Тука пишуваме на зададена тема

  • Креатор на темата Креатор на темата Точкест
  • Време на започнување Време на започнување
sonce.. posle nokta tivka osamena..vo temnicata na beskrajnosta i po nekoja zapalena uli4na svetilka poleka..doagaat casovite na dnevnata svetlina.. na i taka prasliviot prozor.pocnuvajki mn. bavno prodiraat soncevite i ne taka silni ubavi zraci..ODMINuvajki go vremeto..zacapan vo prozorecot kade sto me mamese taa dnevna svetlina koja se posilno i posilno prodirase vo mojata temna soba... svetlina na edno poubavo utre. nadez..za mnogu nesta.. cisto nebo.. pogled..vo beskone4nosta.. silnite zraci na sonceto.. go oblivaat tvoeto telo so..toplina..sjaj.. forma na nesto novo...prodiraat niz drvjata.. ja brkaat tvojata senka.. dnevnata svetlina te pravi sreken sonceto te pravi sreken...
 
Денес некако денот ми е убав... убави работи ми се случија... новата тема ќе гласи: ЧИПКА.
 
Чипка...ооо чипка...помина од мода.Чипка на све иде,чипка за секоја пригода...ау ама темиче не можам да го спојам со ништо...ааа ми текна:)еве:
Не ми треба дозвола да ја преминам линијата,и не ми треба свештеник за да ми каже дека си мој,се што сакам е да ме погледнеш во очи додека го вајаш моево тело со твоите раце,а црната чипка е моја наметка.Имам многу прашања што би сакала да ги поставам,но само еден одговор ми треба вечерва-кажи ми,каде припаѓаме,јас велам во љубов,а тие велат во грев.Се молам за прошка од Бога,кога светлата ќе се изгаснат.Што ќе ми е дијамант,кога твоето срце е направено од камен.Можеш да зборуваш,а сепак да не кажеш ништо,сеуште заедно,но осамени.
 
ЧИПКА
Беше тоа на времето кога телевизорите беа црно бели каде што центарот на градот го викаа корзо, и каде што продавниците беа бакалници. Ако не ме разбравте беше некаде '76год. Јуни месец. Бев во моите таканаречени будали години или денес наречени тинејџерски, демек модерно било на Американски да се збори. Како и да е да се вратам на приказната, тогаш шетајќи по корзото здогледав една дама во кратка сукњичка, за мене беше божица на земјата ѕвезда во денот, зрак од сонцето. Неопишлива 26годишна госпоѓица шета по корзото сама, чудно. Од нејзината чанта падна нејзиното портоме, и се наведна да го земе и тогаш ја видов нејзината чипка од високите чорапи, уф за тие години тоа беше за мене исто како да сум имал некое сексуално искуство. Прекрасниот поглед беше попречен од пендрекот на еден полицаец, кој ме удри затоа што сум ја гледал во задниот низок дел од нејзиното тело. Следниот ден полицаецот беше затворен затоа што ја злоупотребил госпоѓицата, неговата изјава била „Неможев да одолеам на толку убава чипка„
 
Последнава тема ми беше очајна. Мислев ќе побудам еротика кај вас, ама не побудив ни кај себе. Одиме со нешто поедноставно овој пат
Тема: ЧАСОВНИК...
 
Часовникот го одбројува секој момент од нашиот живот. Дали можат да се "пробијат" временските интервали? Секако дека можат, 500-700 дена летање во вселената или стагнирање во вселената, е стареење за 1.5 минута.
 
ЧАСОВНИК
Дама во црно...стои засолнета под една стреа и ги брои минутите на својот прилично скап часовник додека се подготвуваше бурата.Како светот да исчезнал пред нејзините очи...рамнодушна е и ништо не ја засега.Само чека да поминат оние минути за да може да продолжи понатаму.Од нејзините очи се стркала една солза,да,беше солза,сигурна сум,но не сакаше да признае дека потклекнала,па се убедуваше самата дека дождот го погалило нејзиното лице.Длабоко во себе се прашуваше кога конечно ќе може да се потпре на своите нозе,а не на кулите од карти што ги градела цел живот.За неа како времето да беше запрено за момент...а веројатно брзаше некаде.Бурата не траеше долго...исто како и таа.Кога се завртев,повеќе ја немаше.Заминала-си велев.
Еве ме,на истата постројка по 2 год.Проклетство-повторно врне.Бев мокра до коски,попусто.Кога некој ме тапна по рамото и ме праша-`Се извинувам,колку е часот?`.16:45-реков.Беше тоа истата дама...ми требаше време да ја препознаам...се променила многу откако ја видов последен пат.Го немаше часовникот кој ми привлече внимание пред некоја година.`Брее толку скап,а расиплив`-реков,без да знам за што всушност станува збор.Не брзаше овојпат никаде...како да го имаше целото време на светот во своите дланки.Чудно,овојпат изгледаше доста задоволна,иако не гледав причина за тоа.Беше целата несредена и болникава,но очите сепак и светеа како два сафира.Престана да врне и поитав кон дома,а таа остана да седи на клупата.
Наредниот ден дознав дека таа госпоѓа со скап часовник умрела на клупата од срцев удар.Изгледала како да спие...со насмевка на лицето.Ги чекаше минутите да поминат...а тие ја престасаа неа.
 
Тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Црвената или плавата, тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Црвената или плавата тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Црвената, тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Плавата, тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Црвената тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Пла...не црвената,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
ДА, дефинитивно црвената ќе е, тик-так,тик-так,тик-так,тик-так.
Црвена......
BOOOOOM
 
Што прават луѓето во едно дождливо попладне? Ова е сликата од последното мое. Качени нозе на маса, се клацкам на мојата старинска фотелја оџарен во таван и грицкам кисели краставички. Снема струја па единствениот пријател сем книгата која ја завршив пред неколку минути ми е часовникот обесен на ѕидот. Која е неговата цел, задача и успех во векот на постоење? Слабата стрелка е побрза па мисли дека ќе стигне на време а дебелиот мрзеливо се вади на тоа дека брои во часови. Онаа етиописка стрелка се надева дека маратонот е трка на сто метри па најмногу брза. Дали некогаш ќе сфатат дека се осудени да бидат Сизиф, а и дали воопшто имаат желба да бидат нешто друго. Како ли да разберам кое е нивното задоволство? Дали сакаат кога е темно или кога има сонце? Им се допаѓа ли правта одозгора и дали им смета влажното марамче со кое им го бришам визирот? Ме мразат ли што можам да одам праволиниски а тие мораат кружно и дали се љубоморни на мојот дигитален часовник? Коваат ли завера? Можеби ќе застанат и ќе ги побијат сите факти и космички правила, или можеби напротив, само ќе ги докажат. Пријател ли им е Ајнштајн или го сметаат за лудиот професор? Дали се тие доказот дека времето постои или сепак се` е релативно? Опа... дојде струја... Среќа наша драги мои што постои висок напон да загинеме од него, бидејќи во спротивно ќе бидеме луди токму од вакви размислувања...
 
Што ни е потребно за да бидеме среќни?
Не ли и малите работи не прават задоволни?
За малку и ќе поверував во тоа, но со години, ти се менуваат и тачките на гледишта, заедно со интересите.
Чекав, имав трпение.Знаев дека еден ден ќе дојде се на свое место. Губев саати, денови, месеци, години.
Чекав, имав трпение.

Одеднаш ми текна на циганката што ја сретнав во Битола пред 15-тина години кога чекавме автобус за Крани.
Ми погледна во дланката, и рече:
-Слушај синко, имаш извонредно долга линија на живот!
Се насмевнав шеретски.
Тогаш го дигна погледот накај мене, ја наведна главата на спротивната страна, и продолжи:
-Но ти гледам во очите и дека имаш некаков нагон за самоуништување...чувај се од самиот себе си!
Ми испадна цигарата од уста. Останав така замислен добри 10-тина минути бидејќи у некоја рака имаше право, воедно си ветив самиот дека ке ја послушам циганкава.
Лажев.
Од тогаш судбината во неколку наврати си поигра со мене. Правев грешки кои што не беше лесно да се исправат. Но добив многу повише одколку што загубив.
Немам за што да жалам.
Освен за 5 загубени години кои што никогаш нема да се вратат.
Чекав, имав трпение.


А сказалките на часовникот се неуморни, тие не се ни гладни, ниту жедни. Вредно ја исполнуваат својата задача. Нешто налик на твојата линија на животот што секој ден ти се гледа се пократка, и пократка.
 
ЧАСОВНИК
31ви, ноќ. Има снег, атмосверата во станот е жешка, веќе не се знае кој пие а кој плаќа. Уствари кога ќе размислам се беше бесплатно тогаш. Музиката беше гласна, а и ужасна. Се беше подеднакво пијано, со исклучоци, во ќошињата вљубени птички не се одвојуваа, јазиците ко да им беа врзани, но тредента не се познаваа. Јас седев на страна пиев пиво, не се забавував како другите, незнам зошто но таа вечер ми е некако излитена, било поминало јака работа што било журка. Часовникот беше при крај со неговите сили, музиката се стиши и почнаа сите да одбројуваат 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1.........СРЕЌНА НОВА ГОДИНА.Или нема да биде толку среќна? Што знам, времето ќе покаже.
 
ne znam.. boli li vremeto.. ili ne boli ili ne.. ne boli ne stoj boli vremeto..
da da tie sekundi bolat..da ne se lazam haluciniram ne.. vistina e..lele casovnikot otckuvuva.. imam vreme nemam vreme.
Oh oh Oh Oh.. lele custvuvam bolka.....uf silni emocii na bolka..do koga li ke trae .. prozorec.. so svetlina.. masa pokriena so zelen carshaf.. lelele ja osekam iglata.. me bode vo srceto.. vleguva i izleguva ..vremeto leci se..
ve lazat ili ne... custvuvam bolka golema.haluciniram grcevi na moeto lice..
se leat edna dve tri solzi stanuva nepodnoslivo bolno se prasuvam ima li kraj bolka
bolka iglata vleguva i izleguva bavno bolno bolno bavno
naednash krik.. eden glas :
DOKTORE KE VI SE MOLAM POBRZO SKRPETE JA TAA RANA...nemozam veke ! Ednostavno boli ova vreme sto pominuva..
 
CHASOVNIK
...dodeka sedam kraj spomenite od minantoto,i gi gledam senkite i svetlata kako ja igraat svojata poznata igra na zidot od mojata soba...onoj ist zid na koj se naoga mojot chasovnik koj mi izgleda kako da zastanal i ja izgubil svojata smisla na postoenje...ke se prisetam povtorno na vremeto odamna pominato so tebe,no ostanato dlaboko vo sekavanjata moi...na toj istiot chasovnik koj nekogash gi otchukuvashe sekundite i minutite koi mi se chinea cela vechnost zatoa sto go gledav vremeto i dvizenjeto na strelkite koi nekako kako da si igraa so moite nervi odlozuvajki go surovo momentot na nashata sredba...povtorno ke se prisetam i na minutite i na chasovite koga bevme zaedno sami i gledav na istiot toj chasovnik i se molev da zastane barem na del od sekundatai se prashuvav zosto ne se dvizat strelkite barem ednashka vo sprotivniot pravec,za da moze da ostanam vo momentot i da trae sekoja minuta i sekunda sto poveke,a so toa i jas i ti...koga zaminuvashe,tolku brzo mi se chineshe deka minuva vremeto i znaev,deka za mene vremeto tuka ke zastane...10.10...e chasot...seushte mojot chasovnik pokazuva na toj moment...go zaprev namerno vremeto,sekavanjata i chasovnikot na mojot zid...
...jbg...toa e toa:toe: .
 
Ова го пишувам со цел да се задржи убавината на пишувањето на темите кои ги дава ВикторГГ. Вака сега гледам дека се пишува на латиница, тоа не е во ред еве линк каде што се објаснува како се сетира Language Input во Windous ТУКА.
 
Новата тема ќе биде малку различна, и ќе ве замолам сите да не апстинирате туку да се истресете со првото што ќе ви текне... Новата тема гласи... Мама е во солзи бидејќи и го украдоа накитот додека јадевме сладолед...
Значи, олабавете се... и опуштете се... и растипкајте се...
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom