- Член од
- 5 февруари 2007
- Мислења
- 10.769
- Поени од реакции
- 13.600
Дали мислам дека мојот вкус е изграден? Не целосно. И никогаш нема да биде целина, секогаш ќе имам желба за експериментирање.
Одредени жанрови посекако не ги можам, додека други секогаш остануваат отворена можност да ги истражувам.
На што се базира изградениот вкус, темелите ги имам удрено во класичната музика - отсек барок-класицизам и почеток на романтизам (подоцна ги учев терминиве и дојдов до овој заклучок). Значи од своето рано детство во домот покрај македонските фестивалски песни за кои воопшто не удирав некој акцент и слушав се` што ми доаѓаше при рака, се слуша(а) и делата на Бетовен, Моцарт, Бах... за да подоцна околу 8-9та година почнав да ги диференцирам кој е кој и да го градам својот личен вкус. Да бидам реален, почнав најпрво со Моцарт и Хајдн, ама поради нивната едноставност и лесната варијабилност, некако станаа предвидливи мноштвтото дела, така да повеќе барав дранматичност или можеби на моменти помпезност - кад ги најдов кај Бах и Бетовен. Подоцна како истекуваше времето, повеќе се префрлав на доцниот романтизам и реализам (Шопен, Лист, Чајковски, Мусоргски, Вагнер). У принцип денес кога ќе се навратам темелите како целост ми подлегнуваат во доцниот класицизам, романтизмот и реализамот.
Напоредно со ова морам да кажам слушав и „модерно“ нешто за кое не знаев кој му е стопан, некои го нарекуваат Џез, мене ми беше музика која може константно да ја слушам без да се напрегам да сфатам некоја посебна длабочина.
Тука почнаа и формирањата на одредени групи од R&R/чист рок/ нешто малце и похаце (за мене тогаш). Битлси ми беа (и сеуште се) како вовед на целиот жанр на денешнава модерна забавна музика и на било кој биљмез му ги давам као задоложителна литература. Queen истотака можда за која година подоцна. Пинк Флојд некако повеќе ги заслушав во раните студентски години иако знаев дека се квалитетна музика уште од времето на Битлси, но прерано ми беа презентирани.
Вкусот у принцип ми оди на некој рок/инстументал повеќе. Знам дека Бијонси има добар глас, знам дека одредени артисти во рапот имаат длабока поента, но никогаш не сум ја осеќал таа музика за доволно блиска.
Новокомпонованиот фолк никогаш нема да го сфатам, дури и пејачот да ломи чаше и крварат му руке.
Електронска/техно многу слабо стојам - диџеи скоро и да не познавам - not my cup of tea.
Од лесниве тралалајки понекад си пуштам нешо колку за релаксација. Но никогаш не сум праел длабоко пребарување. Но се џвака. Онака... шо знам?
Одредени жанрови посекако не ги можам, додека други секогаш остануваат отворена можност да ги истражувам.
На што се базира изградениот вкус, темелите ги имам удрено во класичната музика - отсек барок-класицизам и почеток на романтизам (подоцна ги учев терминиве и дојдов до овој заклучок). Значи од своето рано детство во домот покрај македонските фестивалски песни за кои воопшто не удирав некој акцент и слушав се` што ми доаѓаше при рака, се слуша(а) и делата на Бетовен, Моцарт, Бах... за да подоцна околу 8-9та година почнав да ги диференцирам кој е кој и да го градам својот личен вкус. Да бидам реален, почнав најпрво со Моцарт и Хајдн, ама поради нивната едноставност и лесната варијабилност, некако станаа предвидливи мноштвтото дела, така да повеќе барав дранматичност или можеби на моменти помпезност - кад ги најдов кај Бах и Бетовен. Подоцна како истекуваше времето, повеќе се префрлав на доцниот романтизам и реализам (Шопен, Лист, Чајковски, Мусоргски, Вагнер). У принцип денес кога ќе се навратам темелите како целост ми подлегнуваат во доцниот класицизам, романтизмот и реализамот.
Напоредно со ова морам да кажам слушав и „модерно“ нешто за кое не знаев кој му е стопан, некои го нарекуваат Џез, мене ми беше музика која може константно да ја слушам без да се напрегам да сфатам некоја посебна длабочина.
Тука почнаа и формирањата на одредени групи од R&R/чист рок/ нешто малце и похаце (за мене тогаш). Битлси ми беа (и сеуште се) како вовед на целиот жанр на денешнава модерна забавна музика и на било кој биљмез му ги давам као задоложителна литература. Queen истотака можда за која година подоцна. Пинк Флојд некако повеќе ги заслушав во раните студентски години иако знаев дека се квалитетна музика уште од времето на Битлси, но прерано ми беа презентирани.
Вкусот у принцип ми оди на некој рок/инстументал повеќе. Знам дека Бијонси има добар глас, знам дека одредени артисти во рапот имаат длабока поента, но никогаш не сум ја осеќал таа музика за доволно блиска.
Новокомпонованиот фолк никогаш нема да го сфатам, дури и пејачот да ломи чаше и крварат му руке.
Електронска/техно многу слабо стојам - диџеи скоро и да не познавам - not my cup of tea.
Од лесниве тралалајки понекад си пуштам нешо колку за релаксација. Но никогаш не сум праел длабоко пребарување. Но се џвака. Онака... шо знам?