Дали сте завидливи?

[StereoLove]

На никого не завидувам зошто никој не е нешто повеке од мене.Доколку успее во некоја работа,нормално ке му посакам срека за понатаму и ке бидам срекна.
За жал има многу завидливи луге,тоа еМислат дека со тѕоа ке добијат нешто ама џабе.

 

[Сабазиј]

Сакам да верувам дека не сум завидлив. Но, имало моменти кога сум бил непријатно изненаден од сопствените реакции, кои за среќа не се бројни. Значи се вбројувам во групата на помалку завидливите или не толку завидливите. Мислам дека не постои некој кој никогаш никому не завидел за нешто.

 

[filip_butel]

Се трудам што поретко да имам чуство на завист.Моментите кога сум завидлив е тогаш кога ќе видам дека некој успеал незаслужено.Истотака,сум завидлив и на оние кои не се поставиле добро спрема мене,т.е кога ќе се наполнам со гнев кон нив..

 

[Кент]

Завист? Непозната именка за мене. Иако сум бил опкружен од луѓе кои ми завидувале па дури се обидувале и да ме поткопаат или имитираат. Тажно е кога ќе видиш такви lowlife личности.

За среќа во моментов не сум опкружен од такви... Или така мислам:wink:

 

[@cool@]

видете му фаца на крај- пред заплачување е

 

[Kikimikiriki]

Ima luge koi me imitiraat ama na nikoj ne zaviduvam ili nekoj ke reci "jas sum selena" tolku mi e glupe abe coek ti si ti takov si se rodil nemozis da bides kako nekoj drug

 

[smihajlo]

Тоа е онаа од тие теми каде сите сме светци, безгрешни и не, ние никогаш не го правиме тоа. А сепак надвор во реалноста се соочуваме со милион такви луѓе. Кој апсурд. Само најдобрите се собрани на кајгана.

Да не се лажеме, во одредени ситуации сите сме се фатиле како нѝ е криво што некој постигнал повеќе од нас, а свесни сме дека имаме поголеми квалитети од него. Дури и кога неправдата е таа што нè тера да завидуваме, сепак сме завидливи. Сите.

Мислам дека си ја промашила поентата на темава.Вистина е дека сите сме завидливи кој помалку кој повеќе, но барем според мене мислам дека целта на оној кој ја отворил темата беше дали сме премногу завидливи така што таа завидливост би била штетна за нас и оние кои ни се блиски.

Он топик:
За мене можам да кажам дека сум завидлив инстинктивно т.е во дел од секундата и после тоа или сум среќен што некој успеал или едноставно не ми е гајле и заборавам.

Do not overrate what you have received, nor envy others. He who envies others does not obtain peace of mind.

П.С Завидливоста е како отров те јаде одвнатре, а немаш ама баш никаква корист од неа.

 

[Setsuko]

Мислам дека си ја промашила поентата на темава.Вистина е дека сите сме завидливи кој помалку кој повеќе, но барем според мене мислам дека целта на оној кој ја отворил темата беше дали сме премногу завидливи така што таа завидливост би била штетна за нас и оние кои ни се блиски.

Прашањето во воведниот пост е следново:

Сте се осетиле дека сте му завиделе на некој во некоја ситуација,за попосле да се усрамите од вашата реакција?

Со ова се поставува прашањето дали некогаш сте завидувале, а потоа сте се засрамиле од тоа, што всушност подразбира каење заради таквото чувство. А потенцијал за да го почувствуваме имаме сите и сме го почувствувале сите. Разликата е дали ќе остане само на чувство (по кое следува каење и самопрекор во стилот: зошто ми се случува ова?) или зависта ќе покрене постапки против личноста на која ѝ завидуваме. Ама не се разви толкава дискусија на темава.

Патем, доволно долго сум на форум за да ми се случи промашување на тема.