Уште еден поздрав до јудеецот лет од неговиот татко Демо - Стен уживај во текстот јудеецу - ,,Ако постапите така, Вие сами ќе допуштите да дојдете заради овците и добиток, Вашите полиња нема да бидат исполнети со робови, а самите Вие ќе служите меѓу остана- тите робови на Филипа, на Паонците и на Трибалите. Зошто тие ќе заповедуваат Вие да ги чувате стадата и робовите и тоа ќе Ви биде одлична привилегија од ропството, ќе Ви запо- ведаат да си ги презирате сопругите, децата, родителите, слободата, добриот глас и довербата,,.
Во глава 12 од истата книга Квинт Куртиј Руф меѓу другото пишува:
,,Принцовите на Тракија и сите што се чинело дека се можни учесници во преврат, а немаат средства и смелост за тоа, ги отстрани со тоа што божем укажувајќи им чест, ги зел со себе како свои соборци против Персијците.Откако ги отстра- нил главешините на разни партии верувал дека оста- натите нема да се осмелат да преземат нешто без своите првенци. Кога се враќал во Македонија, преку Агријанците и Паонците му било јавено за бунтот на Илирите.Бардил,крал на многубројни народи од пределите во коишто имало јаглен, исто така многу жестоко напаѓал на Македонија се додека не бил победен од Филипа во една голема битка - тој бил тогаш веќе кон крајот на животот, кон деведесетата година. Неговиот син Клит зборувал дека токму сега дошло погодно време повторно да се стекне слободата, и додека Александар е задржан со оружјето на најжестоките племиња отаде Истар-Дунав, тој ги потикнувал водачите на народот да земат оружје и да склучат сојуз со Главкиј, кралот на Илирија, и народот што се нарекува Тавланти,,.
Еден друг народ, Автаријати, тргнал исто така да ги напаѓа Македонците, но Лангар кралот на Агријанците, кој му бил верен на Александар побарал нему да му биде допуштено таа грижа, го убедил дека тој ним во татковината ќе им создаде толкави грижи така што ќе престанат да ги вознемируваат Македонците. Кралот го пофалил и почестил со величествени дарови младичот Лангар и го пуштил да замине, дури му ја ветил за жена сестра си Кина, која кралот Филип откако ја зел од Илирија му ја беше дал на Аминта. Агријанецот Лангар го исполнил ветеното, но се разболел и не можел да ужива во договорената награда зашто набргу потоа умрел.
Така, бидејќи Автаријатите биле задржани, без војување се дошло до Пелиј, град во Илирија, област Десаретија, надвиснат над реката Еордика!
Но кога намерувал да замине, му се заканила голема опасност: Овде река, таму ридишта му го попречувале патот, кој одвај можел да пропушти четири вооружени војници. А Клит по- ставил големи чети тешко вооружена војска на планинските ридови.
Во своето дело ,,Филипова Историја,, Јустин за овој период на македонската држава под раководство на кралот Филип втори Македонски и кралот Александар трети Македонски раскажува во книга осма глава 6 наведува:
,,Едни народи ги противставил на непријателите на самите граници на своето кралство, некои заробени од војната, ги распоределил како дополнување на градовите и така од многу племиња и народи создал едно кралство и еден народ. Кога ги средил работите во Македонија, ги покорил Дарданците и останатите соседи со измама,,.
Во книга осум глава 3 раскажува:
,,Додека кралот Филип Македонски со својата војска се вра- ќал од Скитија, Трибалите го нападнале и одбивале да му дадат премин ако не добијат од пленот,,.
Херодот во својата Историја во прва книга насловена ,,Терписихора,, пишува:
Персијците што биле оставени од Дареј во Европа, а на чие чело бил оставен Мегабиз, најпрвин ги потчиниле Периќан- ците на Хелеспонт. Со нив порано сурово постапиле Паонците што живеат на Стримон-Струма. Откако Периќанците победиле во два двобоја: маж со маж, коњ со коњ и куче со куче радосно запеале пајан. Паонците помислиле дека пеењето пајан е знак за пророштво, ги нападнале Периќаните и извојувале победа.
Авторот на Историјата за која станува збор во делото наведува дека конечно Паонците, односно племињата паонски што живееле околу езерото Прасијада, Сиропаонци, Пајоплите и др. биле протерани од своите живеалишта додека тие што живееле околу планината Паонгај, Доберите, Агријаните, Одоманите, како и тие што живееле на самото езеро, не биле покорени.
Кога сме кај планината Паонгај да спомениме дека градот Амфипол опфаќал еден огранок од оваа планина, сместен на 4км. од Белото Море, кој се префрла на на десниот брег на реката Стримон-Струма. Сместен на Виа Игнација, главен пат за комуникација меѓу Рим и Истокот. Овој град господарел над единствениот лесен премин за да се продре од бреговите на заливот Контеса во низината Македонија. Стримин-Струма прави еден полукруг околу него и го заштитува на тој начин од север, запад и од југ. На исток градот се поврзува со планината. Понатаму Херодот раскажува: ,,Откако ги покорил Мегабиз Паонците-Пеонците испраќа пратеници во Македонија кај кралот Аминта да бараат земја и вода за кралот Дареј. Од езерото Прасијада има еден сосема краток пат за Македонија .Прво нешто што е до езерото е рудникот од кој подоцна Александар први Филхеленот секојдневно му доаѓало по еден талант сребро. По рудникот зачекоруваме на планината што се вика Дисарон и веќе сме во Македонија,,
