Ајде бе, кажи нешто!

[Bush(av)]

Ми се има случувано...Обично ке акнам некоја пластифицирана насмевка на лице и ке кажам нешто кежуал..и па по старо.
ОФТОПИК..Ми се има случено еднаш...ја така замислен до даска..и дотичниот соговорник се заќута на 2 сек. Ја одма приметуем тишина и невообичаеност и следуе фамозна реплика "епа ако немаш што да кажеш...да си бегаме од овде?":pos2:

 

[Кнез Мишкин]

Абе кога ке ме повика некој другар или другарка да излезам а не сум расположен..., ај да им направам ќеиф ке излезам..., и тогаш се трудам максимално да бидам психички присутен во разговорот..., колку и да сум нерасположен пак оставам се на страна ....

 

[Dzish]

Ако денот не ми е таман некако... Не би излегол на кафе. Едноставно подобро сум кога седам дома. А и би му кажал на другар/ка ми дека дента не сум добр друштво така да нека бара некој/а друга за дружење.

 

[Saladin]

Значи,излегувате на кафе со добар/а пријател/ка...
Денот и не ви е баш по таман и како што сте си го планирале,сте немале желба да излезете,но ете од учтивост и да не го/ја извисите пријателот/пријателката излеговте.
Водите,онака,вообичаен муабет,вашиот/а пријател/ка по изразот на вашето лице и зборувањето забележува дека нешто не е во ред(кој не би?) и дека ви треба малце да се средите и малце мир и тишина,но упорно ви зборува дури и за некои небитни работи...
Настанува тишина...
Така занесени и задлабочени во тоа како да се справите со проблемот кој што ви излегол,слушате:"Ајде бе,кажи нешто!"

Како би реагирале во тој момент?Што би кажале?
Искрено,кога веќе сум излегла и покрај тоа што денот ми бил катастрофа,ако тој/таа ми е добар/а пријател/ка,би очекувала малце разбирање и да ме остави малце да си ги средам мислите пред да продолжам со дискусијата,бидејќи и вака и така не сум во состојба да го/ја пратам,а и проблемот кој што треба да го решам и не е нешто што би сакала да го поделам со некого,преферирам сама да го решам...

Se desava nekogas i ova kaj mene... Kako bi reagiral? Pa vaka: Bi mu/i dal na znaenje megju redovi deka i ne mi e bas do muabet deka denot mi e za odmaranje i taka bi go/ja soslusal, no ako veke pocnuva da zaogja vo stvarno nebitni detali (i samiot/samata znae deka ne me interesirale nikogas vo zivotot) togas bi go/ja prekinal i bi rekol deka imam tezok den.

 

[Setsuko]

Кога нешто не е во ред со мене или не ми е денот веднаш се забележува, па ако веќе сум излегла ќе се потрудам да им објаснам на другарките дека не ми е дојдено баш до муабет или зафркавање туку сум излегла само за да им правам друштво.
Доколку ми рече некој „Ајде бе кажи нешто“ онака налутено, ќе се однесувам рамнодушно или едноставно ќе речам дека немам што да кажувам, дека не сум расположена... Се надевам ќе ме разберат, или ако веќе гледам дека го уништувам цело расположение, ширам негативна енергија ќе се повлечам и ќе си заминам.

 

[dete]

Без разлика со кого сум, ако не ми се прави муабет не правам муабет, на прашањето "кажи нешто" кажувам "нешто" или ќе речам немам што да кажам, како и да е не се преправам дека сум расположен за нешто ако не сум расположен за ништо!

 

[Word$haker]

Јас ако ми рече некој “Дај бе кажи нешто“, обично ќе фатам да раскажувам дента што ми се случило ама баш најбанални работи: во колку сум станал пример, па после ќе се надоврзам демек што е ова деновиве секој ден во толку станувам, па дека навечер ич не ми се спие па до 3 саат не заспивам и така...

 

[DuFFy]

Ако неам желба да излезам и ако ми е мутав денот...нишо на светот не ме вади од дома освен Маwеско...а нејзе би и кажал шо ме мачи....

 

[sagaqua]

Во таква ситуација - искреност. Ќе кажеш дека не си во најдобра форма и ако навистина другарот или другарката ти е близок/блиска, ќе му кажеш што те мачи. И тоа е тема на разговор :wink:

Еве вака
Ако и покрај тоа што не ми се излегувало или денот ми бил ептен тапа, излезам со пријател/ка ( и тоа од учтивост не го правам) очекувам нормално доза на разбирање од другата страна дека баш и не ми е до муабет многу.
Одговорот на прашањето „Кажи нешто....„ има да биде искрен. Има да ме сослуша па и на крај да не може да дојде до збор, а не реченица да сврзе

 

[PiNkGiRl]

Ми се има случувано ова многу пати. Пошо имам таква фаца да и кога не ми е ништо изгледам љуто сите ме прашуваат што ми е и сл. Веќе почна тоа да ми оди на живци. Објаснувам фино, лепо дека не ми е ништо (или ако ми е кажувам во што е проблемот) и со тоа тие сами сфаќаат дека не сум расположена за разговор.

 

[Buterfly]

Ретко сум се нашла во таква ситуација, обично излегувам со оние кои ми се драги и имам што да им кажам и да ми кажат, досега никој не ми кажал тоа, не памтам ни јас, дали дека многу зборувам:nesum:

 

[mr.wicket]

Никако, од каде да знам како..
Сигурно ако ми е толку крш денот дека нема да искочам..

 

[Zemzela]

Vo toj slucaj pocnuvam nesto kako...znaes deka komarecot ima 37 zaba ili najcesto ime na kuce vo Slovacka e Bojko

 

[Ilumious]

Не одам веќе ако ми е толку лош денот,но ако веќе личноста со која одам ме убеди,однапред ќе и дадам до знаење дека не ми се овците на број и да не очекува некој муабет од моја страна.

 

[Fortune]

Ако не ми е денот нема потреба да ме гледа некој не-толку-близок нерасположена. Не од некоја гордост туку за да не се чувствува другиот непријатно и да не дојде до глува тишина додека пијаме кафе. Сакам да сум опуштена ако веќе сум решила да излезам и ќе го одложам излегувањето со извинување ако сум ептен даун.