не искушува, не искористува, не повредува, не злоупотребува ... ! .


Кој не е со Мене, против Мене е; и кој не собира со Мене, тој растура!

(Ев. Матеј 12:30)


.

 

[Ipsissimus]

.
Ти немаш ништо против искушенијата, дури учиш дека се корисни! Така?

За многу луѓе ама (деца и возрастни) порнографијата е засигурно искушение !

Ете, затоа ти реков дека (свестно или несвестно) ги поддржуваш тие делови од “современиот“ заблуден свет, кои ја обожаваат и величат сексуалноста!


Кој сега од нас двајца направил грев и лага (?) тоа ќе му препуштиме на судијата да реши (!) а дотогаш човекот треба да се труди повеќе да не греши!

Нема ништо погрешно ниту лошо во сексуалноста, мислам дека бев и повеќе од јасен кога реков дека за децата таа не е искушение бидејќи не гледаат на неа исто како и возрасните.
Единствен заблуден дел од светот е оној што себеси и своите особини ги смета за грешни, и што чека некој да му суди поради тоа.
И да, искушенијата итекако се корисни и со нивна помош се спознава - се одкрива човечката вистинска природа. Зарем и Исус не помина низ искушенија? Ако беа непотребни, зошто тој мораше да помине низ нив?

п.с. Се извинувам ако те повредив, но и јас сум повреден кога некој шири или велича искушенија, посебно помеѓу чедата БОЖЈИ! .



„Кој ќе соблазни едно од овие мали, за него е подобро да му се обеси воденички камен на вратот и да потоне во морска длабочина.
Тешко му на светот од соблазни, зашто соблазните треба да дојдат; но тешко му на оној човек, преку кого доаѓа соблазната.

(Ев.Матеј 18:6,7)

А јас веќе реков дека само кукавиците бегаат од искушенијата и ги сметаат своите природни особини за грешни.
Оној што станал роб на стравот за да не биде казнет, и критериумот за праведност го темели врз способноста и моќта на казнувачот и судијата, никогаш нема да размислува како слободен човек, туку како роб и слуга.
--- надополнето: 18 мај 2012 во 13:50 ---

Кога споменувам искуств, највеќе мислам на лошите искуства.

Ако тоа искуство можам да го пренесма врз поколението да не го преживее негативното искушение, тоа и ќе го сторам.

Не сум сигурен дека ако некој не помине низ истите искушенија, ќе биде посиромашен за некакви се лекции.
Ако искушението те однесе горе на небесата, ебате лекцијата шо треба да ја научиш.

Ако ти говориш за искушение како поим кој ја подразбира целокупната човекова активност во едно општество и разно-разните пречки што се појавуваат во текот на животот, тогаш е во ред.

"Лошите" искуства се подеднакво драгоцени и потребни како и "добрите", тоа и е суштината на дуалноста, тие се само перспективи од одна човечка - несовршена гледна точка. На ниво на совршеност, дуалноста не постои исто како и концептите "добро" и "лошо".
Инаку да, под искуство мислев на болдот, на целокупната човечка активност, со сите нејзини позитивни и негативни страни.

Некојпат е добро да се учиш од туѓите искушенија и исходите од нив, или народски кажано поарно да учиш од туѓите грешки

Некако имам впечаток дека и ти, и јас, па и Спирос говориме за едно нешто, а напишано со зборови излегува нешто сосема друго.

Не е можно да "учиш од туѓи искуства" можеш само да имаш информација за нечие искуство, што ни одблиску не е исто. Како што никој освен тебе неможе да гледа, слуша, допира, вкусува и да мириса, така неможе ни да ти пренесе било што поврзано со овие пет начини на кое ја искусуваме реалноста. Единствено што може, е преку информација да ти каже, но ако ти немаш основа која е заедничка со оној што споделува со тебе, нема ни да можеш да сватиш за што зборува. Тука најпластично објаснување дава примерот со човек кој се родил слеп и обидот да му објасниш (пренесеш искуство) што е виножито.

 

[Donald Sikert]

"Лошите" искуства се подеднакво драгоцени и потребни како и "добрите", тоа и е суштината на дуалноста, тие се само перспективи од одна човечка - несовршена гледна точка. На ниво на совршеност, дуалноста не постои исто како и концептите "добро" и "лошо".
Инаку да, под искуство мислев на болдот, на целокупната човечка активност, со сите нејзини позитивни и негативни страни.

Не е можно да "учиш од туѓи искуства" можеш само да имаш информација за нечие искуство, што ни одблиску не е исто. Како што никој освен тебе неможе да гледа, слуша, допира, вкусува и да мириса, така неможе ни да ти пренесе било што поврзано со овие пет начини на кое ја искусуваме реалноста.

Можно е, секако.

Како свесно битие одлучуваш дека немаш потреба да поминеш низ нечие искуство, поради информацијата која си ја восприемил.

Не ти требаат петте основни сетила за да осознаеш дали нечие искушение и искуството од тоа искушение е добро или лошо.

Можеби ќе го сведеш ова на ниво на вера, но сеедно е, тоа секако сите го правиме.

Едно е да се справуваш со искушенијата кои се наметнати поради каузален тек на нештата, а сосема друго се искушенија кои се наметнати и иницирани од самата единка.
--- надополнето: 18 мај 2012 во 14:09 ---

Не е можно да "учиш од туѓи искуства" можеш само да имаш информација за нечие искуство, што ни одблиску не е исто. Како што никој освен тебе неможе да гледа, слуша, допира, вкусува и да мириса, така неможе ни да ти пренесе било што поврзано со овие пет начини на кое ја искусуваме реалноста. Единствено што може, е преку информација да ти каже, но ако ти немаш основа која е заедничка со оној што споделува со тебе, нема ни да можеш да сватиш за што зборува. Тука најпластично објаснување дава примерот со човек кој се родил слеп и обидот да му објасниш (пренесеш искуство) што е виножито.

Ах не видов дека си дополнил.

Грешно е тоа со слепиот човек како паралела. Зборуваш за хендикепирана единка, без едно сетило од основните 5.


Зошто си ти непушач?
Затоа што со своите 5 сетила си ги осетил гадостите што може да ги предизвика цигарата или...?

 

[Ipsissimus]

Можно е, секако.

Како свесно битие одлучуваш дека немаш потреба да поминеш низ нечие искуство, поради информацијата која си ја восприемил.

Не ти требаат петте основни сетила за да осознаеш дали нечие искушение и искуството од тоа искушение е добро или лошо.

Можеби ќе го сведеш ова на ниво на вера, но сеедно е, тоа секако сите го правиме.

Едно е да се справуваш со искушенијата кои се наметнати поради каузален тек на нештата, а сосема друго се искушенија кои се наметнати и иницирани од самата единка.

Ти можеш да одлучиш (иако не секогаш) дали ќе поминеш или не низ одредено искушение, но тоа незначи дека понатака токму тоа искушение нема да ти помогне да осознаеш, сватиш, контемплираш или да ја одкриеш својата вистинска природа. И да, без лично да искусиш било што, "учењето" на туѓите искуства се сведува на верба.
Не секогаш тоа што го сакаш, е тоа што ти треба. Не е залудно кажано - тоа што нема да те уништи, ќе те направи посилен. Сите искушенија се драгоцени, иако не сите се посакувани.
--- надополнето: 18 мај 2012 во 14:16 ---

Ах не видов дека си дополнил.

Грешно е тоа со слепиот човек како паралела. Зборуваш за хендикепирана единка, без едно сетило од основните 5.


Зошто си ти непушач?
Затоа што со своите 5 сетила си ги осетил гадостите што може да ги предизвика цигарата или...?

Воопшто не е грешно. Гледањето на виножито е искуство, а тоа неможеш да го пренесеш на некој што е слеп - ФАКТ.

 

[Donald Sikert]

Ти можеш да одлучиш (иако не секогаш) дали ќе поминеш или не низ одредено искушение, но тоа незначи дека понатака токму тоа искушение нема да ти помогне да осознаеш, сватиш, контемплираш или да ја одкриеш својата вистинска природа. И да, без лично да искусиш било што, "учењето" на туѓите искуства се сведува на верба.
Не секогаш тоа што го сакаш, е тоа што ти треба. Не е залудно кажано - тоа што нема да те уништи, ќе те направи посилен. Сите искушенија се драгоцени, иако не сите се посакувани.

Ок, верба е, нема проблем да се дефинира тоа така. На тоа не е имун никој, ама баш никој.

Болдов е сосема коректен и само се вклопува во целината дека сите искушенија кои не се посакувани, а имаш избор да ги избегнеш, тогаш ќе ги избегнеш.

ВО спротивно, ако не ги избегнеш непосакуваните искушенија (тука зборувам за лоши искученија кои можат да влијаат врз егзистенцијата на единката пред се), ќе ги наречеш драгоцени. Зошто? Која е нивната драгоценост, според тебе?

Јас драгоценоста ја гледам во споделувањето и пренесувањето на искуството од тоа искушение врз поколението, за да научи како треба да го избегне доколку е можно.
--- надополнето: 18 мај 2012 во 14:25 ---

Воопшто не е грешно. Гледањето на виножито е искуство, а тоа неможеш да го пренесеш на некој што е слеп - ФАКТ.

Да, ама можеш да го пренесш врз некој што не е слеп.
На пример врз мало дете. Таман ти е примерот.

Пред некој ден имаше виножито и моето синче (го знаеш) вика тато доаѓај бргу ене виножито.

Значи знаеше дека е виножито врз претходно пренесено искуство за таа појава.

 

[Ipsissimus]

ВО спротивно, ако не ги избегнеш непосакуваните искушенија (тука зборувам за лоши искученија кои можат да влијаат врз егзистенцијата на единката пред се), ќе ги наречеш драгоцени. Зошто? Која е нивната драгоценост, според тебе?

Ниедна крајност не е решение, тоа многу пати сум го кажал, и тоа и беше поентата што сметам дека сите искуства се драгоцени а не само одреден дел.

Да, ама можеш да го пренесш врз некој што не е слеп.
На пример врз мало дете. Таман ти е примерот.

Пред некој ден имаше виножито и моето синче (го знаеш) вика тато доаѓај бргу ене виножито.

Значи знаеше дека е виножито врз претходно пренесено искуство за таа појава.

Епа токму тоа и ми беше поентата дека искуство не се "учи". Неможеш да му пренесеш некому дека гледаш виножито ако тој се родил слеп или далтонист, затоа нема основа (гледањето) која ви е заедничка и врз основа на која ќе те свати што искусуваш ти во тој момент.

 

[Donald Sikert]

1.Ниедна крајност не е решение, тоа многу пати сум го кажал, и тоа и беше поентата што сметам дека сите искуства се драгоцени а не само одреден дел.

2. Епа токму тоа и ми беше поентата дека искуство не се "учи". Неможеш да му пренесеш некому дека гледаш виножито ако тој се родил слеп или далтонист, затоа нема основа (гледањето) која ви е заедничка и врз основа на која ќе те свати што искусуваш ти во тој момент.

1. Теоретски да. Практично, сомнително.

2. Добро сега гледам дека мислиш на перцептивно базирани искуства.
Тоа секако ако ти фали сетило, не можеш да го вкусиш.

Иако, и тука не сум сигурен на што точно мислиш. Уствари и забораив откај тргна муабетот, за да знам на што целиш со вторава точка.

 

[Ipsissimus]

1. Теоретски да. Практично, сомнително.

2. Добро сега гледам дека мислиш на перцептивно базирани искуства.
Тоа секако ако ти фали сетило, не можеш да го вкусиш.

Иако, и тука не сум сигурен на што точно мислиш. Уствари и забораив откај тргна муабетот, за да знам на што целиш со вторава точка.

На некој чуден начин, иако наизглед офтопик, поентата за искушенијата и искуствата (точката од каде тргна муабетов), ја одсликува и поентава на темава - исламот е ислам, затоа што се базира на слепо следење догми, правила и морал кој некој друг ги зацртал и поставил врз основа на неговото сопствено искуство или намера. На тој начин, бегајќи од непожелното, и по секоја цена барајќи го исклучиво "пожелното" низ призмата на религијата, исламот и сите нему слични религии стануваат генератор на стагнација и декаденција.
Според мене искуствата неможат да бидат поинакви освен - перцептивно базирани. За да разбере или свати било која искажана со збор информација, соговорникот мора да има заедничка основа на искуства, врз која ќе ги спореди и свати информациите кој му се пренесени - слично како кај примерот со виножитото. Се останато се сведува на верба.

 

[Donald Sikert]

1. На некој чуден начин, иако наизглед офтопик, поентата за искушенијата - искуствата (точката од каде тргна муабетов), ја одсликува и поентава на темава - исламот е ислам, затоа што се базира на слепо следење догми, правила и морал кој некој друг ги зацртал и поставил врз основа на неговото сопствено искуство или намера. На тој начин, бегајќи од непожелното, и одбивајќи се што не е во согласност со "пожелното" низ призмата на религијата, исламот и сите нему слични религии стануваат генератор на стагнација и декаденција.

2. Според мене искуствата неможат да бидат поинакви освен - перцептивно базирани. За да разбере или свати било која искажана со збор информација, соговорникот мора да има заедничка основа на искуства - слично како кај примерот со виножитото. Се останато се сведува на верба.

1. Генерално сосема точно од мој агол гледано.

2. Јас сепак би ги поделил на перцептивно и неперцептивно базирани искуства. Кога станува збор за првите се е во ред, понатака.

Болдот секако би се однесувал на оние неперцептивно базирани искуства. И тоа е во ред, со мала измена дека и вербата не е за сите иста.

Имаш слепа верба, конструктивно базирана, искустевна итн....

Секако онаа првата застапена најповеќе кај религиите и нивните поданици, е најлошата.
Се граничи со индоктринација. Типичен пример е токму исламот.

 

[Ipsissimus]

2. Јас сепак би ги поделил на перцептивно и неперцептивно базирани искуства. Кога станува збор за првите се е во ред, понатака.

Болдот секако би се однесувал на оние неперцептивно базирани искуства. И тоа е во ред, со мала измена дека и вербата не е за сите иста.

Имаш слепа верба, конструктивно базирана, искустевна итн....

Секако онаа првата застапена најповеќе кај религиите и нивните поданици, е најлошата.
Се граничи со индоктринација. Типичен пример е токму исламот.

Кој се според тебе неперцептивни искуства? Јас сите искуства ги сметам како еден или друг вид на перцепција.

 

[Lord Raven]

Во врска со искуствата.
Има една поговорка вика: паметниот човек учи на своите грешки а мудриот на тугите.
Е сега обратен пример.
Ако да речеме надвор е +10 степени и сончево (сонце со заби) тебе ти е топло и сакаш да излезеш по кратки но сите ти викаат дека ако излезеш по кратки ке се разболиш бидејки сеуште е ладно. Ти ги послушуваш нивните искуства но сепак се разболуваш. Причина си се испотил кога си излегол.
Поентата е дека ти си ги искористил тугите искуства и пак си го јадел стапот.
Дали тие туги искуства се вистински корисни бидејки сепак се субјективни во примерот или не.
Или пак кога станува збор за вакви искуства секој мора да направи некоја грешка се со цел подобро да се запознае себеси.
Дали воопшто може да се повлече граница кое искуство треба самиот да го доживееш а кое е доволно да ти биде пренесено.

 

[Donald Sikert]

Кој се според тебе неперцептивни искуства? Јас сите искуства ги сметам како еден или друг вид на перцепција.

Сите оние што не си ги восприемил преку твоите 5 сетила.

Примерот со цигарите.

 

[Ipsissimus]

Сите оние што не си ги восприемил преку твоите 5 сетила.

Примерот со цигарите.

Ок, според мене перцепцијата не е ограничена со 5-те сетила, затоа и реков дека сите искуства ги сметам за еден или друг вид на перцепција.

 

[Donald Sikert]

Ок, според мене перцепцијата не е ограничена со 5-те сетила, затоа и реков дека сите искуства ги сметам за еден или друг вид на перцепција.

Тогаш си во право

Што не го пиша ова на почетокот