Друштвото од детството

[Јован]

овој пост на темата „Не ми е сеедно кога...“ ме натера да подразмислам и да ја отворам темава

не ми е сеедно кога ке го видам старото друштво од детството а само се поздравувам со нив

што е со друштвото од маало, од основно, средно, факултет, зависно во кој дел од животот сте?
дали со префрлањето во ново училиште се менувало и друштвото, дали сте останале во контакти и повремена дружба, дали можеби со некое друштво сте останале и покрај тоа што „ништо“ не ве поврзувало повеќе, дали е ситуацијата како постот погоре...?

повелете

 

[Dzings]

Jas ne se ni pozdravuvam, pa nikomu nishto! Da mu ebvam mater, pruijateli eden kup drushtva ushte tolku, mislam oti ne e vredno da mu se sekirash mnogu mnogu, za luge okolu tebe mnogu e lesno da najdesh, cel zivot sum stradal od luge ne za luge! Drugari mozesh da imash samo eden ili dva site drugi ti se samo za troshenje vreme i pari! A ako ti se istite cel zivot pa i dosadno e da ti kazam...

 

[Шмекерот]

често се менувале друштвата на Шмеќерот...
секое друштва си имало своја шмекерска приказна...се менувале...некои останале у контакт и знаеме да излеземе и да шмекнеме нешто некои ете така останале на поздравување...составен дел од животот не е можно постојано да си во едно те исто друштво...ќе се изгуби шмекот...Но сепак и ден денес знам да се видам и со другарчиња од детство, и од онсовно, средно...на по една пијачка и шмек...

 

[Apokalipto]

Со оглед на местото од кое што сум, а така мало каде што секој со секого се знае и се гледа, (опишав 80% од Македонија ) се гледам и со друштвото од основно и од средно но не се дружам толку, останати сме само на едно здраво (претежно).

 

[МургоДШит]

Само од маало остана екипата. Тие од 4 годинки што ги знам. Сите други (со ретки исклучоци)- come and go.

 

[faraon]

Не никогаш не сум го менувал друштвото од забавиште се знаеме и денденешен сме сите заедно.....

 

[VeS]

Со тоа друштво од детството уште сум најдобра другарка (се знаеме негде 11 год)..
све друго шо доаѓало било минливо, но сега стварно ми е добро пошо со сите се знам негде подолго време и си знам точно во кој колку можам да имам доверба.
Да се надевам така и ќе остани

 

[пробистипка]

Баш она од градинка ми остана само еден другар сите други си фатија патот надвор од градот , а сегашното друштво се знам од 1 и од 5 одделение зависи кој кога сум го сретнала

 

[Jovannah]

Друштвото не ми фали многу, колку што ми фали времето.
Сум сменала повеќе друштва, сега си имам едно ама вредно.
Ден денес се случва да излезам кафе да пијам со некој од претходните друштва што сум ги имала, ама не е истото, тогаш сме биле помали, полуди, понеодговорни, безгрижни...
Мило ми е што останало поштовањето.
И сега се тука ако ми треба нешто, ама не е исто како порано, нема никогаш да биди

 

[BiG_kIsS]

Сум сменила многу друштва, и секогаш ми тешко кога ќе ми текне како ни било и како е сега... Сега со повеќето сум само на здраво, со некои ни тоа... И криво ми е... Неможеме еден асален муабет да направиме.... Како да немаме за што да збориме, а сигурно има едно чудо... Ама веќе не е тоа тоа... Штом се изгуби контакт на малку подолго време, после тешко дека некогаш ќе биде како што било... Сум пробала да обновам неколку другарства, барем да не остане само на она Здраво, барем да може да се искочи на кафе некогаш, ама залудно... Како да не сакаат, а јас не сакам да се наметнувам цело време...
Како и да е, среќна сум што сум задржала барем неколку И гледам сега тие да не ги изгубам...

 

[^Exotic^]

Истите другари што ги имав како мал ги имам и сега, уште се дружиме исто како и тогаш.Другарите од основно со голем дел од нив се гледаме некогаш во град.Имав 2ца најдобри другари, со едниот уште сме заедно, а со другиот жал ми е што премногу ретко се гледаме зашто е во друго школо, а и јас не живеам таму кај што бев тогаш...

 

[city park boy]

имало многу убави моменти во животот со нив кои сме ги поминувале заедно ..како копиљ си се радувал на се што ке напраите со твоите другари али нормално е...моментите од детството се најубави моменти во животот...минува време..и некогаш ке видиш дека си многу далеку од тие луѓе..секој тргнал по свој пат секој има ново друштво дури и ти....и мило ми е што отвори тема на тоа прашање ...и сега кога ги гледам само ке отидам ке напраам 5 мин муабет што праиш како си каде вечер и такви ствари и толку е...и одма се присеќам на моменти кога не сме се двоеле...али не е до нас...до времето е

 

[Vetrence]

Истото друштво како и порано. Од мали нозе сме заедно (претежно другари од маало) и се дружиме нонстоп. Од основно ги гледам често и се поздравувам со нив. Со овие од средно сум сеуште и доста се дружиме,но сепак како со оние од маало нема такво дружење.

 

[Medea]

Она битното друштво, кое истрпи секакви маки, болки, проблеми...остана за навек, а тоа се моите 3 другарки...Другите друштва горе долу се менуваа, и ниедно не ми фали воопшто.
Во средно бев латентна аутсајдерка, така што тоа друштво не беше ни друштво, а на основно не се ни сеќавам.
Факултетското друштво ми е интелектуална храна и мил период кој со задоволство го живеам, но ми е друштво со поразлична димензија од матичното.

 

[TWEETY***]

Додека живеевме кај баба на село се дружев со едно дете малку поголемо од мене. Живеевме во иста маала и носевме исто презиме.
Потоа ние се преселивме во Струмица.
Секој викенд одев кај баба и заедно си игравме. Едвај чекав да заврши школската година и да одам за село да си играм со другарчето.
Тоа време никогаш нема да го заборавам,а верувам ни тој.Имаме толку многу заеднички спомени,
Потоа тој со неговата фамилија замина за Швајцарија.
Сега само се слушаме по телефон и се гледаме летото кога си иде во Македонија.
Досега сум немала друг другар,вистински другар како него.