Храброст е и да го оставиш проблемот и да живееш со него. Но, овој пат не зборуваме за таква храброст.
And if I had a dollar for every time
I repented the sin and commit the same crime
I'd be sitting on top of the world today
Храброст за да бидеш доволно силен и разумен за да донесеш одлука или поедноставно, да немаш повеќе друг избор.Луѓето играат на картата храброст секогаш кога се наоѓаат во ситуација во која што повеќе не можат да егзистираат или како мене, сакаат да избегаат од неа.Обично тоа е долг процес на декаденција и себе-убедување дека се ќе биде во ред се додека не стане јасно дека ако не се промениш себе и не ги исчистиш луѓето од твојот живот кој те доведуваат во таа состојба никогаш нема да биде во ред.
Проблемите, со себе и светот, од парите за плаќање сметки до кататонија, се исти како лебарките, кога има еден како во ланчана реакција ќе се појават уште многу други, кои сами од себе, кои ќе се продуцираат од веќе првобитните проблеми и верувам дека е наједноставно да се игнорираат се додека цел живот не се претвори во поправање на грешки.А треба долго време потоа да се доведеш во позиција да го контролираш своето секојдневие.
Сепак, јас стојам зад тоа дека е чиста психолошка состојба колку ќе биде некој спремен да го „земе животот во свои раце“, затоа што другата опција е секогаш многу поубава, полесна, подофатлива.Знам, јас живеев така скоро со години, секогаш да ја свртиш главата на се што не ти се допаѓа и да одлучиш да го гледаш само она што ти се допаѓа, да не признаваш дека грешките се твои, начинот на кој се однесуваш ти ги детерминира сите погрешни одлуки, кои никогаш не остануваат во минатото.Но, кога доаѓаш до работ на сопственото его, во природата на човекот е да се бори.
Ако уште успее тоа да го направи свесно, да се реши на промена ... тогаш можеби и пораснал.Зошто само децата се кријат од проблеми и разорувачки луѓе, возрасните се справуваат со нив.
