Следниот текст може со право да се смета за официјален став на ДПМНЕ:
Зоран Ставрески напиша:
Вториот приоритет е интеграција на Република Македонија во НАТО и во ЕУ. Нашата иднина е во НАТО и ЕУ. Членството во ЕУ и НАТО е врвен приоритет за ВМРО-ДПМНЕ и за Република Македонија. Ги завршивме сите неопходни реформи и ги исполнивме сите услови што ни беа поставени за влез во НАТО. Работиме напорно и посветено на сите реформи кои се неопходни за да добиеме датум за преговори со ЕУ до крајот на 2008 година. Од 2009 македонските граѓани слободно ќе можат да патуваат во Европа без шенген визи, бидејќи веќе исполнивме четири од петте услови за да се донесе таква одлука, а последниот ќе го исполниме најдоцна до септември годинава. Ќе продолжиме да го решаваме спорот наметнат од Грција околу името, но со јасно дефинирани позиции: нема да го промениме Уставот за да се промени уставното име, ниту ќе прифатиме решение кое го загрозува македонскиот национален идентитет. Нема да дозволиме ниеден политичар, владата или парламентот самостојно да прифатат решение за спорот без за тоа да се изјаснат граѓаните на референдум. Во НАТО и ЕУ ќе влеземе како Македонци со македонски јазик и македонска писменост и култура. Тоа е црвената линија под која нема да правиме отстапки.
http://www.dnevnik.com.mk/?ItemID=43E57DE877A10D449B8197FB1062585E
Со други зборови: идната влада на Груевски ќе преговара за “решение“ со Грција, но ќе бара одобрение со референдум за да се прифати договорениот “компромис“.
Ветувањето е контрадикторно: од една страна, црвена линија во попуштањето пред грчките уцени ќе биде:
Македонци со македонски јазик, писменост и култура (внимание: не се спомнува македонска националност); од друга страна, членството во НАТО се опишува како
врвен приоритет (повторно внимание: не се спомнува дали името на државата е повеќе врвен приорите од НАТО). А бидејќи услов за членство во НАТО е
обострано прифатливо компромисно решение за името со Грција, тоа значи дека овој “врвен приооритет“ не може да се постигне без поместување на декларираната црвена линија.
Ставот на ДПМНЕ се разликува од ставот на ороспијата Фрчковски само во нијанса:
Љубомир Д.Фрчкоски напиша:
Сега е важно и единствено можно позициите на консолидираниот македонски идентитет да ги дефинираме јасно (слободата за користење на придавката „македонски“ за се' наше, без ексклузивност на која никогаш не сме инсистирале) и меѓународно име (замена на акронимот ФИРОМ) кое не го загрозува тој идентитет. Суштествен дел на оваа фаза е да се преговара преку посредник, а не директно. Заради тоа Американците ни се неопходни за успешна завршница. Кој не го разбира или опструира ова е вистинскиот предавник (колку и да ми е несимпатичен тој збор). Оваа фаза е фаза на разрешница.
http://www.dnevnik.com.mk/?itemID=8CF97764B8797643B9C8D70C0972D37D&arc=1
Со експлицитното прифаќање на непостоење македонска нација и неспомнувањето референдум, Фрчковски ја отстранува котрадикторноста на ДПМНЕ. На тој начин, макар да и тој, и Груевски се
за промена на името на државата, разликата е сепак суштинска: планот на Фрчковски е реално остварлив, а оној на Груевски е празна приказна, утопија. Со планот на Фрчковски ќе се уништи името Македонија, и ќе се добие членство во НАТО; со планот на Груевски, ќе се компромитира името Македонија и нема да се добие членство во НАТО.