- Член од
- 14 август 2006
- Мислења
- 46.021
- Поени од реакции
- 86.427
Великоалбанските комплекси
Да се води дискусија со т.н. албански политичари, аналитичари, новинари кои живеат во Македонија, колку што е интересно, исто толку е невозможно.Комуницираш со живи луѓе од 18-19 век
Зошто интересно? Затоа што комуницираш со живи луѓе од 18-19 век, небаре излегле од прашливите корици на историјата. Едно е да читаш историски документи од тоа време, а друго е пред себе да гледаш негови претставници. Зошто се невозможни дискусиите со таквите? Повторно од истата причина. Нивните глави се полни со мешавина од фантазии и претензии врз основа на племенска психологија, неверојатен хаос од претстави за законитост и легитимност. Плус, на едно место собрани комплекси, ароганција и итроштина. Тие примероци како да се дојдени со временска машина. Одат низ Европа, гледаат и ништо не може да видат. Сакаат Македонија да личи на Швајцарија и на Белгија, ама не како политичка култура, како закони и ред, како плурализам и толерантност, ами како етничка поделеност и федерализација. Тврдат дека Албанците се државотворен народ во сите држави каде што живеат Албанци, вклучително и во Македонија, а поим немаат што е државност. Затоа, нивниот идеал дури не е Албанија, туку Косово – центарот на дрога, корупција и криминал. Имаат претензии за 5-илјадугодишна историја (за споредба, Грците претендираат „само“ на 4-илјадугодишна), а еден од нивните херои кој има споменик во Скопје, Хасан Приштина, кога бил пратеник во Османлискиот парламент во 1908 година, на прашањето „вие каква националност сте“, одговара дека е муслиман. „Добро, муслиман, но од каква националност сте: Турчин, Албанец или што сте?“ „Не, јас сум муслиман, јас не сум никаков Турчин, никаков Албанец, јас сум муслиман“.
Има една народна мудрост која вели: „Чувај боже, слеп да прогледа“. Во 19 век, со помошта на Западот, Грците „прогледаа“ дека се Елини и од тогаш до денес тврдат дека европската култура е нивна. Во 20 век Албанците „прогледаа“ исто така со туѓа помош дека се наследници на Илирите и оттогаш мечтаат за Голема Албанија. Иако нивниот водач Енвер Хоџа по Втората светска војна жалеше што албанските научници не можат да го докажат континуитетот меѓу Илирите и Албанците. Уште повеќе што последните се познати со многу имиња: Арнаути, Албанци итн. Притоа, некогашните Илири, кои не оставиле никакво оригинално историско наследство, зазеле мал дел во Западен Балкан. Во Османлиската империја огромен дел од Албанците не само што брзо се исламизирале, туку и се сметале за поголеми Турци од Турците. Тие ги користеле како свои маши да ги вршат највалканите работи, иако длабоко ги презирале. Тоа предизвикувало длабоки комплекси кај Албанците. Денес САД исто ги искористуваат како свои маши кога им ветуваат Голема Албанија. Всушност, целта на Американците е да има немири на Балканот за да го неутрализираат европскиот континент (и посебно ЕУ) како свој конкурент. Од друга страна, со контрола на Албанците да ја контролираат Европа и да не и дадат можност на Русија да си го врати влијанието на полуостровот.
Обидите на македонските Албанци преку своите партии ДУИ (миленик на САД и на нивната ЦИА) и ДПА во Република Македонија да наметнат етнички концепт, наместо граѓански концепт, се стремеж да биде федерализирана македонската држава, за на крајот да го грабнат поголемиот дел од неа. Граѓанското општество е основен принцип не само во европските држави, туку и во цивилизираните земји во светот. Тоа значи приоритет на индивидуата, на личноста, на граѓанинот, а не на етничката припадност. Ако се почитуваат законите, секој граѓанин има право на слобода на говор, на просперитет, на учество во сите локални и државни институции. Просперитетот се обезбедува од рамништето на личниот квалитет на секој, а не преку етнички квоти. Граѓанско општество значи дека е составено од граѓани со политичка култура и се засновува врз парламентарна демократија. Зошто во сите држави во кои живеат, Албанците имаат проблеми со тамошните општества? Тие имаат проблеми да спроведат парламентарни избори и да создадат влади и во самата Албанија. Иако таму се водечки етнос.
Проблемот е психолошки и цивилизациски. Всушност, станува збор за две страни на еден проблем. Психологијата и менталитетот на денешните Албанци се замрзнати во минатото. Поинаку кажано, тие живеат во 21 век, во материјален и битов однос ги користат достигнувањата на цивилизацијата, но чипот во главите им е од минатите векови. Кај нив денес водечки е принципот на квантитетот, а не на квалитетот. Квантитетот значи со бројност да го компензираш отсуството на квалитет, на интелект. Во минатото големата популација обезбедувала успеси, кои главно биле на бојното поле. Со првобитните средства за војување, помногубројниот етнос победувал, независно од големите жртви. Индивидуата е топовско месо во диверзии и во војни. Неговиот живот сам по себе нема вредност, зашто не е третиран ниту како граѓанин, ниту како личност. Зошто Албанците го изразуваат принципот на квантитет? Затоа што со векови живееле изолирано. Впрочем, таа изолираност продолжи до пред 20-тина години. Во изолираните, заостанати општества, раѓањето деца е основен производствен процес. Лесно е да раѓаш, потешко е да ги образуваш и да ги цивилизираш. Освен тоа, албанската борбеност, жестокост и дивост биле добредојдени за големите сили, кои ги користеле Албанците како маши. Една територија може да се освои економски, интелектуално, воено или преку голем наталитет. Првите три услови секогаш не биле остварливи за Албанците. Затоа наталитетот за нив е оружје. Според пописот на населението и турскиот дефтер од 1563 г. во Полошкиот регион, немало населени места со чисто муслиманско население. Таму Албанци почнале да се населуваат по 1690 г. Според францускиот патеписец Ами Буе во 1838 г. во Тетовскиот пашалук од 30-40-илјадното население само 1/10 биле Турци и Албанци. Македонскиот револуционер Ѓорче Петров пишува дека во негово време веќе 68 села во Полог биле чисто албански. Според пописот од 1921 г. во Тетово, од 15.119 жители имало само 1.298 Албанци. И, обратете внимание, во 1981 г. во тетовска општина од регистрираните 162.378 жители, Албанци се 113.414 души. Според нивните фантазии, тие живеат во регионот од исконско време, а новодојдени биле Македонците.
За разлика од Македонците и Србите, на пример, албанското самочувство е колку демонстративно, толку и вештачко. Ако не се потпираат на некој голем покровител, тие се ништо. Немаа храброст (и покрај нивниот наталитет) да им се спротивстават на Србите, па го повикаа НАТО да го бомбардира Белград. Во 1999 г. Србија практично војуваше со 19 држави. Во 2001 г. Албанците победија во Македонија не само заради предавството на македонските политичари и државниот врв, туку заради исклучителната поддршка од САД. Со години, екстремизмот на ДУИ се засновува не на логични претензии, ниту на сопствениот квалитет, туку на уцени и поддршка од САД. Врв на безочноста беа изјавите на министрите за надворешни работи на Албанија и на Косово дека ДУИ треба да биде дел од македонската влада. Албански „интелектуалци“, пак, во истиот дух за помош се обратија кон НАТО.
Горните факти покажуваат неколку работи:
1) Лидерите на македонските Албанци не ја сметаат Република Македонија за држава, туку за разграден двор во кој може да прават што сакаат. Да не ги почитувате законите, во центарот на Скопје да правите великоалбански собири, да развивате албански знамиња насекаде во Македонија, да не го признавате македонскиот претседател;
2) и покрај невидената ароганција, Али Ахмети и компанија добро знаат дека нивните гласачи во Македонија немаат квалитет да се конкурираат со Македонците. Затоа форсираат етнички концепт во државата – за вработување по квоти во државната администрација и во институциите. За поделба на државниот буџет не според цивилизиран, туку според племенски принцип. Самите тие „политичари“ се однесуваат како племенски водачи и македонските Албанци ги третираат како стадо, како машина за гласање;
3) со уцени и со заплашувања, де ДУИ, де ДПА се обидуваат македонскиот народ да го претворат во исплашено стадо, кое треба да трепери пред нивната агресија. Тие настојуваат својата искомплексираност, својата ароганција и уплашеност да ги претворат во проблем и на македонскиот народ, и на неговите политичари. За жал, досега успеваат заради поддршката од САД, чија пропаганда ги тиражира и ги синхронизира нивните уцени.
Каков е резултатот? Македонските политичари и македонското општество треба да разберат дека албанскиот екстремизам без САД е „гола вода“. Тоа значи да се најде алтернатива на САД која ќе ги неутрализира Американците на Балканот. Од друга страна – македонското општество и политичките партии треба да се обединат во името на македонската национална кауза. Соочени со таквата реалност, албанските екстремисти брзо ќе ги заборават своите фантазии.
Стефан Влахов-Мицов
Да се води дискусија со т.н. албански политичари, аналитичари, новинари кои живеат во Македонија, колку што е интересно, исто толку е невозможно.Комуницираш со живи луѓе од 18-19 век
Зошто интересно? Затоа што комуницираш со живи луѓе од 18-19 век, небаре излегле од прашливите корици на историјата. Едно е да читаш историски документи од тоа време, а друго е пред себе да гледаш негови претставници. Зошто се невозможни дискусиите со таквите? Повторно од истата причина. Нивните глави се полни со мешавина од фантазии и претензии врз основа на племенска психологија, неверојатен хаос од претстави за законитост и легитимност. Плус, на едно место собрани комплекси, ароганција и итроштина. Тие примероци како да се дојдени со временска машина. Одат низ Европа, гледаат и ништо не може да видат. Сакаат Македонија да личи на Швајцарија и на Белгија, ама не како политичка култура, како закони и ред, како плурализам и толерантност, ами како етничка поделеност и федерализација. Тврдат дека Албанците се државотворен народ во сите држави каде што живеат Албанци, вклучително и во Македонија, а поим немаат што е државност. Затоа, нивниот идеал дури не е Албанија, туку Косово – центарот на дрога, корупција и криминал. Имаат претензии за 5-илјадугодишна историја (за споредба, Грците претендираат „само“ на 4-илјадугодишна), а еден од нивните херои кој има споменик во Скопје, Хасан Приштина, кога бил пратеник во Османлискиот парламент во 1908 година, на прашањето „вие каква националност сте“, одговара дека е муслиман. „Добро, муслиман, но од каква националност сте: Турчин, Албанец или што сте?“ „Не, јас сум муслиман, јас не сум никаков Турчин, никаков Албанец, јас сум муслиман“.
Има една народна мудрост која вели: „Чувај боже, слеп да прогледа“. Во 19 век, со помошта на Западот, Грците „прогледаа“ дека се Елини и од тогаш до денес тврдат дека европската култура е нивна. Во 20 век Албанците „прогледаа“ исто така со туѓа помош дека се наследници на Илирите и оттогаш мечтаат за Голема Албанија. Иако нивниот водач Енвер Хоџа по Втората светска војна жалеше што албанските научници не можат да го докажат континуитетот меѓу Илирите и Албанците. Уште повеќе што последните се познати со многу имиња: Арнаути, Албанци итн. Притоа, некогашните Илири, кои не оставиле никакво оригинално историско наследство, зазеле мал дел во Западен Балкан. Во Османлиската империја огромен дел од Албанците не само што брзо се исламизирале, туку и се сметале за поголеми Турци од Турците. Тие ги користеле како свои маши да ги вршат највалканите работи, иако длабоко ги презирале. Тоа предизвикувало длабоки комплекси кај Албанците. Денес САД исто ги искористуваат како свои маши кога им ветуваат Голема Албанија. Всушност, целта на Американците е да има немири на Балканот за да го неутрализираат европскиот континент (и посебно ЕУ) како свој конкурент. Од друга страна, со контрола на Албанците да ја контролираат Европа и да не и дадат можност на Русија да си го врати влијанието на полуостровот.
Обидите на македонските Албанци преку своите партии ДУИ (миленик на САД и на нивната ЦИА) и ДПА во Република Македонија да наметнат етнички концепт, наместо граѓански концепт, се стремеж да биде федерализирана македонската држава, за на крајот да го грабнат поголемиот дел од неа. Граѓанското општество е основен принцип не само во европските држави, туку и во цивилизираните земји во светот. Тоа значи приоритет на индивидуата, на личноста, на граѓанинот, а не на етничката припадност. Ако се почитуваат законите, секој граѓанин има право на слобода на говор, на просперитет, на учество во сите локални и државни институции. Просперитетот се обезбедува од рамништето на личниот квалитет на секој, а не преку етнички квоти. Граѓанско општество значи дека е составено од граѓани со политичка култура и се засновува врз парламентарна демократија. Зошто во сите држави во кои живеат, Албанците имаат проблеми со тамошните општества? Тие имаат проблеми да спроведат парламентарни избори и да создадат влади и во самата Албанија. Иако таму се водечки етнос.
Проблемот е психолошки и цивилизациски. Всушност, станува збор за две страни на еден проблем. Психологијата и менталитетот на денешните Албанци се замрзнати во минатото. Поинаку кажано, тие живеат во 21 век, во материјален и битов однос ги користат достигнувањата на цивилизацијата, но чипот во главите им е од минатите векови. Кај нив денес водечки е принципот на квантитетот, а не на квалитетот. Квантитетот значи со бројност да го компензираш отсуството на квалитет, на интелект. Во минатото големата популација обезбедувала успеси, кои главно биле на бојното поле. Со првобитните средства за војување, помногубројниот етнос победувал, независно од големите жртви. Индивидуата е топовско месо во диверзии и во војни. Неговиот живот сам по себе нема вредност, зашто не е третиран ниту како граѓанин, ниту како личност. Зошто Албанците го изразуваат принципот на квантитет? Затоа што со векови живееле изолирано. Впрочем, таа изолираност продолжи до пред 20-тина години. Во изолираните, заостанати општества, раѓањето деца е основен производствен процес. Лесно е да раѓаш, потешко е да ги образуваш и да ги цивилизираш. Освен тоа, албанската борбеност, жестокост и дивост биле добредојдени за големите сили, кои ги користеле Албанците како маши. Една територија може да се освои економски, интелектуално, воено или преку голем наталитет. Првите три услови секогаш не биле остварливи за Албанците. Затоа наталитетот за нив е оружје. Според пописот на населението и турскиот дефтер од 1563 г. во Полошкиот регион, немало населени места со чисто муслиманско население. Таму Албанци почнале да се населуваат по 1690 г. Според францускиот патеписец Ами Буе во 1838 г. во Тетовскиот пашалук од 30-40-илјадното население само 1/10 биле Турци и Албанци. Македонскиот револуционер Ѓорче Петров пишува дека во негово време веќе 68 села во Полог биле чисто албански. Според пописот од 1921 г. во Тетово, од 15.119 жители имало само 1.298 Албанци. И, обратете внимание, во 1981 г. во тетовска општина од регистрираните 162.378 жители, Албанци се 113.414 души. Според нивните фантазии, тие живеат во регионот од исконско време, а новодојдени биле Македонците.
За разлика од Македонците и Србите, на пример, албанското самочувство е колку демонстративно, толку и вештачко. Ако не се потпираат на некој голем покровител, тие се ништо. Немаа храброст (и покрај нивниот наталитет) да им се спротивстават на Србите, па го повикаа НАТО да го бомбардира Белград. Во 1999 г. Србија практично војуваше со 19 држави. Во 2001 г. Албанците победија во Македонија не само заради предавството на македонските политичари и државниот врв, туку заради исклучителната поддршка од САД. Со години, екстремизмот на ДУИ се засновува не на логични претензии, ниту на сопствениот квалитет, туку на уцени и поддршка од САД. Врв на безочноста беа изјавите на министрите за надворешни работи на Албанија и на Косово дека ДУИ треба да биде дел од македонската влада. Албански „интелектуалци“, пак, во истиот дух за помош се обратија кон НАТО.
Горните факти покажуваат неколку работи:
1) Лидерите на македонските Албанци не ја сметаат Република Македонија за држава, туку за разграден двор во кој може да прават што сакаат. Да не ги почитувате законите, во центарот на Скопје да правите великоалбански собири, да развивате албански знамиња насекаде во Македонија, да не го признавате македонскиот претседател;
2) и покрај невидената ароганција, Али Ахмети и компанија добро знаат дека нивните гласачи во Македонија немаат квалитет да се конкурираат со Македонците. Затоа форсираат етнички концепт во државата – за вработување по квоти во државната администрација и во институциите. За поделба на државниот буџет не според цивилизиран, туку според племенски принцип. Самите тие „политичари“ се однесуваат како племенски водачи и македонските Албанци ги третираат како стадо, како машина за гласање;
3) со уцени и со заплашувања, де ДУИ, де ДПА се обидуваат македонскиот народ да го претворат во исплашено стадо, кое треба да трепери пред нивната агресија. Тие настојуваат својата искомплексираност, својата ароганција и уплашеност да ги претворат во проблем и на македонскиот народ, и на неговите политичари. За жал, досега успеваат заради поддршката од САД, чија пропаганда ги тиражира и ги синхронизира нивните уцени.
Каков е резултатот? Македонските политичари и македонското општество треба да разберат дека албанскиот екстремизам без САД е „гола вода“. Тоа значи да се најде алтернатива на САД која ќе ги неутрализира Американците на Балканот. Од друга страна – македонското општество и политичките партии треба да се обединат во името на македонската национална кауза. Соочени со таквата реалност, албанските екстремисти брзо ќе ги заборават своите фантазии.
Стефан Влахов-Мицов
