Драга Кајгана

[InF3cTeD]

Драга

1. Хемија - испрашува
2. Математика - испрашува
3. Германски - испрашува
4. Латински - испрашува
5. Македонски - писмена
6. Социологија - конечно еден час за одмор:smir:

Ај сега ти просветли ме од кој час да бегам утре??? Оти дефинитивно е научна фантастика да успеам се ова да го научам:nesum:

ја те советувам од цел ден да бегаш....најпаметно :smir:

 

[bucio]

Е колку де, колку мене ми чини :salut:........


Врни цел ден заебана работа ме фаќаат жештини овде ќе отворам малку да влези свеж воздух, џабе пат тепав пак утре треба да одам да видам денеска ништо, можеби и две од кај суртукот ќе земам , море суртук цепеница јак на вилица а кога дојде на дело вика нема, а бе како нема кога рече дека има ииииииииииии да ти пукне пукалото пред време .
Ајде ќе го гледам Декстер ќе одмарам малку и така натаму....

 

[Stre3T Danc@]

Ким, :biatch:
шо се исподешава, еј..
Релација : двете страни
Eeryfuckinday.. back`n` forth..
meh
Се исплати. I luv ma imagination :wub:
Башка тоа, на проектнава и се радуем ко мало дете. Шо ми створи толку мерак не знам ни сама..
oh wait.. I do know
Се изгубив деновиве.. не на двете, на триста страни сум.
Не знам што попрво.
..
Ohya. Тестот ми е тиња.

:pos2:
прости ми што не ти давам хинт зашо се насмеав, ама се присетив дека некој премногу си го дигнал рејтингот нереално нели да -.- Act a fool.
Just fo laugh.
..Srsly, каша беше со германски.
Али никад поише не ми било ладич на школо. Не се замарам, не ме замараат.. многу е топ.
`n` Ohya..
зашо е тужно временцево? Ај нека се опраи пак, не ми се уклапа.
`n` Ohya!
why r dey so lame? Lamer den lame -.- Can't believe I'm.. Nvm.
Уште малку..

Ciao.

 

[Господ]

Captains Log v1.7
f00t f00t Kajgi
EnTeја Th3 Ch1cKeN
Wazzapz :N:
Nuthin special...just chillin'
This sucks...and im late with the damn project.
Fck this:jaj:
Сакам вечно да иам 6 години
FU world:bip:
:helou:

 

[Marjan-MiKi]

Драга,
Ја укакав неделава.:nesvest:

 

[bebush]

Кајганче!
Ми се чини или некако се одалечив од сите што ги знам?Лошо е ова дефинитивно, некако почна да ме фаќа носталгија по некои разговори и некои луѓе.ОМГ!Станав лигава, пак.Ма гајле ми е, си ги изразувам чуствата и не ги држам во себе за да се натрупуваат,Дождот убаво си врнеше, додека јас и љубовта си пиевме бело вино и си слушавме добри песни, абе мераци, никад нема да го оставам на раат)).
Инаку,уште македонски и не му ја секирам, после за резултати ќе се секирам.Се` во свое време, што би рекла една мудра личност.
Ci vediamo, baci!:back:

 

[punisher7]

blagodaram za nevnimanieto,samo da znaes kako se namesti nemas pojma hehe ljubi te deda zika :pos2::tv:doviduvanje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[~DaRko]

драга
тешка недела ќе биде ама јас сум си така смирен како да сум се напил 5-6 дијазепами за смирување :nesum:


чА0:back:

 

[PSYtisfaction]

Ме умори оваа долга, тешка, напорна, студена зима. Срце ми плачеше за зрак сонце, се осеќав ко фикус забатален у некој темен ќош, и најпосле - сонце! Живнав ко пеперутка. Тие 2-3 дена не сакав да правам ништо друго освен да се печам на летната тераса од моето радно место, да пијам цеден портокал и да плешам табла. Одеднаш, сите тежини што ги носев ко да се стопија со последниот февруарски снег.

И денес дожд пак, ама ако. Нема тоа да ме обесхрабри. Тридневното сонце ми даде енергија за цел месец.
Ќе водам љубов на музиката од дождовни капки и ќе заборавам на се што ми ја здрвува насмевката во форма на себична права линија.
А утре? Утре е дури утре.

 

[Гладиус]

Кајгано, главата да не си ми ја видела ма?
Значи волку турбо напорен период никогаш до сега не сум имал. НИКОГАШ!
Иако претходните две недели ме маваше тешка меланхолија и имав изгубен секаква желба за работа, денес како-така успеав да се вратам во колосек и да продолжам со нормално извршување на обврските.
Само, премногу имам да надокнадам сега.
Утре земам слободен ден од школо, што да си прошетам, што да се средам психички за четврток.
Обично под притисок работам поефикасно, ама овој пат сум во тотален хаос.
Прв пат во животот мразам да си превземам одговорност врз некои работи кои ме засегаа лично мене.
Ама за се има прв пат.
Одам да легнам порано денес, па утре со нови сили комбинирани со утринската прошетка, да се приберам попладнето дома и да фатам да делкам сè што имам оставено недовршено.
:back:

 

[marsovka]

Драгоева

ах од утре нов лист и друга песна
Сериозно али време е да се ставам у погон доста беше варење искуства и хибернација
A new day have come .... I am like a bird a wanna fly away ...
Имам причини за борба повторно

 

[statusQuO]

Хаха, колку е само по кул да не си познат/активен на форумов!
Мајке ми! Не сум знаел дека толку е олеснително!
All hale неважни форумски личности!

 

[Ошо]

Уф... ебати ..цркнав денеска кајги ... а ништо работа на завршив .. сега ми се спие ... а не сакам да си легнам ... а шо сакам ????:lud:

 

[Medea]

Лежење пола саат во када е речиси исто како да и удириш бокс на особата што ужасно те нервира.
Фини симулакруми си праам.

Смирена сум со себе. Слушам Дјуран Дјуран и не одам утре на испит. Место тоа, ќе му се увалам на љубовот мој во кревет утре.
Нека ми праи корнфлекс со мед и млеко дур ја му оставам мој мирис по постелнината со бобици.
Долго чекав да имам убава љубов и не дозволувам обврските да ми го занишаат љубовното стебло.
Се изнасекирав, изедов еден грклан и испив пола литро чоколадно млеко.
Ме фаќа апатија и страв дека штом завршам факултет, ќе се изгубам како дете во супермаркет. Или дека ќе останам фрустрирана уметничка душа што ќе се гребе од мама и тате на 34 години, немажена, здебелена и со аспирации да чита поезија на булевари.
Нема шанси, си викам. Оптимизам. Ама каде, во која дупка овде, забога? Може е период на резигнација, обиди, дивеење поради тешково време и синусите што ми проработеа и додека спијам, хрчењето ми е измеѓу дрвосечење и труба. Опасно ме нервира телесноста. Ми се излегува од оваа кожа, небаре пеперуже, ама не онакво тродневно. Ај, како змеј, поубаво е и не е здодевна споредбата. Змеј.
Сакам да сум змеј, тогаш. Барем ќе знам дека припаѓам некаде... Сама
Не знам од каде овие напливи.
Можеби треба да престанам да читам.
Да легнам во удобноста на медиокритетното постоење. Зошто ме боли глава и од преиспитувањето дека јас сум од Овие, а другите се Оние. Чуму таа замисла?
Нејќум ни прашања веќе.
Сакам одговори.
Сакам експлозии од мисли, во розев облак, некоја утопија.
А кога ќе ми текне дека лежев во вода со чај и пробував да плачам во себе, и истото тоа го објавувам овде, кај што има се и сешто, знам дека...
Нема одговор.
Има само бескраен пат до точката што ќе ми го скрши сонот, што не го ни памтам, реално.

Се забавувам со сопствената сенка вечерва, кога ќе легнете на страната од каде што ве блеснува улично светло и се движите за само да бидете сигурни дека нема да умрете додека спиете.
И преоѓам на Нет Кинг Кол.
Медс.
Не.
Ана.

 

[Magde.]

Пич

Држи среќа за утре, пошо судбината ми зависи од тоа, океј?
Фала, баш си срцка.
:back: