- Член од
- 16 јуни 2011
- Мислења
- 684
- Поени од реакции
- 1.193
Мила
* Денешниов ден ми помина со мислите во минатото поточно моето детство... Колку ми било прекрасно, и колку посакувам пак да сум дете.
Е драга мојаа во моето детство не се натпреварувавме кој да пише прв дека паѓа првиот снег како што е во ова време, туку се натпреварувавме кој ќе направиме поубав снешко или пак поголем бункер. Ги молевме родителите да не санкаат, толку многу го сакавме тоа што мислам дека во тој момент сме биле најмирни детишта
Затоа што уживаш во снегулките што паѓаат на тебее, целите наоблечени, само очите да ти се гледаат.
Едвај чекаш да излезеш надвор, од дома ти викаат да пазиш да не намокриш а ти ко улав се ваљаш во снегот дома доаѓаш мокар исто како да си излегол од бањање, ладно се тресеш, модар, но сепак ти е УБАВО!
Правиш лизганица за да моеш да си играш со друштво, а утредента дали ќе падне некој не те интересирало тоа, туку ти било занимливо си се осеќал како некој херој.
Ти текнува драга по тезги што се продаваа убави честитки? Снешковци, Дедо Мрази, Елки, па со светулки, Шакира, Еминем... хахаха
Сите баравме пари од дома за да купиме на целиот клас или да им пратиме по пошта на најблиските. Со тоа сме се радувале кога ќе видиш дека некој од школските во тетрактката ти ставил разгледница...
Се трудевме да напишеме со убави букви да изгледа убаво
Па пробуваш да нацрташ нешто убаво.
Маркица: ,, Поштар се заљубио, маркицу изгубио,, ; ,, Поштар дрема, марка нема,,
Мила денеска ги пронајдов сите тие честитки има повеќе од 50.
Се потсетив на некои луѓе што ги имав заборавено, искрено не ни памтам како изгледаат веќе, но имам спомен, нема ниту во наредните години да ги фрлам овие вредни спомени ^^
Ах... прекрасни времиња
* Денешниов ден ми помина со мислите во минатото поточно моето детство... Колку ми било прекрасно, и колку посакувам пак да сум дете.
Е драга мојаа во моето детство не се натпреварувавме кој да пише прв дека паѓа првиот снег како што е во ова време, туку се натпреварувавме кој ќе направиме поубав снешко или пак поголем бункер. Ги молевме родителите да не санкаат, толку многу го сакавме тоа што мислам дека во тој момент сме биле најмирни детишта

Едвај чекаш да излезеш надвор, од дома ти викаат да пазиш да не намокриш а ти ко улав се ваљаш во снегот дома доаѓаш мокар исто како да си излегол од бањање, ладно се тресеш, модар, но сепак ти е УБАВО!
Правиш лизганица за да моеш да си играш со друштво, а утредента дали ќе падне некој не те интересирало тоа, туку ти било занимливо си се осеќал како некој херој.
Ти текнува драга по тезги што се продаваа убави честитки? Снешковци, Дедо Мрази, Елки, па со светулки, Шакира, Еминем... хахаха
Сите баравме пари од дома за да купиме на целиот клас или да им пратиме по пошта на најблиските. Со тоа сме се радувале кога ќе видиш дека некој од школските во тетрактката ти ставил разгледница...

Се трудевме да напишеме со убави букви да изгледа убаво

Па пробуваш да нацрташ нешто убаво.
Маркица: ,, Поштар се заљубио, маркицу изгубио,, ; ,, Поштар дрема, марка нема,,
Мила денеска ги пронајдов сите тие честитки има повеќе од 50.
Се потсетив на некои луѓе што ги имав заборавено, искрено не ни памтам како изгледаат веќе, но имам спомен, нема ниту во наредните години да ги фрлам овие вредни спомени ^^
Ах... прекрасни времиња
