Џонтра Волта
Qué miras, bobo?
- Член од
- 20 јули 2020
- Мислења
- 9.001
- Поени од реакции
- 55.214
Зошто не сте отвориле тема за серијава? Кој си бе ти @Божино ? Битно го носиш Рики на аватар. Другото нема врска.
After Life на Рики Џервејс е серија којашто отстапува од неговиот познат стил комедија, има комични моменти и тука ама не е тоа главниот акцент и поента на серијата. Јас не би ја ставил во жанр комедија, можеби и затоа тие што не го поднесуваат неговиот хумор и појава ќе ја заобиколат серијава а фановите ќе речат па не е смешна бе шо е ова.
Не е ова ни The Office, ни Extras, ни Life`s too short ни ништо слично што сме виделе од Рики до сега.
After Life е серија за после животот. Има 2 сезони по 6 епизоди коишто траат 30 минути. Првичниот план ако не се лажам беше да заврши со вторава сезона, ама Netflix не е Netflix ако не претера па така се пишува и трета сезона. Безпотребно според мене, ама останува да видиме.
Тони (Рики Џервејс) е еден обичен лик што работи во локалниот весник во фиктивниот град Тамбури. Порано важел за позитивен и забавен човек но по смртта на неговата жена, љубовта на неговиот живот, Тони на еден начин се претвара во еден дрзок и арогантен човек со самоубиствени мисли. Гледа со одбивност кон ликови чија среќа ја наоѓаат во малите нешта, без влакна на јазикот им го кажува сопственото мислење без да му е гајле дали ќе ги повреди или не.
Нема гз да се самоубие, има кучка Бренди која му ја враќа надежта за живот.
Серијава е така добро напишана и направена што 30 минути поминуваат ко 5. Нема многу замарање од типот на ефекти, сцени, глума и што ти ја знам. Навидум е обична, во секоја епизода има 5-6 сцени и сите се повторуваат во текот на цела серија. Интересни моменти, со доста поучни разговори, едноставно буди некакво чувство да гледаш со насмевка на лицето и солзи во очите.
Секоја загуба е надминлива и не треба да си ги трошиме мислите на нешто што веќе завршило. Самоубиството не е решение.
Рики е мајстор и знае да го протне својот стил на црн хумор и дисање без тоа да биде наметливо и невкусно. Баш напротив, форите и смешките точно одговараат на дадената ситуација и момент.
Пак ќе кажам, не е ова класична комедија, ова е една депресивно-меланхолична-драма-комедија.
Супер одбрана музика, и тоа морам да го спомнам и пофалам.
After Life на Рики Џервејс е серија којашто отстапува од неговиот познат стил комедија, има комични моменти и тука ама не е тоа главниот акцент и поента на серијата. Јас не би ја ставил во жанр комедија, можеби и затоа тие што не го поднесуваат неговиот хумор и појава ќе ја заобиколат серијава а фановите ќе речат па не е смешна бе шо е ова.
Не е ова ни The Office, ни Extras, ни Life`s too short ни ништо слично што сме виделе од Рики до сега.
After Life е серија за после животот. Има 2 сезони по 6 епизоди коишто траат 30 минути. Првичниот план ако не се лажам беше да заврши со вторава сезона, ама Netflix не е Netflix ако не претера па така се пишува и трета сезона. Безпотребно според мене, ама останува да видиме.
Тони (Рики Џервејс) е еден обичен лик што работи во локалниот весник во фиктивниот град Тамбури. Порано важел за позитивен и забавен човек но по смртта на неговата жена, љубовта на неговиот живот, Тони на еден начин се претвара во еден дрзок и арогантен човек со самоубиствени мисли. Гледа со одбивност кон ликови чија среќа ја наоѓаат во малите нешта, без влакна на јазикот им го кажува сопственото мислење без да му е гајле дали ќе ги повреди или не.
Нема гз да се самоубие, има кучка Бренди која му ја враќа надежта за живот.
Серијава е така добро напишана и направена што 30 минути поминуваат ко 5. Нема многу замарање од типот на ефекти, сцени, глума и што ти ја знам. Навидум е обична, во секоја епизода има 5-6 сцени и сите се повторуваат во текот на цела серија. Интересни моменти, со доста поучни разговори, едноставно буди некакво чувство да гледаш со насмевка на лицето и солзи во очите.
Секоја загуба е надминлива и не треба да си ги трошиме мислите на нешто што веќе завршило. Самоубиството не е решение.
Рики е мајстор и знае да го протне својот стил на црн хумор и дисање без тоа да биде наметливо и невкусно. Баш напротив, форите и смешките точно одговараат на дадената ситуација и момент.
Пак ќе кажам, не е ова класична комедија, ова е една депресивно-меланхолична-драма-комедија.
Супер одбрана музика, и тоа морам да го спомнам и пофалам.