далеку дека он ке биде моторот, зашто никогаш до сега од кога игра не бил мотор на репрезентацијата. Башка стигнавме до тука и без него, ке се пласиравме директно на Европското да не беше нашиот ни малоумен селектор без златното ни моче Илиевски и мислам дека можеме без него. Искрено, и Џордан да е сега, не би го сакал, репрезентацијата е светост, неможе да доаѓаш кога ке ти прдне на ку*от, или од страв за последиците после донесувањето на новиот правилник за играње во репрезентацијата од страна на ФИБА.
Илиевски, да се разбереме е приморан да игра, не игра од тоа што сака, зашто сега не смее да се избегне позив за репрезентацијата затоа што и неговиот клуб, а лично и тој самиот ке има последици кои ке бидат многу поголеми затоа што, втор пат ке се случи тоа со душата продадена, глумецот на мајка.
Цитирам „Имаше вина и кај мене што не играв во последно време„ а кога ни требаше највеќе кога требаше да влагаме во А-дивизија викаше дека му е испод ниво да игра во Б-дивизија и сакал да се посвети на својот клуб. Тогаш Врбица во топ форма доаѓаше а резервава на Рома глумеше Скоти Пипен.
Може да имате симпатии кон него сите, добар играч е и сето тоа, ама во моите очи, Влатко Илиевски, никогаш повеќе нема биде голем играч. Можевме без него и сеуште можеме без него. Никој не е незаменлив. За репрезентација се игра со срце и со желба, таа е светост, а Илиевски 3 години веќе и се мочаше на таа светост.
Голем должник ни е, ама како ми изгледа го заболе него за Македонија, така да не ни очекувам да демонстрира желба и пожртвуваност, познавајки му го карактерот, досегашните постаппки и потребата за докажување во Сиена, очекувам да се штеди на наптреварите за репрезентацијата