Мака ми е од циниците што ги има околу мене,мака ми е од ‘‘другарите‘‘ кои само гледат да те изнервираат, мака ми е што луѓето околу мене не се воопшто созреани, мака ми е што имам другари со кои не може човек да си направи муабет, мака ми е што мислев дека постои вистинско другарство, но тоа е само една голема лага, не не постои вистинско другарство..,
... мака ми е што не можам да се видам со неа, да ја изгушкам..., мака ми е што не можам да им вратам на оние што мене ме прават ваков-тажен и тоа само за да не ги навредам,...али јебига таков сум...