Комунизам VS капитализам - идеолошки осврт

  • Креатор на темата Креатор на темата Sussaro
  • Време на започнување Време на започнување
Да, можеби би бил подобар од капитализмот, само проблемот е што пак ќе има гладни за власт.
Треба уште подобар.....

Нешто без централизирана власт. Систем каде буквално сите одлуки паѓаат на изборот на народот, не на неколкумина.
 
Точно таквите медиокритети се рана за секое општество. Неможи да се ѕида еднаквост ако немаме високи морални, од индивидуален и заеднички аспект, норми и тежнеење за напредок не за делот - туку целината.

Главата ти е на погрешно место. Зошто воопшто некое општество би тежнеело кон идеал на еднаквост. Медиокритет. Алтруизам итн...
Бидејќи ова е апстрактна и субјективна работа никој не може да даде објективен одговор. Поготово не за некоја тема од овој калибар.
Се разбира исклучок е некој што има објективна перспектива за општествената реалност ... што се разбира е невозможно.
 
Главата ти е на погрешно место. Зошто воопшто некое општество би тежнеело кон идеал на еднаквост.

Зошто денешното општество, кое е се него базирано на еднаквост, му оди баш добро нели? Е затоа.
 
Комунизам е политичка теорија чии приврзаници се залагаат за воспоставување на бекласна и бездржавна заедница на изобилството при што сметаат дека единствениот начин за создавање услови за премин кон една таква заедница е воведувањето на еднопартиска диктатура со тоталитарни карактеристики на чело со комунистичката партија. Обично комунизмот се дефинира само преку стремежот за остварување на бескласно општество во кое распределбата ќе се врши според принципот „секој според способностите, секому според потребите“, но бидејќи и други левичарски теории тежнеат кон истата цел (во прв ред анархистите), нужно е при дефинирањето на комунизмот да се вклучи и начинот преку кој комунистите намераваат да го изградат бекласното општество, односно, и убедувањето дека патот до бескласното општество води преку т.н. „диктатура на пролетаријатот“, која во стварноста беше диктатура над пролетаријатот и над останатите класи во општеството.
Комунистичкото учење се темели врз ленинизмот, кој го претставува Лениновото учење и неговото толкување на марксизмот. Поради карактеристичната тоталитарна нетолерантност, комунизмот како политички правец и како политичка теорија не е хомоген. Напротив, постојат повеќе поттипови комунистички теории:

Капитализам како економски систем е систем во кој сите или повеќето средства на производство се во приватна сопственост и се користат за остварување профит, и каде инвестициите, производството, дистрибуцијата, приходот, и цените се одредуваат преку делувањето на „слободниот пазар“ наместо преку централизираната државна контрола како во командната економија. Денес капитализмот е доминантен економски систем во светски рамки.
Капитализам како општествено уредување е систем изграден врз база на две класи, два општествени слоја: класата на управувачи и потчинета класа.
Класата на управувачи, позната и под термините капиталисти и буржуи, е составена од помал број на луѓе во општеството, кои поседуваат огромни материјално-финансиски добра. Управувањето со општеството се врши преку цела низа официјални и неофицијални инструменти, како например: формирање на јавното мислење преку средствата за јавно информирање кои се во посед на управувачката класа, или, преку разни форми на финансирање на политиката, финансирање на добротворните организации, често директно учество во власта, финансирање на културно-уметнички или спортски организации. Сето тоа е со цел вршење влијание врз носењето и спроведување на законите, а со тоа и обезбедување на нови начини за остварување профит, кој пак повторно ја зголемува управувачката моќ, а таа се користи за вршење влијание при носењето и спроведување на закони... и така во круг. Примери:

  • Бил Гејтс, еден од основачите на Мајкрософт, еден од најбогатите луѓе во историјата на човештвото, сопственик на неколку електронски медиуми
  • Роман Абрамович, мултимилијардер од Русија, сопственик на медиуми, енергетски компании, спортски клубови...
  • Руперт Мурдок, медиумски магнат од САД, сопственик на енормни богатства
  • Трифун Костовски, македонски елитен бизнисмен, основач на Утрински Весник, сопственик на спортски клубови, неколкугодишен пратеник, градоначалник на Скопје, сопственик на банки, осигурителни компании...
  • Штерјо Наков, македонски елитен бизнисмен, основач на Вест, сопственик на спортски клубови, врвни хотели, Лотарија на Македонија, винарска визба,
  • Велија Рамковски, македонски елитен бизнисмен, основач на А1 Телевизија, основач на фондации од културен карактер
  • Минчо Јорданов, македонски елитен бизнисмен, неколкугодишен министер во владата на Република Македонија, сопственик на болница, дневниот весник Нова Македонија, неколку спортски клубови
Во процесот на управување особено важна улога има создавањето на привид дека политичкиот естаблишмент нешто контролира: буржуите се центарот на општеството кон кој гравитираат сите структури па и политичките елити. Не се приклонува управувачката класа кон оваа или онаа партија, обратно, партиите се приклонуваат кон капиталистите. На тој индиректен начин се врши суштинско управување.
Управуваната класа, позната под термините работничка класа или пролетери, е сочинета од мнозинскиот дел на општеството кој поседува скромни имоти, или дури и не поседува имоти.
Во почетокот на деведесеттите години на 20-от век, со падот на комунизмот, дојде до израз надмоќта на капитализмот на економски план.
 
Амбасадорка, сакаш да кажеш дека имаш пристап до Википедија? Браво... :cuc:
Главата ти е на погрешно место. Зошто воопшто некое општество би тежнеело кон идеал на еднаквост. Медиокритет. Алтруизам итн...
Бидејќи ова е апстрактна и субјективна работа никој не може да даде објективен одговор. Поготово не за некоја тема од овој калибар.
Се разбира исклучок е некој што има објективна перспектива за општествената реалност ... што се разбира е невозможно.

А кон што би требало едно општество да тежнее? И што ти значи потоа Медиокритет, точка? Алтруизам, итн, три точки? Ги изедначуваш тие две или мене така ми се чини. Пошто а е така... само икончево можам да го стаам :shok:
 
Еинствено нешто што го добивме од капитализмотв се истите срања само во нови, другачиј, модерни и фенси паковања.
 
Амбасадорка, сакаш да кажеш дека имаш пристап до Википедија? Браво... :cuc:


А кон што би требало едно општество да тежнее? И што ти значи потоа Медиокритет, точка? Алтруизам, итн, три точки? Ги изедначуваш тие две или мене така ми се чини. Пошто а е така... само икончево можам да го стаам :shok:

Не ги изедначувам, далеку од тоа.
Ги истоветувам како најчестите одлики на социјализмот кои што повеќето луѓе ги сметаат за "благородни" цели на едно општество.
Иако е, претпоставувам нешто валидно во кое можеш да веруваш, јас не го делам тоа мислење.
 
Не ги изедначувам, далеку од тоа.
Ги истоветувам како најчестите одлики на социјализмот кои што повеќето луѓе ги сметаат за "благородни" цели на едно општество.
Иако е, претпоставувам нешто валидно во кое можеш да веруваш, јас не го делам тоа мислење.

Па затоа и те прашав кон што сметаш дека едно општество треба да се стреми?

А исто така, една од одликите која социјализмот сакаше да ја форсира, беше алтруизмот. И ако преку тоа се создаде медиокритетна маса која го практикува, тогаш фала му на Бога, или Тито, или кој и да е заслужен за тоа.

Бидејќи нели со систем во кој сите се сложни и се почитуваат меѓусебно не можеш да се снајдеш, а нашиве модерни општества барем не лажат дека тежнеат кон тоа, зошто си пред монитор а не си некаде во Вејце или Опае да покажеш колку си способен да издржиш во едно поинакво општество каде владее принципот на “појак сум - преживувам и те уништувам тебе“?
 
Па затоа и те прашав кон што сметаш дека едно општество треба да се стреми?

А исто така, една од одликите која социјализмот сакаше да ја форсира, беше алтруизмот. И ако преку тоа се создаде медиокритетна маса која го практикува, тогаш фала му на Бога, или Тито, или кој и да е заслужен за тоа.

Бидејќи нели со систем во кој сите се сложни и се почитуваат меѓусебно не можеш да се снајдеш, а нашиве модерни општества барем не лажат дека тежнеат кон тоа, зошто си пред монитор а не си некаде во Вејце или Опае да покажеш колку си способен да издржиш во едно поинакво општество каде владее принципот на “појак сум - преживувам и те уништувам тебе“?

Мислев да отворам нова тема во филозофија за објективизмот, но бидејќи времето ме коси тука ќе објаснам во кратки црти.

Јас верувам дека "рационалниот егоизам" е највисокото морално добро кај еден човек.
Исто така верувам дека значењето на животот доаѓа од независна креативност, индивидуално достигнување.
Мислам дека тоа што е колективно е бескорисно, безживотно, само себичноста (во сегашната состојба на општеството) е вистинска морална вредност.

Социјалистичките закони на големо го протресуваат најдоброто што човештвото го има да го понуди на услуга на мрзливите и слабите.

И уште полошо, наместо да ги пенализираат најдобрите индивидуалци да им помагаат на најслабите, најслабите беа одржувани слаби држејќи ги комотно во нивната несреќа со "социјална помош".

Социјалната помош е злосторство кон своите корисници - просветленото нешто кое што би требало да се стори е да не се заштитуваат од последиците на неуспехот.

Во тие последици би била мотивацијата за тие да се издигнат, и да го сватат својот потенцијал како креативни, независни индивидуалци.
Ја користам идејата за социјална држава како нешто на кое сите можеме да ги завиткаме главите (метафорички кажано).

Но еве да го земеме ова и на поопшто ниво. Ако ја погледнеш судбината на комунистичките земји - ќе се шокираш.

Русија- дом на Толстој, најголемиот светски новелист, станува културна пустелија за времетраење на скоро еден век.

Кинеската "Културна револуција" го исече наследството како со моторна пила. Уметници, поети, боречки уметници, визионери - сите заклани како животни.

Источна Европа обсудена во полициска држава каде што креативниот импулс или е користен за пропаганда, протресен, или уништен.
Би напишал уште многу меѓутоа како што реков на почетокот на постов времето не е на моја страна.
 
Егоизмот не може да се отфрли, тој постои но има обостран егоизам кога и на двете страни им е од интерес и им е интересно да контактираат и соработуваат. Второ Социјализмот ги штител слабите? Па кому треба да му се пружи помош? на тој што треба помош? Второ, тие што се мислат за силни и во капитализмот не успеваат бидејќи мнозинството бара леб и игри, забава, капитализмот е комерцијално општество базирано на профитабилна логика. Значи тоа што се бара е ок. А што се шверцува? Дрога, оружје, бело робје...Кој шверцува поезија? Па нема интерес за тоа! Многу добро ти кажа дете од Вардар ај да те видам што ќе кажеш на неговиот исказ:„Бидејќи нели со систем во кој сите се сложни и се почитуваат меѓусебно не можеш да се снајдеш, а нашиве модерни општества барем не лажат дека тежнеат кон тоа, зошто си пред монитор а не си некаде во Вејце или Опае да покажеш колку си способен да издржиш во едно поинакво општество каде владее принципот на “појак сум - преживувам и те уништувам тебе“?
 
Мислев да отворам нова тема во филозофија за објективизмот, но бидејќи времето ме коси тука ќе објаснам во кратки црти.

Јас верувам дека "рационалниот егоизам" е највисокото морално добро кај еден човек.
Ми се допаѓа насловот. Рационален егоизам, тоа е нешто кое би го земал како мото во животот, но не можам да го наречам општествено уредување, штуро е во својата смисла.

ZippidyDragon напиша:
Исто така верувам дека значењето на животот доаѓа од независна креативност, индивидуално достигнување.
Мислам дека тоа што е колективно е бескорисно, безживотно, само себичноста (во сегашната состојба на општеството) е вистинска морална вредност.

Социјалистичките закони на големо го протресуваат најдоброто што човештвото го има да го понуди на услуга на мрзливите и слабите.

И уште полошо, наместо да ги пенализираат најдобрите индивидуалци да им помагаат на најслабите, најслабите беа одржувани слаби држејќи ги комотно во нивната несреќа со "социјална помош".

Социјалната помош е злосторство кон своите корисници - просветленото нешто кое што би требало да се стори е да не се заштитуваат од последиците на неуспехот.

Во тие последици би била мотивацијата за тие да се издигнат, и да го сватат својот потенцијал како креативни, независни индивидуалци.
Ја користам идејата за социјална држава како нешто на кое сите можеме да ги завиткаме главите (метафорички кажано).

Но еве да го земеме ова и на поопшто ниво. Ако ја погледнеш судбината на комунистичките земји - ќе се шокираш.

Русија- дом на Толстој, најголемиот светски новелист, станува културна пустелија за времетраење на скоро еден век.

Кинеската "Културна револуција" го исече наследството како со моторна пила. Уметници, поети, боречки уметници, визионери - сите заклани како животни.

Источна Европа обсудена во полициска држава каде што креативниот импулс или е користен за пропаганда, протресен, или уништен.
Би напишал уште многу меѓутоа како што реков на почетокот на постов времето не е на моја страна.

Сега, ја почнавме дискусијата во правец на иднината (кон што кој се стреми) а ти наеднаш почнуваш да ми даваш примери од минатото за држави чии уредувања во никој случај не можат да бидат земени за релевантни, бидејќи иако се повкуваа на повисоко добро, не успеаа да го доловат истото во пракса. Тоа е исто како да се повикуваме на инквизицијата кога сакаме да дискутираме за постоењето на Бог.

Но, бидејќи очигледно имаш ум да дебатираш, врати се на тежнеењето на системот и што тоа нуди.
Рече дека уредувањата каде се форсира значењето на групата ги уништува и ги минира уметниците и нивниот индивидуализам, но тоа не е точно. Уредувањата кои сакаа да бидат такви ги минираа, бидејќи уметниците по својата природа се бунтовници и одеа против режимот. Секако, тука е грешката во системот бидејќи уметникот не смее да се ограничи, но еве и јас би одел малку ретро за да докажам поента. Југославија која беше многу блиску до идејата за комунизам, ги имаше под своја капа едни “Рибља Чорба“ кои уште во `82 имаа песна “Како је лепо бити глуп“ без да трпат било какви санкции. Значи и во такво уредување уметничкиот излив е возможен, доколку “разумниот егоизам“ се одржи на ниво.

И уште ова. Сериозно обвинување е луѓето со посебни потреби да сакаш да ги убиеш само затоа што се родени без вид, слух, со една нога, итн итн... бидејќи со твојот став toughest survive тие ќе умрат за две секунди. И исто така, рационалниот егоизам тука ти е претворен во нерационално лудило кое постои за задоволување на едно тинејџерско чувство какво што е потврдата за величина која е поголема од онаа на околината.
 
Прашањето што го поставува Жижек , дали ќе опстане т.н. природно сојузништво на демократијата и либералниот капитализам , или светот ќе го прифати новиот систем на Кина - кој комбинира капитализам со диктатура , каде економски е се поуспешен од Западот.
 
Principite na izvorniot kapitalizam samite se pobija vo praksa so drzavnata intervenzija vo najnovata kriza...
 
Државната интервенција не е нешто ново , изворниот капитализам(lassez faire) од порано е докажан дека не може да функционира совршено.
Но , зар има таков систем?
 
во времето на Адам Смит било поинаку...:toe:

енивеј...долга и широка е,сега сум малце...поп***н..другпат..
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom