Домашен леб на фурна

  • Креатор на темата Креатор на темата vouager
  • Време на започнување Време на започнување
Иначе домашен кавс можеш и сам да направиш, треба да замесиш без купен квасец, па дел да се тргне на страна и три-четири пати во текот на денот да го подмесуваш со брашно и вода, така неколку денови додека почнат габите да функционираат.

Неколку дена? :cautious:
Дап можно е (теоретски), ама може и да „ќариш„ ботулизам и такви страња (поверојатно, во твојов случај).

За да добиеш релативно безбеден и стабилен сој (од квасци и лакто бактерии) потребен е процес од барем 30-50 дена, со секојдневно хранење на мајата. За тоа време не треба да се прави леб од таа маја. И сепак, секако резултатот ќе биде далеку од квалитетот на стара, генерациски одгледувана маја.

Дап, имам читано подоста за ова (како и за разни други видови на ферментација). Практикувам и консумирам разни ферментирани храни. Правам кефир, туршија само со сол, ферментирам сок од грозје (:)), правам леб без месење -цела вечер ферментиран, итн... Дали некој друг овде може да сподели вакви практични искуства?
Мора озбилно да се пристапува на овие работи. Ако се практикуваат правилно, ќе делуваат многу полезно на здравјето. Но ако се пристапува дилетантски - може и со живот да се плати. Затоа - внимателно!
 
Последно уредено:
Неколку дена? :cautious:
Дап можно е (теоретски), ама може и да „ќариш„ ботулизам и такви страња (поверојатно, во твојов случај).

За да добиеш релативно безбеден и стабилен сој (од квасци и лакто бактерии) потребен е процес од барем 30-50 дена, со секојдневно хранење на мајата. За тоа време не треба да се прави леб од таа маја. И сепак, секако резултатот ќе биде далеку од квалитетот на стара, генерациски одгледувана маја.

Дап, имам читано подоста за ова (како и за разни други видови на ферментација). Практикувам и консумирам разни ферментирани храни. Правам кефир, туршија само со сол, ферментирам сок од грозје :))), правам леб без месење -цела вечер ферментиран, итн... Дали некој друг овде може да сподели вакви практични искуства?
Мора озбилно да се пристапува на овие работи. Ако се практикуваат правилно, ќе делуваат многу полезно на здравјето. Но ако се пристапува дилетантски - може и со живот да се плати. Затоа - внимателно!
„Рецептов“ за квас е предаден до баба ми на мајка ми, спомнав неколку дена, кои во теорија се движат и до недела дена, десет дена. Долгогодишното искуство со оваа работа е тоа, праксата и знаењето не им дозволило утка. Не се домаќинки со факултет, ама не се како денешниве домаќинки со факултет:)

Да, додека се храни мајата не се прави леб.
Точно, далеку е од старата генерациски чувана маја.

Не ти терам инат на знаењето или на литературата што си ја читал, кажав тоа што ми било кажано. А сум сакал да знам од радозналост, не од што ми треба.
 
Не бе, не е за инает терање... не заебавај, туку работава е дека сериозни патогени организми може да има во таквото тесто. Тек кога ќе направат стабилна колонија дивите квасци и лакто-бактерии, тек тогаш ќе можат да се носат со разните патогени страња (кои и тоа како можат да бидат сериозно опасни по здравје).

Иначе, изградени и стабилни култури - како мајата за кефир, уништуваат се живо и диво од било какви други микроорганизми, сеедно дали патогени или бенигни. Тотално може да се употребуваат како антиинфекциско средство, и да се мачка на телото. Дури некогаш употребувам кефир како антипeрспирант (називот е само за да даде идеја) - иако не се запира потењето, кефирот ги уништува бактериите кои прават потта да смрди. Е сега кефирот си има свој (слаб) мирис, ама боље дискретно да мирисам на кефир отколку здравствените последици од хемикалиите кои служат за затварање на порите (антиперспирантите се водечка причина за рак на градите).
Се разбира, зборувам за спортски активности - не за свечани вечери, и официјални прилики. ;)

Мала дигресија направив, ама мислам дека добро илустирав за што станува збор кај мајата за тесто (за леб). :D
 
Kako go pravis lebot bez mesenje???
Recepta??

Повели, ова го имав напишано на друго место, овде само го пренесувам:


Технички, не мора месење... Ако се стави помала количина квасец и се остави тестото да стасува преку ноќ, квасецот преку ферментацијата ќе "направи" глутен и без месење (глутенот и е главната причина за месењето).

Рецептот:
http://www.nytimes.com/2006/11/08/dining/081mrex.html?_r=1
Лебот што се добива е позбит, потврд, помалку возудшест од купечките, но повкусен (за мене барем).

Јaс не го правам лебот баш исто како горе на видеото. Ама идејата е иста, без месење, само промешуваш со шпатула брашно, вода и квасец, го оставаш да одстои 12часа и го ставаш во тенџере (претходно убаво загреано во рерна). Директно од садот каде стасувало тестото, се префрла во тенџето, се проросува со вода, се става капакот (не смее да има пластика), и се става во врела рерна да се пече некои пола саат.

Сега линкам уште две видеа, мојот метод е сличен со првата половина на првото видео, и со втората половина на второто видео.


 
Верувам дека мојата сега покојна баба, кога беше помлада, правеше ваков или сличен леб. Подготвуваше неколку големи теста кои ги печеше во фурна (имаа во дворот). Тоа беа прилично големи и тешки лебови, без „пештери“ и „дупки“. Прилично долго време не се расипуваа и при јадење се насетуваше киселкаст вкус.
Мене, тогаш, не ми беа нешто посебно вкусни. Но заситуваа повеќе од лебовите од пекарине. Рецепт, за жал, не знам. Тогаш не ме ни интересираше. Еве една мала фотографија, која набрзина ја најдов. Лебот на неа доста наликува на оној за кој пишав.
Picture%20562.jpg
 
Да многу убаво е ова.Едно време го потценувавме но сега во ова нездраво време каде жито лукс ни продава секакво ѓубре (за жал морам да го наречам лебот така)

Туку ме интересира.Сакам да си купам во викендица камин со фурна.Дали е изводливо да се пече на него леб.Има ли некој член да користи вакво нешто.Значи ем да ме грее зимоска,ем да си печам лепче.Малку од малку да направам природно нешто.
Ако имате таков камин постирајте тука или пратете ми порака,бидејќи сум во план да купам нешто,па ме интересира предлози за да не ја утнам работава
 
Верувам дека мојата сега покојна баба, кога беше помлада, правеше ваков или сличен леб. Подготвуваше неколку големи теста кои ги печеше во фурна (имаа во дворот). Тоа беа прилично големи и тешки лебови, без „пештери“ и „дупки“. Прилично долго време не се расипуваа и при јадење се насетуваше киселкаст вкус.
Мене, тогаш, не ми беа нешто посебно вкусни. Но заситуваа повеќе од лебовите од пекарине. Рецепт, за жал, не знам. Тогаш не ме ни интересираше. Еве една мала фотографија, која набрзина ја најдов. Лебот на неа доста наликува на оној за кој пишав.
Picture%20562.jpg
Tokmu taka go pravese i baba mi.
Ama recept mi fali.Sepal mislam deka ce uspeam nesto so pomos na upatstovo od coekov od predhodnava strana.
Samo da zafstam od ova Majava.
pozdrav
 
@Vanlock

Ja probav receptava za tvojov leb i mozam da ti kazam deka e TOP.
Sega sum vo potraga na dobro od GUS Tava
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom