- Член од
- 7 септември 2016
- Мислења
- 22.898
- Поени од реакции
- 39.753
„Кај 30-годишна жена се развил рак на мочниот меур, што е исклучително ретко, во 4 стадиум, по третата вакцинација. Спајк протеинот го угасил имуниот систем.
Ова беше проследено со геномска дисрегулација, односно нејзините гени за следење на туморот беа буквално исклучени. Таа имаше илјадници гени кои беа во основа дисрегулирани, гените поврзани со поправка на ДНК беа исклучени, таа имала прекин на двојната нишка во ДНК“,
тие кои примиле мНРА вакцини имале околу 30-50 отсто зголемен ризик од рак на дојка, колоректален карцином, леукемија, лимфом, но го дава досега и најпрактичниот совет како да го исчистите телото од токсичниот спајк протеин од КОВИД вирусот и од мНРА вакцините како директна причина за канцерите, за миокардитис посебно кај младите, за новиот наплив на автоимуни болести...
„Го документиравме првиот директен доказ дека генетскиот код на mRNA вакцината се интегрира во човечкиот геном. Тоа е случај на млада жена, триесетгодишна, со рак на мочниот меур, и она што беше пронајдено е дека генетскиот материјал на векторот на Фајзер се интегрирал во хромозомот 19 во овој тумор.“
ова служи како таканаречен извештај за предупредување, бидејќи тоа е првиот документиран доказ за геномска интеграција на генетски материјал од mRNA вакцина.
Оваа жена имала 31 година и развила рак на мочниот меур во 4 стадиум набргу по три mRNA дози. Ова е нечуено, рак на мочниот меур во 4 стадиум кај млада жена. Ова е многу ретко.
Значи, тоа нè наведе да сакаме да погледнеме и да направиме молекуларно профилирање и генетско секвенционирање.
Погледнавме во нејзината циркулирачка туморска ДНК, погледнавме во нејзиното протеомско излачување, погледнавме во основа сè што можеше да се погледне. И во циркулирачката ДНК, во хромозомот 19, пронајдовме совпаѓање од 20 базни парови со плазмидната ДНК секвенца на Фајзер.
Значи, Фајзер и Модерна користеле ДНК плазмиди кои во основа изгледаат како кругови, но тоа е ДНК, во производствените погони, за да создадат mRNA.
Дел од овој плазмид содржи нешто што се нарекува spike open reading frame region („регионот на отворена рамка за читање на спајк протеинот“), што всушност помага да се произведе mRNA за кодирање на спајк протеинот.
Значи, дел од тој spike open reading frame region совршено се совпадна со хромозомот 19 на пациентката со оваа туморска ДНК. Кога имаме совпаѓање од 20-20 базни парови на сопствена и надворешна ДНК, постои шанса од еден во билион тоа да била само аномалија или коинциденција. Значи речиси невозможно да било само случајност, и затоа, ова многу загрижува."