- Член од
- 21 јануари 2009
- Мислења
- 8.831
- Поени од реакции
- 8.863
Проблемот не е во тоа кој има поголеми права. Проблемот е во тоа што жената во бременост ги има СИТЕ права. Е сега, до пред Х години се знае какво негативно мислење се имаше за жената. Никој за ништо не ја прашуваше до пред некои години (да не вадам статистика, ме мрзи во 3:48 сабајле). После се обидоа во демократија да и вратат демек за цело време што била потиснувана, па и дадоа ПРЕМНОГУ права. Дупла штета направија. Значи првин никој за ништо не ја прашуваше, а после (во одреден сегмент барем) беше премногу и единствено она прашувана.
Фактички ние (човештвото... не зборувам само за Македонија, сите легислативи во демократскиот свет се горе-долу слични) од обид да решиме еден проблем, направивме друг. Е сега, како што некогаш жените се изборија да го сменат првичниот нивен статус, мажите за уште пократко време ќе си го повратат стариот статус. Но, јас не сакам да се врати стариот/традиционалниот статус на жената, само се потрудив да го претставам и другото светло, за на сите да ни е убаво, бидејќи историјата има покажано и милијарда пати потврдено дека ништо не е вечно. Значи денес вие може да ми се фалите тука јавно у стилу моја бременост - моја одлука, но тоа верувајте дека ќе се смени, гарантирам со незнам што, све што имам и ќе имам. Тогаш што ќе правите? Наместо да ја искористите можноста што ја имате да помогнете да се воспостави некој систем од кој сите ќе бидат задоволни, па сходно на тоа нема да има потреба да се менува (системите кои функционираат не се менуваат) вие го правите сосем спротивното.
Значи јас, како машкото чии сперматозоиди (без коишто таа немаше да остане трудна) се наоѓаат во матката на мојата партнерка и како еднаков виновник во крајниот резултат, сакам да бидам прашан (и послушан) и за мојот став околу тој "проблем". Единствена ситуација во која ќе се согласам да не бидам прашан е ако некоја женска од Свирипичино отишла во банка за сперма и зела примерок за општа намена од донор, па си убутала сперма во вагина и останала трудна. После 2 недели слободно може да го абортира, ако тоа го сака. Многу пати по ред да го повтара тоа ако и е фетиш да убива безпомошен човек. Тој што ја донирал спермата едноставно ја отпишал таа негова сперма и не му е гајле што ќе биде со неа. Мене за мојата ми е гајле. Бидејќи една жена не може да остане трудна без машко соучество, и машкиот соучесник треба и мора да биде прашан и чуен за неговиот став околу таа бременост.
Малку подолго објаснување.
--- надополнето: Nov 3, 2011 3:01 AM ---
Не се однесува директно на мене, но бидејќи мислењето е јавно (ако сакаш нешто приватно да остане меѓу вас си имате приватни пораки) сакам да искоментирам.
Чисто како карактер, ако мојот избор е помеѓу имање на однос со некоја рандом особа која со којзнае колку бездомници се има изебено пред мене, и оној другиот, жените да ми се непозната категорија, во секој случај и без трошка размислување зимам сатар и си го сечам на 2 пати (голем е јебига, не можам на еднаш).
Прво за болдот - како тоа да бидеш ти баш послушан?! Зошто таа да не биде послушана!? Едно е да разговарате, а сосема друго, да те послуша!!
Е сега... за тоа наменетото за мене. Ти си неспособен да направиш разлика меѓу жена која има сексуален живот и промискуитетна жена. Јас не би спиела со некој кој спиел со пола жени во Скопје, но не ми смета ако имал сексуален живот и пред мене.
Затоа, фаќај сатарот..... оти може ќе начекаш некоја што е добро позната на Пластика...

--- надополнето: Nov 3, 2011 5:20 PM ---
само малце сакам да се надоврзам, тука негде низ рефератов прочитав си пишала дека сексот е нормална работа, ДА точно, НО испушти нешто, зависи кога, каде и каков е сексот.
Мммммм?!
Секој си има свои критериуми.
Кога каде и со кого и како - не е твоја работа, освен ако не си ти во прашање.
--- надополнето: Nov 3, 2011 5:22 PM ---
Нека го абортира или нека не го абортира, нема да биде ни прва ни последна. Којзнае секојдневно колку непланирано затруднети жени во светот мораат да ја носат оваа одлука - после која нивниот живот никогаш нема да биде ист.
Меѓутоа, да кажуваш дека е подобро да го абортира отколку да му го упропасти животот?
Голема глупост.
Јас познавам жени кои баш ги боли што еднаш во животот абортирале. Ама ич не се потресени. Од каде тоа дека ,,животот нема да им биде ист,,...... не знам. Тие што сакаат да абортираат, немаат грижа на совест. Тие што се принудени (од родители, партнер, средина итн итн итн) - можеби чувствуваат, не знам.
А дали е голема глупост или не.... Don't like abortions?! Don't get one. Ние останатите што не сме толкави душебрижници, нема да тагуваме над исфрлени 1-10 неделни фетуси.
--- надополнето: Nov 3, 2011 5:23 PM ---
^
Прашалниците за оправданоста на абортусот нема да ги одговарам затоа што не се изјаснив против.
Многу бев јасен. Ти забележувам дека многу лесно абортирањето го ставаш како некој вид на спас и награда за некој, те цитирам : мачен, мизерен, фрустрирачки, деликвантски... живот.
Ти неможеш никако ниту малку да знаеш каков би бил животот на тоа човечко суштество. Може ќе биде успешена, среќна и исполнета личност. Нема никаква гаранција дека мора да ги преживува нештата кои ги набројуваш.
А што со животот на мајката?! Дали треба да остави се - за сметка на тоа да роди дете кое не го сака?!
Јас би одбрала да родам дете кога јас ќе сакам да родам. Инциденти не признавам, посебно решливи проблеми.