Кога требаше да бирам меѓу среќа и тага одбрав...

[Mac))]

Но,не верувам дека има човек кој свесно би избрал тага,освен ако не е мазохист.

Смени ја фразата,и не верувај дека нема што не бира тага свесно.
Бидејќи се зависи од начинот на гледање,можеби ви изгледа дека,на пример,купувањето нов мобилен е за човекот да биде посреќен.
Но,on the long run,всушност тој самиот се води кон сосема спротивното од среќата,со тоа што во одреден момент во животот,ќе му здосади тој телефон и сам ќе биде несреќен.
Истото се случува со сите нормални и луксузни потреби,односно сите ние сме свесни дека бираме тага,само сме недоволно храбри да го признаеме тоа.

 

[Crazy in Love]

Смени ја фразата,и не верувај дека нема што не бира тага свесно.
Бидејќи се зависи од начинот на гледање,можеби ви изгледа дека,на пример,купувањето нов мобилен е за човекот да биде посреќен.
Но,on the long run,всушност тој самиот се води кон сосема спротивното од среќата,со тоа што во одреден момент во животот,ќе му здосади тој телефон и сам ќе биде несреќен.
Истото се случува со сите нормални и луксузни потреби,односно сите ние сме свесни дека бираме тага,само сме недоволно храбри да го признаеме тоа.

Материјалните работи,никогаш не носат потполна среќа,бидејќи во природата на човекот е набргу материјалните работи да му здосадуваат и да бира нов примерок.
Мојата поента беше за други сегменти во животот.

 

[Маwечко]

Материјалните работи,никогаш не носат потполна среќа,бидејќи во природата на човекот е набргу материјалните работи да му здосадуваат и да бира нов примерок.
Мојата поента беше за други сегменти во животот.

И те како може човек да ужива во нешто материјално, како на пример парче облека.

Има на пример, некој џемпер кој што премногу ми се допаѓа и сакам да си го купам. Кога ќе го купам, тоа чувство, дека го поседувам џемперот ќе ме исполни и ќе ме направи ептен среќна.
Оној, на кој ќе му се смачи од џемперот после некое време, тој воопшто не го ни сакал на почеток, претежно во тие спаѓаат некои без изграден свој стил и купуваат нешто само поради тоа што е во мода и за да бидат во тренд, а не поради тоа што ќе им причинува задоволство да го носат.

Секако, не викам дека постојано треба да го носам тој џемпер и бојата да му избледи од носење за да докажам дека не ми се смачило од него, но да сакам да го носам и после 10то перење и да не го затурам некаде, а претходно сум пекала да го купам.

 

[Foxy`BuTTerFLY]

Е сеа онтопик: што е толку невознможно и смешно? девојката е во право, постојат луѓе кои сакаат да се самосожалуваат со надеж дека некој ќе им обрне внимание, па така ќе бидат во центарот на вниманието.Таквите луѓе имаат комплекси или нерешени проблеми во својот живот.
Ако зборуваме за смешно, смешно е она твоето се срамам за тебе втф?!!!!!

 

[The Goddess]

Прво примитивни и непотребни коментари како ова не, доколку имаш спротивно мислење можеш да го искажеш во пост со причини зашто не го делиш истото милсење.
Е сеа онтопик: што е толку невознможно и смешно? девојката е во право, постојат луѓе кои сакаат да се самосожалуваат со надеж дека некој ќе им обрне внимание, па така ќе бидат во центарот на вниманието.Таквите луѓе имаат комплекси или нерешени проблеми во својот живот.
Ако зборуваме за смешно, смешно е она твоето се срамам за тебе втф?!!!!!

Апсолутно се сложувам со Foxy! Има луѓе кои обожаваат да се во центарот на вниманието и кои за да го постигнат тоа ќе превземат секакви мерки. Дури сум имала ептен блиска личност која се однесувала на овој начин така што знам како е. Има луѓе кои веќе не знаат што да превземат за да го добијат твоето внимание и се внесуваат во потполност во улогата на глумење на жртви. После еден извесен период тие и самите ќе почнат да веруваат дека се жртви и започнавуаат да се сожалуваат така што тоа им станува навика. Секако дека има луѓе кои уживаат во самосожалувањето и на тој начин живеат т.е. на тој начин доаѓаат до некоја нивна среќа. Тоа се психички нестабилна и како што кажа Foxy искомлексирани личности. Во денешно време се е возможно, ништо нека не ве чуди.

 

[Natural-girl]

Добро луѓе да ги отфрлиме самодеструктивните, мазохистите и "кутриот јас" луѓе, очигледно е дека дека имаат погрешна претстава за себеси а некои од нив очајно бараат внимание, на погрешен начин.

Другите не избираат тага...но...понекогаш бираат погрешни патишта, понекогаш се разочарани и повредени од блиски личности, понекогаш едноставно им е лош период, потребна им е изолација...
И тоа е сосем нормално, повремено, не често.

 

[guardian devil]

jas izbrav taga namesto sreća za da bidat srećni moite, jas sum nesrećna

 

[Yugo]

Мислам дека некогаш свесни си ја бираме тагата, некоаш несвесно, но на крај 90% од работите кога имаме избор и кога треба да избереме помеѓу среќа и тага ние ја бираме тагата. Мн ретко се случува да ја избереме среќата, но и таа среќа нема да трае вечно еден ден ќе згасне таа дали порано или покасно. Така да ако сумираме на крај се се сведува на тоа бирање помеѓу среќа и тага. Така животот ни е динамичен.

 

[*Каталонец*]

Бирам среќа и фурам

 

[oBi_VaN]

Поглупа тема здравје....

И не сум тажен што постирав ваков глуп пост!

Ама не сум ни среќен!

Сеедно ми е!

И темата уште е глупа...

Сака некој да биде тажен?

Сигурно дека НЕ!

 

[Magde.]

Поглупа тема здравје....

И не сум тажен што постирав ваков глуп пост!

Ама не сум ни среќен!

Сеедно ми е!

И темата уште е глупа...

Сака некој да биде тажен?

Сигурно дека НЕ!

верувај има луѓе што ја бираат тагата наместо среќата...

jas izbrav taga namesto sreća za da bidat srećni moite, jas sum nesrećna

а и има луѓе што сакаат да бидат сожалувани цело време па само ако бидат тажни ќе бидат сожалувани...па затоа бираат тага....

 

[PSYtisfaction]

Луѓето одбираат тага (односно, да го ословам подобро, изборот што ќе донесе негативен исход), затоа што се плашат од ризици. Се плашат дека изборот нема да испадне според очекуваното и дека ќе им донесе тага, што ќе ги врати на почетокот, па why bother? У суштина, и да избереш тага не можеш да знаеш дали си направил лош избор зошто не си ја избрал потенцијалната среќа. Испаѓа дека и вака и така, исходот ќе биде- тага.

Плус тага е more fun. Ако си среќен, ќе немаш муабет со пријателките кога ќе се сретнете на кафе. Нема да можеш да им се жалиш прописно и просто ќе нема што да се каже. Се знае каков муабет иде со кафе и цигара: еј, абе оваа комшиката се разведе од тој волот, мајка ми пак ја врти реумата, пак каснат со платата, боље да не напраев дете со оноа говедоно. - Јебига, живот, мислиш мене ружи ми цветаат- ќе ти одговори пријателката. И ти раскажува како уште не го разрешиле спорот за имотот и како у вторник и вадат година на мајка и. Ти навидум сочувствуваш, а потајно се чувствуваш подобро. И да не ти е гајле- и она така се осеќала после твоите исповеди.
Верувај дека многу полошо ќе и било ако и кажеш: „Добив на лотарија“ или „Маж ми ќе ме носи на втор меден месец у Куба“.

Да нема тага, луѓето ќе се отуѓат. Никој ќе нема за ништо да се олесни, ќе згасне социјализацијата Јас забегав у теории што се плашам да ги препрочитам, ама не е важно...

Фактот е дека човекот стварно често (не)свесно одбира мизерија наместо исполнетост, а причините се многубројни или па непознати- тоа е релативно.

 

[oBi_VaN]

верувај има луѓе што ја бираат тагата наместо среќата...



а и има луѓе што сакаат да бидат сожалувани цело време па само ако бидат тажни ќе бидат сожалувани...па затоа бираат тага....

Абе се има на светов, ама која е логиката да некој покрај среќата ја одбере тагата? Ми текнува и на мене на оние луѓе (најчесто девојчиња) кои во периодот на пубертет правеа сцени, плачки и што не само да привлечат внимание. Ама тоа е во период на пубертет, не верувам дека останува навика.
А сосема е различно сега да правиме муабет за самосожалувањето! Значи изборот на тага не би требало да се меша со поимот самосожалување. Тој што избрал тага, не би требало да се самосожалува бидејки направил избор, да биде тажен!
Кај нас се најчест пример се „самосожалувачите“ кои во принцип и се малку мазохистички расположени. Сите можеме да наброиме барем тројца од нашето опкружување кои се опседнати со самосожалување, макар и тоа да е безврска, онака из чиста мира, Lag of attention...
Според мене, за да избереш тага треба да си поприлично свесен и несебичен човек! Неможеш тоа да го направиш со убедување дека ако ти си тажен, некој ќе дојде и ќе те сожалува тебе и ти ќе го привлечеш внмиманието на светот околу тебе, што е пак основен мотив на самосожалувачите!
Значи треба да се направи дистинкција помеѓу поимите!

 

[Сатори]

Луѓето одбираат тага (односно, да го ословам подобро, изборот што ќе донесе негативен исход), затоа што се плашат од ризици. Се плашат дека изборот нема да испадне според очекуваното и дека ќе им донесе тага, што ќе ги врати на почетокот, па why bother? У суштина, и да избереш тага не можеш да знаеш дали си направил лош избор зошто не си ја избрал потенцијалната среќа. Испаѓа дека и вака и така, исходот ќе биде- тага.

Плус тага е more fun. Ако си среќен, ќе немаш муабет со пријателките кога ќе се сретнете на кафе. Нема да можеш да им се жалиш прописно и просто ќе нема што да се каже. Се знае каков муабет иде со кафе и цигара: еј, абе оваа комшиката се разведе од тој волот, мајка ми пак ја врти реумата, пак каснат со платата, боље да не напраев дете со оноа говедоно. - Јебига, живот, мислиш мене ружи ми цветаат- ќе ти одговори пријателката. И ти раскажува како уште не го разрешиле спорот за имотот и како у вторник и вадат година на мајка и. Ти навидум сочувствуваш, а потајно се чувствуваш подобро. И да не ти е гајле- и она така се осеќала после твоите исповеди.
Верувај дека многу полошо ќе и било ако и кажеш: „Добив на лотарија“ или „Маж ми ќе ме носи на втор меден месец у Куба“.

Да нема тага, луѓето ќе се отуѓат. Никој ќе нема за ништо да се олесни, ќе згасне социјализацијата Јас забегав у теории што се плашам да ги препрочитам, ама не е важно...

Фактот е дека човекот стварно често (не)свесно одбира мизерија наместо исполнетост, а причините се многубројни или па непознати- тоа е релативно.

Одличен пост, само да додадам, барем според мене, голем процент од луѓето не сакаат да се замараат, а многу е полесно да бидеш тажен, него да бидеш среќен.
На тагата се навикнуваш, егзистираш во неа, без да се трудиш премногу, секогаш можеш да се жалиш и да патетизираш, за среќа треба борба, треба многу потешко сценарио, од тоа во кое вегетираш и паразитски се настројуваш.
+ тоа што Псај го потенцираше, тагата во некои моменти, знае да биде многу позабавна.

 

[Razorblade Kiss]

Абе се има на светов, ама која е логиката да некој покрај среќата ја одбере тагата?

Aко немало логика,немало ни тагата да постои како чувство. Прочитајте го постот на Викторгг,не можеш да бидеш сигурен дека ако си избрал среќа ќе бидеш тажен и обратно. Се зависи од самиот ти. Среќа и тага не постојат во готово пакување од 250 и 500 грама,не се готови производи кои се спремни за конзумирање,се зависи од тоа како ти ќе си го приготвиш народно кажано.

Ми текнува и на мене на оние луѓе (најчесто девојчиња)

Ми текнува и (на) мене кога некогаш постоеше голема разлика помеѓу машкиот и женскиот пол.Сега,би рекла дека сме тука некаде,можеби и вие водите.

во периодот на пубертет правеа сцени, плачки и што не само да привлечат внимание. Ама тоа е во период на пубертет, не верувам дека останува навика.

:budala: Види,имаш и период на адолесценција,период на менопауза/дркохватфобија,период на климактериум,кои се еднакво бедни како и пубертетот...навика бе:smoke: Јас би го нарекла мази на секојдневието и жители на стакленото звоно кои веќе не знаат што да направат па со нож си прават иконостаси на рацете. Предавници на флотата наречена Преживувајќи низ животот.

А сосема е различно сега да правиме муабет за самосожалувањето! Значи изборот на тага не би требало да се меша со поимот самосожалување. Тој што избрал тага, не би требало да се самосожалува бидејки направил избор, да биде тажен!
Кај нас се најчест пример се „самосожалувачите“ кои во принцип и се малку мазохистички расположени. Сите можеме да наброиме барем тројца од нашето опкружување кои се опседнати со самосожалување, макар и тоа да е безврска, онака из чиста мира, Lag of attention...

Тоа се пациенти. Наместо по кучињата скитници,би требало нив да ги бркаат шинтерите.Lack of attention да.Би измислиле се за да дојдат до она чувство на сожалвозбудемпатија од другите

Според мене, за да избереш тага треба да си поприлично свесен и несебичен човек!

Се слагам. Но не е секој ден облачно. За секој на светов има бар малку од онаа скапоцена супстанција наречена спокој,која еволуира во среќа,во било каков облик,не зборуваме само за љубов,фала богу.