Мојот дедо и прадедо е краден и грабан од бугарите. Се додека комитите не дознале и почнуваат да преспиваат кај него. Тој им ја дава цела подршка во тоа време било засолниште храна вино и пари колку се има. Татарските гомна гомна од народ после тоа не влегле во селото.
Сега се вадат дека Костадинов не сакал да ја избрише Македонија и припои кон Бугарија ами Вучиќ го натерал така да каже, демек тоа не го мисли секој Бугар, они немале ништо против државноста на Македонија само секој сегмент од таа државност, како лаги за ВМРО лаги за Балканските војни, лаги за АСНОМ, лаги за Бунтот на Скопско Кале, лаги за јазикот, нека си продолжат
Дај малку повеќе информации за твоите дедо и прадедо, кога се случило ова, кои биле овие комити? Да не испадне дека е уште една југо-измислица?
Освен југо измислици знаш нешто др да напишеш? Или само на тој час беш?
И ова да не е „југо-измислица“?
Бугарите секогаш ќе се вадат дека убивале срби, а србите дека убивале бугари, џабе му објаснуваш тоа ќе ти го каже.И ова да не е „југо-измислица“?
Прегледај го приврзокот 440026
109 ГОДИНИ ОД БАДНИКОВИОТ МАСАКР ВО ПОРЕЧЕ: ВЕЧНА ИМ СЛАВА НИКОГАШ ДА НЕ СЕ ЗАБОРАВИ
На утрешен ден Бадник, 6 јануари 1916 година извршен e колеж врз 103 видни и угледни жители од Порече – Поречани од страна на бугарската војска., Можеби ова е една од темите од нашата историја која е малку позната за јавноста. Масакрираните луѓе биле фрлени во ископ кај месноста Дервишка Нива во атрот на село Манастирец, објавија на Фејсбук Поречани кои секоја година им оддаваат почит на жртвите.
Здружението за негување и промоција на природното и културно-историското наследство на Порече – „Искон” секоја година на овој ден организира панихида за убиените поречани на Бадник во 1916 година.
– Бадниковиот масакр е еден од најтрагичните настани, не само во историјата на поречкиот регион, туку и во македонската историја воопшто. Овој крвав чин се случил на 6 јануари 1916 година во месноста Дервишка нива (во близина на превојот Барбарас меѓу Прилеп и Македонски Брод) од страна на припадници на тогашната бугарска окупаторска војска под раководство на бугарскиот капетан К. Панов. Овој грозоморен чин на тогашната бугарска власт во овој регион, освен што имал за цел да го дисциплинира Порече, имал и намера духовно и интелектуално да го обезглави Порече, бидејќи најголемиот број на убиени голораки луѓе се селски учители, свештеници и видни личности од сите поречки села. Телата на убиените (повеќе од 140) биле фрлени во ископ во месноста „Дервишка нива“, а подоцна од роднини пренесени во Костурницата во близина на манастирот „Рождество на Пресвета Богородица” во с. Горни Манастирец. Првичната костурница била изградена од руски монаси кои во дваесеттите години од минатиот век имале свое прибежиште во гореименуваниот манастир, а во 1938 година за време на Кралството Југославија, на постоечкиот стар објект е изградена нова импозантна градба во чест на убиените Поречани – велат од здружението Искон.
„Ова се списоците на ликвидирани Поречани во колежот. Посмртните останки се во овој објект, а денес се нем сведок за ова злосторство. ПОРЕЧАНИ ПРОСТУВААТ АМА НЕ ЗАБОРАВААТ… Вечна им слава и да ги чуваме спомените за нив“, пишува на страницата Убавините на Порече.
Како може Поречаните да биле Срби? Нели тие викаат дека народот тука што живеел биле Бугари? Или кога им одговара на нив - Бугари сме, кога не им одговара - Срби сме? Многу некако чудна бугарскава историја...
Таква им е логиката, нека живеат во илузии, но на крајот пак ќе ги победиме, ќе поминат нивните 5 минути.
Мајсторе ај на други форуми што лажете лажете. Куќата е на мое име селото е под крушево. Како е југо измислица кога прадедоми е пред Тито роден и живеел?
Ко шо вика васко ефтов иако не го сакам, бугарија сите војни ги изгуби против Македонија.
Тврдењата се поткрепуваат со факти, а не со „ви ебам“. Споделете, која година, кој, како, зошто итн. Не знам кои сме „ние“ што препишуваме книги кога овие книги првпат биле објавени во Бугарија, а потоа беа преведени на стандарден македонски со „поправки“ - отстранување на спомнувањето на Бугарите или нивно заменување со христијани, словени, Македонци итн.
off.net.mk
И ова да не е „југо-измислица“?
Прегледај го приврзокот 440026
109 ГОДИНИ ОД БАДНИКОВИОТ МАСАКР ВО ПОРЕЧЕ: ВЕЧНА ИМ СЛАВА НИКОГАШ ДА НЕ СЕ ЗАБОРАВИ
На утрешен ден Бадник, 6 јануари 1916 година извршен e колеж врз 103 видни и угледни жители од Порече – Поречани од страна на бугарската војска., Можеби ова е една од темите од нашата историја која е малку позната за јавноста. Масакрираните луѓе биле фрлени во ископ кај месноста Дервишка Нива во атрот на село Манастирец, објавија на Фејсбук Поречани кои секоја година им оддаваат почит на жртвите.
Здружението за негување и промоција на природното и културно-историското наследство на Порече – „Искон” секоја година на овој ден организира панихида за убиените поречани на Бадник во 1916 година.
– Бадниковиот масакр е еден од најтрагичните настани, не само во историјата на поречкиот регион, туку и во македонската историја воопшто. Овој крвав чин се случил на 6 јануари 1916 година во месноста Дервишка нива (во близина на превојот Барбарас меѓу Прилеп и Македонски Брод) од страна на припадници на тогашната бугарска окупаторска војска под раководство на бугарскиот капетан К. Панов. Овој грозоморен чин на тогашната бугарска власт во овој регион, освен што имал за цел да го дисциплинира Порече, имал и намера духовно и интелектуално да го обезглави Порече, бидејќи најголемиот број на убиени голораки луѓе се селски учители, свештеници и видни личности од сите поречки села. Телата на убиените (повеќе од 140) биле фрлени во ископ во месноста „Дервишка нива“, а подоцна од роднини пренесени во Костурницата во близина на манастирот „Рождество на Пресвета Богородица” во с. Горни Манастирец. Првичната костурница била изградена од руски монаси кои во дваесеттите години од минатиот век имале свое прибежиште во гореименуваниот манастир, а во 1938 година за време на Кралството Југославија, на постоечкиот стар објект е изградена нова импозантна градба во чест на убиените Поречани – велат од здружението Искон.
„Ова се списоците на ликвидирани Поречани во колежот. Посмртните останки се во овој објект, а денес се нем сведок за ова злосторство. ПОРЕЧАНИ ПРОСТУВААТ АМА НЕ ЗАБОРАВААТ… Вечна им слава и да ги чуваме спомените за нив“, пишува на страницата Убавините на Порече.
Гревче, те жалам.