Дали кога би ви се пружала можност би го уништиле светот?

  • Креатор на темата Креатор на темата Господ
  • Време на започнување Време на започнување
Бах, како и да е! само не ме будете да го видам.. ако нема добри специјални ефекти, ЈАСНО? :icon_lol:
 
But , that's the end of all the drama :kesa:
 
Ова ме потсетува исто ко во серијата LOST aко не ги впишаш бројките во комјутерот ке умрат сите.Ама овде е обратна ситуацијата.
Би размислувала за тоа што ке сторам.Од една страна гледајки како лугето страдаат,гладуваат...би им ги скратила маките.Но од друга страна не сакам јас да одлучувам за живот на милијарда луге на планетата земја.
 
А да титаниумската актовка- со неа оттаму Претседателот на САД може да лансира балистика дури и за време на се*с.

Мхх не сум по деструкција,ја би го модифицирал копчето,едноставно жицата ја вадиме,додаваме игла рицин,ВХ,антракс па кој ќе сака да го однесе цел свет со него....ќе отиде под него.
 
По гледањето на "When the earth stood still" , дефинитивно би го стиснал копчето. Не би го стиснал копчето кое го уништува светот , туку копчето кое ја уништува само човечката раса.
 
не би го притиснала од проста причина што сум себична


Интересно прашање. Дали и колку сме себични со одлуката, ете да го уништиме цел свет или пак да одлучиме да не го уништиме. Дали и тоа што ке го направиме ке биде егоистичен потег? Дали моментот пред уништувањето ке ти причини да се чувствуваш толку моќен? Дали вреди тоа? Или пак со самата одлука да не го уништиш светот, ке се осеќаш како да си го спасил светот од уништување?

Заеби, знаеме дека сите одлуки ние го правиме за наша корист. Хуманитарните дела се всушност ослободување од грижа и причина за мирно спиење. Се уште нема некое дело а да не е направено за наша корист....
 
Да, ќе го притиснам бидејќи постои.
Ако не го притиснам нема да знам дали навистина ќе си ја изврши намената, бидејќи во другиот случај останува само едно најобично копче кое треба да биде притиснато.
Дали ќе размислам за што би било кад би било? Не. Кога нема да постоиме секое такво размислување е безвредно.
И очекувам добро лајт шоу, барем за момент. :)
 
Незнам, би седел и размислувал до копчето вечно. До крајот на светот.

Твојот крај ќе дојде пред крајот на светот. Effortless.
Sunshine umbrella.

--- надополнето ---

Да, ќе го притиснам бидејќи постои.
Ако не го притиснам нема да знам дали навистина ќе си ја изврши намената, бидејќи во другиот случај останува само едно најобично копче кое треба да биде притиснато.
Дали ќе размислам за што би било кад би било? Не. Кога нема да постоиме секое такво размислување е безвредно.
И очекувам добро лајт шоу, барем за момент. :)

Руски рулет со светот, оје.

Edit: ја би, чисто да видам како е да ја држиш иднината на светот у раце. : D
 
Магде, зарем треба да бидеш некој за да даваш суд? Па кој е оној изумител или гениј што ја лупнал топилницата среде Велес и унаказил генерации заради профит. Која е таа компетентна индивидуа која решила да го срамни со земја паркот и на тоа место да направи паркинг? Кои се тие творци што го тераат напред нашево општество?

Нашата цивилизација каква што постои денес се стреми само кон профит без да размислува на последиците. Никој не го интересира дека си ја сече гранката на која седи. Толку сме самобендисани што мислиме дека нашата мрза ни дава за право да уништуваме се околу нас. Човековата добрина се сведува на поединци и на мали безначајни организации чиј глас не се слуша.

Јас не би го притиснала копчето, но не поради наивност туку поради себичност. Не сакам предвреме да ја завршам оваа пародија, на крај, сепак и јас имам улога тука.
Твоето право да коментираш за топилницата или паркингот е изгубено со самиот факт дека седиш на компјутер и пишуваш за како тоа не чини и како тоа е лошо.
Сите имаме сила да кењаме и да кажуваме колку сите се лоши, колку е светот расипан и дека човештвото е заминато во пм.
Оди бе, протестирај, бунтувај се, напрај нешто, дери им се на луѓето дека не сакаш топилница каде што треба да ти растат децата, дека нема да користиш кола за да стигнеш до паркот туку ќе идеш пешки и на местото на паркингот ќе има парк да си го шеташ детето.
Не е проблем, не користи компјутер, не оди на факултет со кола/автобус, живеј во шупа и јади пиперки и домати кои сама си ги садела, ПА ТЕК ПОСЛЕ ќе имаш право да си го кажеш се ова.
Мрдни го задникот за да направиш нешто добро за планетава, за луѓето, па после земи си го правото за критикување.

Сите сакаме луксузи, на никој не не боли за миљоните начини на кои НИЕ ја уништуваме планетава, ама сите критикуваме ко наша креација да е.


Шо не отидеш за засадиш 100 дрва на пример?
Што не одвоиш од своја уста да ги нахраниш сите животинки што сакаш да си живеат на планетава?
Што не им изградиш засолниште?
Океј, себичност си спомна, ама ако веќе си себична не критикувај дека другите се злобни а ти си пасивен член и не правиш ништо лошо.

Ама јас нема да сум тука и да го видам тоа, па кај гледате поента? ТИ си мртов, ако ти е важно за некој од Зимбабве, пријавете се кај Ганди летниот камп. Не сакам да звучам како типичен идиот, ама стварно која е поентата што после вас би го оставиле светот?
Па што ти бараш сеуште тука?
Поентата на човечкото размножување е да остави потомок, наследство на следните генерации. Кај ќе бевме да беа сите себични како тебе па да си размислуваат „Ме боли за децата мои, битно ја да си го прчам„
О шо има ти (или било кој) да го уништи светот зашо „му се може„ или „не ми е забавно„ „љубопитност„ „кур се тресе„ - причини?
Јас имам еднакви права на земјава како и ти, како и Бил Гејтс, како и некое дете од Зимбабве или ко ескимите.
Кои сте вие да ми го одземете тоа право?
Мене ми се живее бе, шо те тркалам.
Ако немаш желба, биди самодеструктивен, ама не „Оу светот е за никаде, ај да го уништиме„
 
Сеуште немам развиено социопатски идеи во кој што мојата „мрачна“ страна преполна со разочарувања и фрустрации од конзумеристичкото и капиталистичко општество и светот полн со војни и неправди, ми го окупираат слободниот дел од мозокот и ме тераат да бидам погребална служба.

Светот е нешто прекрасно, нешто надвор од човековата перцепција дури, преполн со чудесни карактери на луѓе и водопади и падини, зошто било кој би сакал воопшто да го уништува светот?

За да можат луѓето да почнат да уништуваат, мора прво да научат да креираат, а не верувам дека некој ќе може да му ја земе на човештвото барем таа привилегија, веројатно е дека сме имале и премногу среќа како раса до сега што сеуште ни е дозволено да дишиме на планетава, но кога нечии идеи одат до тој болен егоцентризам дека подобро да се притисне копчето и да се распрсне планетата која што те држела сите овие векови на себе ... тоа е веќе типична човечка карактеристика која што плука од себе аура на супериорност, е тоа е веќе жалосно.
Освен нели, ако не се направи никаква матријална штета и како во еден полу-хорор кога природата го нападна човекот со вирус и сите луѓе почнаа да умираат.Too much Science fiction.
 
Нема да го притиснам копчето ќе почекам до 2012 =)
 
Ќе го уценувам светот, бидејки јас ја носам одлуката до кога ќе се живее, би станал фараон на светот моите закони правила и прописи ке биват почитувани, ќе бидам бог на земјата.......а на смртна постела ќе подразмислам дали да го притиснам копчето...конец филм...
 
Ко што кажа wot буквално мислам целата планета.
Уништуваш се.
Нема шанса.
Нема day after.
Нема tomorrow.
Гледам неколку страни.
Заљубените кои нема да го стиснат копчето оти имало шанса(мада не верувам).
Има од тие кои нема да го стиснат оти не било фер да судиш.
Има од тие кои нема да го стиснат оти при сувото и суровото ќе горело.

Од друга страна wot ќе го стисне зашо му се може :pos:
Некои оти злото е преголемо некои од фрустрација а некои од се заедно,тоест јас.

Ве читав сите и воглавно ми се свиѓа као се развива дискусија,се согласувам со таксисот на фантом и Дамјан зборам да ја рокнеш планетава.
Значи еврибади дали ќе ја рокнете планетава ако ви се даде можност.

Магде го оправдуваш сево ова?
Уништување според одредена нација/вера/држава/сеедно?
Според мене како ќе се стигне до нешто не е важно.Важна е целта.
А целта во овој случај е уништување.
Човекот во својата алчност и злоба уништува се пред себе,граба се пред себе.
Љубопитноста нема врска со ова.
САД не се во близок исток за да видат како работат пумпите за нафта.

Верувам дека има добрина во овој свет али мораме да ја погледнеме целата слика.
Дали имаме доверба во светот?
Затоа болдирав дека ќе гори се и добро и лошо.

Уништување само на луѓето е глупост оти тогаш ќе се појави некој друг узурпатор како што дотогаш бил човекот а пред тоа диносаурусите.
Светот увек бил,е,и ќе биде олигархија.

Лавот убива од инстинкт,глад не од пуста желба за 400 квадрати куќа!

И не се согласувам причина за постоење е brooding :/
Мојот став во врска со децата=George Carlins став во врска со децата.
 
Најдов копче. И тоа црвено. Да притиснам или некој сака уште малку...?

delete-button-red-button.jpg


Мене никогаш не ми дошла идеја, поради сопствени проблеми (цврсто су убеден дека секој човек на светот гледа од различно, прилично себично гледиште, ако му е убаво и светот ќе му е прекрасен) или поради нешто друго да притискам копчиња. Ми дошло да отерам се` во одреден правец и во конкретна насока, ама не на толку деструктивен начин.
Сепак, постои одредена категорија на луѓе, кои сметаат дека нивните тешкотии се од космичко значење, па светот во кој тие не учествуваат на начин кој го сметаат за пожелен не треба да постои. Во едно филмче (или епизода на серија) еден лик заболен од фатална болест доби идеја пред да замине да ги ослободи од животниот товар и своите блиски, кои кој знае како ќе живеат понатаму без него.
Да се посака унишување на светот е крајно себична желба, во која не се води сметка за никого и за ништо, дури, што е посебно апсурдно (поради себичноста, нели) ни за себеси, оти крајот на светот, логично значи и крај на тој што ќе го притисне копчето. А светот, отсекогаш бил место за живеење во кое имало повеќе незадоволни сурати отколку насмеани фаци. Нешто се менува но човечката природа си останува иста. Ние сме социјални битија, сакаме да живееме заедно и главно се плашиме од осаменоста. Оттаму, можеби желбата за смртта (сите сами одиме од светов, дури и кога се работи за масовни умирања) на светот претставува знак на краен егоцентризам на некој што му досадил животот, ама нема три чисти сам да го реши проблемот, па бара некој да го држи за рака (што повеќе тоа поарно, цел свет најарно).
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom