Комплексите продолжуваат да ги водат битолчаниве кон депресија. Почетоците на дијагнозата им датираат од средина на 80-те, првенствено преку фудбалските трансфери од Пелистер во Вардар. Тони Савевски, роден битолчанец уште на 17-18 години како врвен талент заминува во Вардар. Драган Канатларовски, роден битолчанец од Цапари како докажан во пониските СФРЈ лиги својата иднина, нормално, ја гледа во Вардар. Мирко Петров, тетовчанец кој преку Работнички и Хајдук доаѓа во Пелистер, се афирмира како надежен играч и природно завршува во Вардар. Сите тројца се дел од шампионската генерација на Вардар од 87. За фрустрациите од овие трансфери, надополнети со целокупното тогашно општествено живеење во кое Скопје беше центар на се живо во државата (нешто што лично никогаш не сум го поддржувал, но тоа е друга тема) може да посведочи секој реален битолчанец кој бил современик на тој период.
За комплексите од општествените случувања лек не се наоаѓа, напротив истите само се продлабочуваат до ден денес. За спортските комплекси лекот го наоѓаат во РК Пелистер. Прибираат квалитетни играчи од Македонија и тогашната СФРЈ, помогнати се од тогаш финансиски стабилните локални претпријатија (РЕК, ЗИК, пивара, квасара...) бидејќи и тогаш не се играло за без пари. Според нивната извртена логика ова може да се смета дека Пелистер бил државен (тогаш републички) ракометен проект. Имаат успеси во првата југословенска лига и во европските купови кои им даваат за право да се прогласат за основачи на ракометот во Македонија, нешто што и денеска сакаат да го кажат. И, да не забегувам со времепловот, ситуацијата во последните 15-на години се смени, тие дојдоа на бандаж и пред згаснување, Металург и Вардар се кренаа, Вардар постигна успех за кој тие тивко им читаат на децата од спортските енциклопедии, Металург го снема, сега Вардар е паднат скоро на бандаж, тие повторно се кренаа, значи во оваа „Panta Rei“ приказна во која се тече и се се менува, само нивните комплекси и фрустрации се константа.
Мал ад-он, постарите битолчани нека се потсетат зошто ФК Пелистер играше во првата Југословенска лига во сезоната 1991/1992 (каква таква лига, која се доигра со неколку екипи) кога претходната сезона во втората лига не беше на место кое води во повисок ранг. Дали тоа беше резултат на лобирањето/притисокот од Вардар (регуларно како втор пласиран во Прва лига) и ФСМ, па наместо Кикинда која беше подобро пласирана влезе Пелистер во Прва лига?? Кратка и селективна меморија?? Вардар бил, е и ќе биде институција за нив!!!! Во секој спорт, во секој поглед.
Затоа плачипичкарењето во изјавите на лик како Бранко Ангеловски, во пишувањето на битолските портали, во постовите на навивачите на Еурофарм/Еуросрам, па дури и во размислувањето на добар дел од битолчаните е само потврда дека состојбата се влошува. Дијанозата е позната, лекот можеби не е баш пет пари, ама имаат шанса спонзорот да им го набави.
. Фацки кои веруваат дека Вардар бил државен проект, ама затоа оној Стерјев од љубов дојде во пАлистер баш во исто време кога дојдоа СДСевМК и инвестира во клубот онака од љубов кон ракометниО бренд, абе ајде немој да ме јебеш
. Тоа што ги удри реалноста во глава и сфатија дека Лига на шампиони не е за мали деца тоа е веќе друга ствар. Они мислеа ќе играат ЛШ и исто као Вардар одма титула, е мало сутра. Па уште кога ќе потенцираат за буџет као да ако имаш нешо поголем буџет автоматски освојуваш ЛШ, и со тоа сакаат да го тргнат на страна сето она кое Вардар го има како клуб. Па ако беше за голем буџет само Веспрем немаше 30 години да се мачи као Исус еднаш да ја освои таа ЛШ. Пуштете ги да си го живет сонот кој ќе остане само сон, бидејќи не е секој тим за остварување на такви резултати и испишување историја.
