Како ги замислувате пеколот и рајот (ако воопшто постојат)?

  • Креатор на темата Креатор на темата The_Grim
  • Време на започнување Време на започнување
Пеколот го замислувам како патот од Радовиш за Струмица.
 
Не можам да создадам потполна слика ама ќе биде слично на овосветските убавини ама 99 степени понасладни во Рајот и слично на овосветските ужасии 99 степени поморбидни во пеколот.
Во рајот би требало да има прекрасни егзотични плажи, реки од мед и млеко, вино кое не опива, преубави жени од чија убавина би се стопил светов доколку една слезе на земјата.
А во пеколот ќе го јадеме месото од нашиот мртов брат, ќе страдаме од животните, ќе бидеме жедни и гладни и ќе тонеме во кал.
 
Нити има пекол нити има рај , тоа е измислено за да човек биде секогаш во состојба на страв .
 
Нити има пекол нити има рај , тоа е измислено за да човек биде секогаш во состојба на страв .


Тоа е вградено во нашата потсвест, дури и најголемите неверници си го имаат поставено прашањето "Што ако" !
 
Не можам да создадам потполна слика ама ќе биде слично на овосветските убавини ама 99 степени понасладни во Рајот и слично на овосветските ужасии 99 степени поморбидни во пеколот.
Во рајот би требало да има прекрасни егзотични плажи, реки од мед и млеко, вино кое не опива, преубави жени од чија убавина би се стопил светов доколку една слезе на земјата.
А во пеколот ќе го јадеме месото од нашиот мртов брат, ќе страдаме од животните, ќе бидеме жедни и гладни и ќе тонеме во кал.

Незнам зошто би пиел вино кое не опива , би јадел измет од инсекти , би се потсекал на времето кога си бил дете и ти било убаво додека цицаш , би барал убавина која никогаш не си ја видел и би уживал у она што не си го опипал у сегашниов живот , како плажи у твојот случај или планини и снег за некој од Хаити на пр.
Рајот е потреба која се јавува негде во моментот на рагање на човекот
и е последица на 9 месеци рај во утробата на мајка ти , и цел живот е потрага по тие задоволства.
Ке го доживееш пак во наредниот живот пред да се родиш и во наредниот иво другиот по него и тн. се додека не се разбудиш.
А пеколот ке ти биде моментот на рагање кога ке го доживееш најголемиот шок пострашен дури и од смртта во предходниот живот , по кој следи амнезија .

:pos2: Чудна коинциденција
 
Незнам зошто би пиел вино кое не опива , би јадел измет од инсекти , би се потсекал на времето кога си бил дете и ти било убаво додека цицаш , би барал убавина која никогаш не си ја видел и би уживал у она што не си го опипал у сегашниов живот , како плажи у твојот случај или планини и снег за некој од Хаити на пр.
Рајот е потреба која се јавува негде во моментот на рагање на човекот
и е последица на 9 месеци рај во утробата на мајка ти , и цел живот е потрага по тие задоволства.
Ке го доживееш пак во наредниот живот пред да се родиш и во наредниот иво другиот по него и тн. се додека не се разбудиш.
А пеколот ке ти биде моментот на рагање кога ке го доживееш најголемиот шок пострашен дури и од смртта во предходниот живот , по кој следи амнезија .

:pos2: Чудна коинциденција


Има малку вистина во твоите зборови. Човек тоа што не го постигнал на овој свет ќе има шанса да го добие на другиот. Исто и тој што не ја добил казната на овој свет ќе ја добие на другиот.
 
Коа бев мал, кога бев верник, рајот го замислуев ко место со бела убаа светлина, сите облечени во бели наметки, убави моми, јадење пиење шо ти праи мерак.
А пеколот како светов сега, само во оган.

А сега, ги замислувам како мајндфак, за да бидеш поарен чоек демек.
Ќути среќа шо сум атеист.

Има малку вистина во твоите зборови. Човек тоа што не го постигнал на овој свет ќе има шанса да го добие на другиот. Исто и тој што не ја добил казната на овој свет ќе ја добие на другиот.

А шо ако не постои афтерлајф, реинкарнација?
Тогаш рајот би бил додека си жив, а пеколот додека скапуваш и те јадат црви.
 
Рајот го замислувам како огромен фрижидер со пива.
Пеколот го замислувам како просторија со кикирики ама без пиво.
 
Коа бев мал, кога бев верник, рајот го замислуев ко место со бела убаа светлина, сите облечени во бели наметки, убави моми, јадење пиење шо ти праи мерак.
А пеколот како светов сега, само во оган.

А сега, ги замислувам како мајндфак, за да бидеш поарен чоек демек.
Ќути среќа шо сум атеист.



А шо ако не постои афтерлајф, реинкарнација?
Тогаш рајот би бил додека си жив, а пеколот додека скапуваш и те јадат црви.

Ако не постои афтерлајф тогаш све ти е џабе , ама ти знаеш дека има афтерлајф па ме чуди зошто го поставуваш ова глупо прашање .
 
Рајот ти е таков каков што е затоа што Чак Норис таму оди единствено напушен и со никогаш невидена насмевка и добрина во душата. Пеколот ти е место каде што владее хаос затоа што Чак Норис никогаш не стапнал таму.
 
Коа бев мал, кога бев верник, рајот го замислуев ко место со бела убаа светлина, сите облечени во бели наметки, убави моми, јадење пиење шо ти праи мерак.
А пеколот како светов сега, само во оган.

А сега, ги замислувам како мајндфак, за да бидеш поарен чоек демек.
Ќути среќа шо сум атеист.



А шо ако не постои афтерлајф, реинкарнација?
Тогаш рајот би бил додека си жив, а пеколот додека скапуваш и те јадат црви.


Токму така затоа и треба да се трудиме и на овој свет да ги задоволиме нашите потреби и желби.
 
Ако не постои афтерлајф тогаш све ти е џабе , ама ти знаеш дека има афтерлајф па ме чуди зошто го поставуваш ова глупо прашање .

Од каде би знаел дека има афтерлајф? Не сум умрел...
Искрено не веруем дека постои реинкарнација, ниту пак “подобро место“.
Умираш, скапуваш.

Исто како шо би скапал телевизорот кога ќе го исклучиш од струја и го оставиш у подрум со години.
Така и ние, старееме, органите не ја извршуваат функцијата доволно добро, или од друга причина ќе се наруши правилната функција на системот во телото шо не одржува во живот.
Мозокот нема веќе струја, и тоа е тоа, рам меморијата во глаата се празни, нема веќе што да им дава команди на органите да функционираат (ако се сеуште таму) и умираааш. Следна работа, те носат во капела, те плачат, те носат во бутел/ѓорче3/сингилич/any other graveyard, те закопуваат или кремираат. И толку со тебе братко.
Е сеа, дали има или нема афтерлајф, останува да видам одкога ќе умрам, језда, ме интересира стварно, шо се дешава после тоа, ама не би избрзал со одговорот на тоа прашање од прва рака.
 
Од каде би знаел дека има афтерлајф? Не сум умрел...
Искрено не веруем дека постои реинкарнација, ниту пак “подобро место“.
Умираш, скапуваш.

Исто како шо би скапал телевизорот кога ќе го исклучиш од струја и го оставиш у подрум со години.
Така и ние, старееме, органите не ја извршуваат функцијата доволно добро, или од друга причина ќе се наруши правилната функција на системот во телото шо не одржува во живот.
Мозокот нема веќе струја, и тоа е тоа, рам меморијата во глаата се празни, нема веќе што да им дава команди на органите да функционираат (ако се сеуште таму) и умираааш. Следна работа, те носат во капела, те плачат, те носат во бутел/ѓорче3/сингилич/any other graveyard, те закопуваат или кремираат. И толку со тебе братко.
Е сеа, дали има или нема афтерлајф, останува да видам одкога ќе умрам, језда, ме интересира стварно, шо се дешава после тоа, ама не би избрзал со одговорот на тоа прашање од прва рака.
Што би се десило ако по пат заборавиш дека си живеел живот предходно , пак ке тврдиш дека нема афтерлајф?
Нели ке биде голема иронија?
 
Што би се десило ако по пат заборавиш дека си живеел живот предходно , пак ке тврдиш дека нема афтерлајф?
Нели ке биде голема иронија?

Значи ако постои афтерлајф односно реинкарнација

Тогаш ние сме паразити, шо опседнуваат туѓи тела и владеат со нив.
Од друга страна, бројот на луѓе ќе биде фиксен, умираш, се префрлаш у друго тело, нема да има промени во популацијата, увек фиксен број. (освен ако не постои енерџи секс, па уз пребацуење да опнеш мома и да ти роди дете и да бидат 3ца место двајца.)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom