А
Антоние
Гостин
Пред малку им помогнав на едни дечиња да закачат кош на дрво пошто не можеа да ги достигнат гранките.
Никогаш не престанува да ме изненадува колку малку напор е потребен да предизвикаш искрена детска насмевка. Ја имав честа да го фрлам првиот кош.
Се осеќам мошне гордо во моментов
Никогаш не престанува да ме изненадува колку малку напор е потребен да предизвикаш искрена детска насмевка. Ја имав честа да го фрлам првиот кош.
Се осеќам мошне гордо во моментов

Секако му реков да си ги задржи за себе, при тоа ми ја подари најубавата и најискрената насмевка на светот и највредното ‘‘ФАЛА ‘‘, ја претрча улицата и влезе во продавницата за да си купи кифла,,


...