Душа ! Како ја дефинирате ?

  • Креатор на темата Креатор на темата Night Wolf91
  • Време на започнување Време на започнување
Член од
8 април 2011
Мислења
17
Поени од реакции
3
На оваа тема би сакал да продискутираме малце за она што го носиме во нас или е дел од нас, а не е материјално - душата .

Што е тоа душа ? Како вие ја дефинирате и што преставува за вас душата на еден човек ?

Според мене , секое живо суштество си има своја душа, тоа е она што го одвојува живото од неживото во овој свет . Тоа е оној наш внатрешен невидлив дел во кој се наоѓа нашиот духовен живот со сите негови психички карактеристики (свест, емоции, етички норми и тн).
 
Душата ја замислувам како дух, транспарентна бела боја. Одраз на емотивното и духовното.
 
Kako gusta magla. Izleguva od covekot po smrtta i odi na neboto kade povtorno morfira vo teloto od koe zaminala ama sega teloto e nematerijalno i posle ovoj cin dusata (jas) si go ladi beskonecno vo rajskite gradini. Sala na strana, tie psihicki karakteristiki koi gi opisa se odvivaat vo mozokot a ne vo dusata koja kako poseben entitet ne postoi.
 
Сите ја замислуваме како на филмовите и цртаните како класичен дух но можеби душата воопшто не постои?
 
Ја душата ја дефинирам како бели дробови, според мене и мојте истражување душата е белите дробови и белите дробови се душа тоа го добив со формулата A+B=B+A
 
Душата лежи во кошарката.Под неа се сервисот и фудбалот.Треба да бидеш чист пред себе и пред Олга за да имаш просветлување на кошарката.
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: ime
Душата лежи во кошарката.Под неа се сервисот и фудбалот.Треба да бидеш чист пред себе и пред Олга за да имаш просветлување на кошарката.

Па то управо ти кажем, за да ја играш кошарката мора да ги имаш добрп развиено и белите дробови т.е душата исто и за сите остали спортови но пред се треба да се води рачун да ако се претера ондак може да дојде до запалење плуча т.е душа
 
ко мал си мислев дека е некој орган...како срцето...на крај излезе дека тоа е некој роднина на совеста
 
Ја замислувам како нешто што нема облик/форма ама е живо и се чувствува,а понекогаш кога ќе не повредат и боли
 
Сабајле станувам, соблакам пиЖами, и ...
прва помисла: ако облеката го покрива телото, дали месото го покрива духот?
Блицови од соништа и ...
втор помисла: како очекуваме да се сеќаваме на претходните животи во нормални услови кога не сеќаваме ни 10% од соништата од пред два три пет саати?

И така.
 
Што е тоа душа ? Како вие ја дефинирате и што преставува за вас душата на еден човек ?

Според мене , секое живо суштество си има своја душа, тоа е она што го одвојува живото од неживото во овој свет . Тоа е оној наш внатрешен невидлив дел во кој се наоѓа нашиот духовен живот со сите негови психички карактеристики(свест, емоции, етички норми и тн).
Постов не е реплика на постот туку негово надоврзување, се надевам авторот на постот нема да ми забележи.

Ќе пробам да дадам една моја дефиниција како гледам на духовноста

Духовноста се однесува на длабоките хуманистички квалитети, како што се љубов, сочувство, задоволство, одговорност, толеранција, трение, хармонија, грижа за другите, аспекти на животот и човечкото искуство кое оди подалеку од чисто материјалистички поглед на светот , без да се прифати верување во натприродни сили или божествено суштество. Духовните практики, како што mindfulness и медитација може да се доживеат како корисни, па дури и неопходни за човековите исполнувања, без натприродни толкувања или објаснувања. Духовност во овој контекст може да биде предмет на негувањето на мисли, чувства, зборови и постапки кои се во хармонија со во сеопфатноста, со природата или со универзумот.

Потполно се сложувам со болдираниот дел. Но сепак свесноста за постоење на истата, не е присутна кај секого. Не е небитно дали тоа го имате во себе или сте свесни за тоа. Ќе пробам да се цитирам себеси за да не повторувам.
Постои голема разлика меѓу тоа дали светот само го носите во себе, или дали тоа и го знаете! Некој лудак може да изговори мисли кои потсетуваат на Платон, а некое малку побожно учениче во Хернхутскиот семинар размислува творечки за истите длабоки митолошки поврзаности што се јавуваат кај гностичарите или кај Зороастер. Меѓутоа, тој за тоа не знае ништо! Тој е дрво или камен, во најдобар случај животно, се додека тоа не го знае. Но, кога ке светне првата искра на тоа сознание, тогаш станува човек. Веројатно нема да ги сметате за луѓе сите тие двоношци кои се движат по улиците, само затоа што одат исправено и што своите новороденчиња ги носат по девет месеци? Па вие гледате колку од нив се риби, или овци, црви или пијавици, колку се мравки, колку се пчели! Само, во секој од нив постои можност да се роди човек, но дури тогаш кога тој ќе ги насети тие можности, дури тогаш кога ќе научи да ги направи делумно свесни, дури тогаш тие се негова сопственост.
 
Ја у душата не верувам многу,али ја замишљам ко некоја комета со опаш дугачок и плав(то за мушки) и црвен(то за женски души) и откако ке умре човекот таа душа ваљда лета низ свемирот и налетува на други души. А познавам неколку души за кои можам да кажам човекот стварно е душа
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom