Во каква тешка ситуација била Македонија во минатото,а сепак сме опстоиле,сме задржале јазик,нација,вера...биди благодарен на тие што не смениле име само за да не бидат рчкани,што не смениле вера...и што се бореле до последен,наспроти неколку пати поголеми војски и по опремени од нив...срамота е да го кажуваш ова,и сите како тебе.Имало предавници,секаде ги имало и ќе ги има,но тоа не го го менува фактот дека ИЗДРЖАЛЕ.Проблемот е во нас самите,што сме пичиња и се плашиме,чекаме некој да ја прелие чашата 10 пати,за да направиме нешто...на сите им лупа срце кога ќе треба да се рчне со албанец,ради она влеаното у страв дека ќе ги викне браќата и сестрите,дедо му и стрико му од Кондово и ќе напраи покољ у маало,а кога треба да тепаш Македонец,циган,или што било друго,одма се стегаат јајца и се тепа...а се серат нашите претци,каде што буквално се губело глава ако погледнеш криво,ти се ебело ќерка,мајка,жена,па они пак се кревале на повеќе востаниа,и тоа далеку по мало бројни и послабо опремени од окупаторите.
Не ни е ништо во генот,самите си го вметнавме тоа,генот на Македонецот е борец,само што ние,нашава генерација го изгуби тоа...