Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Баш сеа најдов да се разболам :mad::mad:

Ај у пичку матер!

Капак на се и спортскава нејќе да влезе бе,ни кај мене ни кај другаров,цело време по една ебате...

Се заразив со Minecraft и кул игрица испадна ај еве ти една трака и губи се :ROFLMAO:

 
feel like a ... ... ...

khKiG.gif
 
Срцке,

Јас доста размислувам, тоа е факт, тоа што малку поспоро сфаќам е друга работа.
Е сега размислував и дојдов до заклучок дека објективно гледано јас сум тотално не дефиниран, и целосно е контрадикторно моето постоење, што доведува дека сум таков парадокс што не би требало воопшто да бидам реален.
Од друга страна сето тоа би можело да биде само производ на некој си мој висок степен на егоцентризам, што резултира со сите мои филмови што си ги правам, што е на граница со некое скриено лудило.

Шифра: Zbunet
 
Кајгич :love:

Каков ден,,,
Замисли уште од сабајле слушам дека комитетот за доделување на Нобеловата награда за мир им ја доделил на ЕУ :tapp:, крајно лицемерно.
Па добро бе, зарем не слушнале тие таму во тој комитетот, зарем никој не им шепнал/кажал дека во Македонија има еден состав кој никого неможе да ТЕПА, па на такви како нив им се дава Нобелова награда за мир.

FFM.jpg

Еве овие дрвава се вистински нобеловци и тоа за мир, не се во состојба никого да го тепаат,

Душевна и физичка болка кајгич, после секоја гледана утакмица,
 
Умор склопчен како маче, директно на срцево. Да. Ама топла супа од Подравка, Петелот, со бибер и гушкање со мама и те како е лековито.
Си најдов на среде Партизанска низ брдото паднати костени еден во форма на срце. Љубов насекаде. Само треба да ја дофатиш. Јас ја сместив во чашата од вино, купена час претходно на Виноскоп. Сивила, досада. Ми требаше Дома. Мојот кревет, столче, мирисот на перени алишта, близината што се лепи на завеси и ѕидови. Егото разгалено, Ритерспорт од ванилици подарок од тато - на маса во соба, даде ми наместила филмови да се симнуваат, женичкиве ме изгушкаа за интервјуто. Големи мали нешта. Скриена среќа во мекоста на шепите од мачињата. Како тоа што денес во подрум го најдов како смешно мјауцка, а му се исполепила пајажина на бркчињата. Му оставив парче саламче и млеко за да памти каде да си се врати.
Смешки. Превртување очи. Поезија во секој грам од моите вишок килограми. Колешка од работа, стара мома е, ја читала За Нас, и се расплакала. Ми кажува прееска - Ана, го разубавуваш животот некому. Емоциите ги носиш како подарок, без возврат, чувај го тоа. Ме погоди искрено, жената е сама и никогаш не зборува за приватниот живот. Зборуваат дека и починал мажот, но никогаш никој не ја има прашано директно ништо. Јас, знам само дека ја допрев некаде каде што не смеам, но ете. Ми кажа жената своја тајна и ме направи поголема од се’. Мирувам, ме умори денов, ме уморија многу нешта, но ете, лекот е пишување. Дали овде, дали во ворд документ кој трпеливо ме чека да завршам... Некако. Мудрувам, ама се радувам.
На 17ти ќе му ја промовираме новата книга на професорот Владимир Мартиновски во МКЦ со мој Иван. Кој сака, добредојден е да присуствува, да биде малку анимиран
emoticon-0100-smile.gif


Мене уште ми трешти блузот од полупразната 19ка за накај дома и бушавата коса на шоферот со каубојките... Треба да почнам и раскази да пишувам, имам материјал и те каков. Врви ноќва, ја испраќам со полни раце емоции, ги фрлам во вис ко конфети. Кому паднат - радост нек го фати.

Среќна сум. Ми недостига. Ми праќа многу Љубов и за тоа и живеам. Да го прегрнам пак силно, да си заспиеме на нашиот кревет со постелнина целата во цвеќиња, да ми ја мрси косата со прсти додека потхрчнувам, да му готвам тостови и да ме гали додека демек спијам, а јас само меркам како со Љубов ме чува и ме гледа.
Ете за тоа постојам...
 
Кајги,
Од прееска нешто ми се јаде, и цело време до мене сум имала лижавче дури сега го приметив:facepalm: , како мало девојче се израдував :pos:
 
Шо во пораз и победа тука сме со нив, нека ми ги вратат парите шо ги изгубив во кладилница па ќе бидам со нив.
И после фифата и ПЕС не биле реални. Епа ко го имаш Богатинов на голот, тоа ќе биди.
 
Драга,
што и да напишеш после Медеа е излишно и звучи неверојатно просто.
Ги мразам моментите кога ќе си ги средиш ноктите до совршенство, ти излегува нешто, ги уништуваш и пак треба да ја повторуваш целата постапка или кога ќе ставиш маскара, следната секунда киваш и автоматски заличуваш на Мерлин Менсон - женски малер...:tapp:
Инаку, сите го фалат новиот трговски, а не им текнува да кажат дека само вчера имало над 15 кражби на паричници. Какви луѓе има...:вонзем:
Поздрав, еве ти една секси и супер за релаксирање:
 
Драга, главава ме боли од шмркање, носот ми е разранет од палома, одвај дишам, ко капетан кука сум со нозете во топла вода и со сол на глава.
И што е најлошо бладам до немај каде.
Ми се јавил дечкото дури спиев, и ми вели ај кажи колку ме сакаш,
и ја, те сакам колку шо прска лутото од кромидот. :facepalm::facepalm::facepalm:

Многу кажувам глупости кога сум болна, така да нека ми извинат тие шо сум ги навредила.
 
Си реков некако морам со тебе да се сретнам, па макар и на улица на пешачки премин. И онака семафорите траат скоро пола саат, таман ќе елаборирам на темата колку ми се свиѓа звукот на твоите патики кога газат по земја како да сум сам на месечината, како да сум невидлива. Од твојот мирис на ментол бомбона правам неконтролирани фаци и несмасно одам во погрешна насока и се сопнувам од тебе... ама ако! Кога се работи за тебе... ама ако! Не е проблем за тебе... ама ако! Можда не сум у право, ама ако! Спиеш во мојата мајца, во мојот кревет, расфрлани чувства извадена од контекст твојата шминка. Не личиш на ништо, ама мене си ми супер со поглед на ѕидот демек случајно пуштам телевизија на Vh1 некоја добра песна што јас ја мразам, ти многу ја сакаш нема место за компромис... ама ако! Кога се работи за тебе... ама ако! Не е проблем за тебе, ама ако! Можда не сум у право, ама ако!
<3
 
Драга К.
Современ лицемер или трагач по своето?
Значи ете, се испадна како што си мислев. Да го запишев на хартија, да го ставев во плико и на крај со восок да го залепев (како тестаментите да) и сега да го отворев немаше шанси да докажам дека не влечам некоја жица од баба Ванѓа. Кога би им кажал сега нема да ми веруваат ама јас си знам. За лична сатисфакција ми е доволно. Знаев и затоа не се откажав туку издржав месец дена. Да-точно месец дена.

И што од утре? Поточно од понеделник? По кое старо ке тече времето? Старото до јуни или старото до пред малце? -Кога пак би ја следел интуицијата би бирал на првото. Мхм.

Туку драга, како, кажи ми како може на некои да им објасниш дека тапата од виното назад не се враќа? Како некои да сфатат дека уцените се користеа уште во 80тите на 20 век? Како некои не можат да разберат толку прости работи? И како да му докажеш дека не не бива за фудбал, ни за светско, ни за европско? А сето тоа лесно се сфаќа и разбира. Дали е до ниското ниво на интелигенција? Или пак до затупеноста и бледото верување за тоа што кажал Јанко, Трајко, Петко или Миленко? Дефинитивно не знам како да ја опишам оваа 30дневна голгота и агонија која постојано беше присутна и постојано не следеше како убиецот на вчерашниот филм на кој дури и името не му го запомнив.
What is next? Претпоставувам, ама нема да спомнам...ке кажам уште дека во понеделник чорапите ке ги облечам наопаку-заради страв од баксуз. :D

Ако се вратам во понеделник вечер кај тебе значи тргнала работата.....ако не здравје нека е. :)
Биди ми поздравена до после.

п.с. да ти се пофалам дека конечно нормата за учење почнав да си ја исполнувам.Тоа дополнително ме прави среќен во моментов. ;)

Аста ла виста!
 
Драга Кајгана

Неделава распоредот на работа ме утепа. Кај тоа, па и утре сум на работа и тоа прва смена и тоа цел ден.
Нема везе, бе. Друг пат ќе спијам, не мора денес ;)

Песничкава ми е супер.

 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom