Д.
па сеа кога не водам дневник мора тебе да ти пишувам инаку се што доживувам пропаѓа во вода. вака се ми е запишано и после некое време си читам......
инаку со случката од вчера (со чичко ми), уште сум во шок и не знам како да постапам и да изреагирам. ако отворам уста ќе се растури семејството, а ако не кажам никому (освен тебе) ќе експлодирам, мајке ми......прееска го видов, кога идеше од работа или кај и да бил со таа проклета кола, само ме погледна под око и ни здраво не рече...... зошто баш јас мораше да го видам со ку*вата.......и што сум воопшто јас крив, што не ми ни зборува повеќе ????? не се плаши драг мој чичко, не кажувам на никого, нека остане наша мала тајна
инаку драга прееска барем за момент успеав да се изнасмејам од срце....
бевме на кафе неколку души ама на крај коа се разделивме останавме да одиме кон колата само јас и најдобриот другар.
колата беше подалеку од кафичот па ај малку и пешки. пред нас одеа муслимански постар пар, околу 50тина години нека имаа. жената, знаеш, забулена као нинџа, овој мажов си оди со рацете позади грб, полека си туркаат и туку овој одеднаш и вика: Еј вечер коа ќе ти се качам нема бегање!!!

ја го гледам другарот, тој мене ме гледа со веѓите кренати и ми вика what the fuck? и ја готово коа ќе му ја видам фацата не можам да се контролирам, и слушај на цел глас коа сум рикнал да се смејам, не можев да се воздржам...

...толку смешно ми дојде во моментот......

кај се напали бе чиче? на неа ни ѕирка, ни проѕирка и се гледаше, само очите и трепкаа


и плус нели сеа постите им се?
како и да е, ме изнасмеја чичето кој и да беше

а после коа сети дека зад нив има луѓе т.е ние демек смени тема и и вика: Абе се јави Енес вчера? кога ќе оделе италија?

